Twintig jaar verkeersbrigadiers bij VBS De Kastanje: “Het is nodig dat we er staan”

We zien v.l.n.r. Vera Maes, Patrick Maerten, Frans Vanthournout, Frans Delpote, Agnes Deblonde, Peter Coene en Mario Therssen. Chris Vandenberghe en Stef Denecker ontbreken op de foto. © CB
Carmen Boeraeve
Carmen Boeraeve Medewerker KW

Met de start van het schooljaar werden een groep vrijwilligers van vrije basisschool De Kastanje in Proven in de bloemetjes gezet. De verkeersbrigadiers trotseren weer en wind om kinderen te helpen met veilig oversteken. Dit initiatief bestaat 20 jaar en drie brigadiers zijn er al vanaf de start bij.

“Het project werd indertijd in het leven geroepen door het oudercomité”, zegt zorgcoördinator Nathalie Hoet. “Het comité was toen recent opgericht en ze wilden iets doen aan de verkeerssituatie in Proven. Ze vonden dat het niet veilig was voor de kinderen om de hoofdstraat over te steken en zochten een oplossing hiervoor. Op 1 september 2005 gingen de eerste verkeersbrigadiers van start. Wij noemen ze verkeersbrigadiers, maar feitelijk zijn het gemachtigd opzichters”, aldus Nathalie.

Opleiding

“Elk van hen moet bij de politie een korte theoretische en praktische opleiding volgen. Daarna mogen ze met hun fluojas, armband en een verkeersbordje C3 de kinderen helpen aan het zebrapad. Bij ons is dit enkel ‘s morgens. ‘s Middags en ‘s avonds gaan de kinderen onder begeleiding van leerkrachten naar de hoofdstraat. ‘s Morgens is dit anders, omdat elk kind op een ander moment naar school komt. Doorheen de jaren konden we rekenen op heel wat (groot-)ouders en sympathisanten uit het dorp om dit engagement op te nemen.”

Er zijn negen verkeersbrigadiers en drie van hen zijn er al vanaf het begin bij: Peter Coene, Agnes Deblonde en Vera Maes. Agnes Deblonde is een van de vrijwilligers van het eerste uur.

weer en wind

“Mijn dochter geeft les in de school en zo ben ik bij dit initiatief geraakt. Ik ben 80 jaar en doe dit met plezier. Mensen vragen me soms of ik het niet ontzie om weer en wind te trotseren, maar dat vind ik niet erg. Als je je gepast kleedt, voel je het niet. En het is maar een half uurtje per week. Het is wel nodig dat we er staan. Ik tel af en toe de auto’s die passeren in dat half uur en soms zijn dat er tachtig. Het is leuk om dit te doen. De ouders appreciëren het en de meeste kinderen zwaaien enthousiast”, aldus verkeersbrigadier Agnes.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Expertise