Het leven heeft Torhoutenaar Marc Depuydt (73) niet gespaard. In 1997 werd hij door een hersen- en ruggenmergontsteking getroffen en toen hij eindelijk min of meer hersteld was, bleek zijn vrouw Ingrid Hommez aan borstkanker te lijden. Over wat tien donkere maanden in zijn leven waren, schreef hij in 2001 het boek Zolang er de liefde is, uitgegeven bij het Davidsfonds. Nadien zou Ingrid hervallen en in januari 2007 aan uitgezaaide kanker overlijden. Nu heeft Marc een vervolg op zijn boek van bijna 25 jaar geleden klaar. Hij zoekt een uitgever.
Het nieuwe manuscript heet Liefde, leed, onrecht en oorlog. Het gaat niet alleen over de pijn na de dood van zijn vrouw, maar ook over de politiek. Met inbegrip van drastische recepten om de staatsschuld op te lossen. Marc woont in de Oostendestraat, waar hij vele jaren een praktijk als kinesist heeft gerund.
Zelfs een tweede druk
Eerst even terug naar augustus 1997. Op een snikhete vakantiedag in het Engelse graafschap Kent dacht Marc aan een zomergriepje te lijden, toen hij zich misselijk begon te voelen en door zijn knieën dreigde te zakken. Het werd almaar erger en samen met Ingrid keerde hij holderdebolder met hun motorhome naar Vlaanderen terug. Eenmaal thuis ging hij volledig onderuit en pas na een week ontwaakte hij in een ziekenkamer van het Gentse UZ. Hij bleek door encefalomyelitis te zijn getroffen (hersen- en ruggenmergontsteking) en was verlamd aan de onderste ledematen.
“Ik beschrijf openlijk mijn gevoelens”
“Gelukkig herstelde ik en mocht na vijf weken het UZ verlaten, weliswaar nog altijd in een rolstoel. Ik was door het oog van de naald gekropen. De vreugde zou echter van korte duur zijn, want er werd bij Ingrid borstkanker vastgesteld, met een amputatie van haar rechterborst tot gevolg.”
“Over de periode vanaf augustus 1997 tot en met mei 1998, het moment dat Ingrid haar chemokuur mocht beëindigen, heb ik toen Zolang er de liefde is geschreven. Er gingen op korte tijd 3.000 exemplaren over de toonbank en er kwam zelfs een tweede druk.”
Geen blad voor de mond
Helaas: de kanker keerde bij Ingrid terug en tastte na verloop van tijd het bot en de lever aan. Ze kreeg opnieuw chemotherapie, maar niets mocht baten. Ze overleed thuis op 8 januari 2007.
“Ik ben in een diep, zwart gat weggezakt”, aldus Marc. “Zonder Ingrid zag ik het niet meer zitten. Ik vermeed zelfs onze slaapkamer. Nu al meer dan 18 jaar slaap ik beneden in de sofa. Mijn twee dochters hebben me aangezet om weer uit het dal te klimmen, maar dat is nooit volledig gelukt. Ik heb nu al enkele jaren een lieve vriendin Suzy, maar ik blijf Ingrid hard missen.”
“In mijn nieuwe manuscript ga ik dat gemis niet uit de weg. Ik beschrijf openlijk mijn gevoelens. Ik ben niet de man die een blad voor de mond neemt. Ik heb het ook over mijn relatie met Suzy en over wat zij medisch allemaal heeft moeten doorstaan.”
Koningshuis afschaffen
Marc gaat voorts breedvoerig in op de politieke situatie in ons land.
“Ik reik in totaal 16 oplossingen aan om de grote staatsschuld weg te werken en zowel de Vlaamse als de federale begroting in evenwicht te brengen. Ik bepleit een belasting op miljardairs, een plafonnering van de hoge pensioenen, een autowegenvignet voor niet-Belgen, hogere belastingen op vennootschappen, het schrappen van kinderbijslag voor de rijken en noem maar op. Ook ben ik voorstander van het onmiddellijk afschaffen van de Senaat én het koningshuis. Beide kosten handenvol geld en zijn volstrekt nutteloos. Tevens wil ik het aantal politieke mandaten afslanken en de partijfinanciering verlagen.”
“Mijn tekst is af en kan gepubliceerd worden. Ik ben op zoek naar een uitgever, maar die vind ik voorlopig niet. In 2001 ging dat vlot, maar de tijden zijn duidelijk veranderd. Ik hoop het boek snel op de markt te kunnen brengen, desnoods in eigen beheer, want ik moet dringend mijn ei kwijt.”
