Torhout: “Positief in het leven staan, is zó belangrijk”

Onze lezers hebben Rik Cloet verkozen tot dé Krak 2017 van Torhout. De sympathieke priester zet zich keihard in als leraar aan het Torhoutse college en als vrijwilliger in tal van verenigingen.

Zeggen dat het goed gaat met onze wereld, is de waarheid geweld aandoen. Armoede, mensen op de vlucht, racisme, bevolkingsgroepen die tegen elkaar opgezet worden: Rik is er niet blind voor.

Maar toch weigert hij aan doemdenken te doen. “Positief in het leven staan, is zó belangrijk”, zegt hij. “Als we met velen proberen bij te dragen aan aangename leefomstandigheden voor iedereen, dan zetten we samen een enorme stap vooruit. Zo ook hebben we nood aan een hartelijke, niet-afstandelijke Kerk. Ver weg van het belerende vingertje. Dat is de enige manier om in moeilijke tijden onze Kerk te laten overleven. Al van bij de start veertien jaar geleden engageer ik me in De Lier in Brugge, een vernieuwende liturgische gemeenschap die op zondagmorgen samenkomt in de kapel van het wzc Minnewater. We vieren er met de geloofstaal van theoloog Huub Oosterhuis en zoeken naar vernieuwende rituelen bij het samen delen van brood en wijn. Ik ben er dirigent en een van de voorgangers. In De Lier is iedereen gelijk en vrij. De klassieke Kerk noem ik wel eens een autobuskerk: met de pastoor als chauffeur voorin en al de rest als passagiers erachter. Ik vind dat niet de te volgen weg.”

Rik is al vijf jaar padre van KSA ‘s Gravenwinkel in Torhout. “Ik tref in die jeugdbeweging een fantastische vriendenbende aan. Ik ben op de maandelijkse vergaderingen van het bondsteam present, woon de kampen bij en ga al eens graag langs als de leiding ontspanning neemt in de bar.”

“Ik heb mijn hart verloren aan het Aziatische land Bangladesh”

“Drie jaar geleden stond ik samen met Patrick Adam en Luc Descheemaeker aan de wieg van de vzw Banglabari. Ik heb mijn hart verloren aan het Aziatische land Bangladesh, waar ik straks al voor de negende keer naartoe reis. In de komende paasvakantie vertrek ik weer op fietsinleefreis naar dat prachtige land, dit keer met leerlingen uit scholen in Tielt, Brugge, Beringen en Heusden-Zolder. Met Banglabari hebben we al meer dan 300.000 euro bijeengebracht voor betaalbare leningen voor de bouw van veilige en degelijke huizen in Bangladesh. In de hoofdstad Dhaka steunen we ook een kleinschalig borduuratelier.”

Vluchtelingen helpen

“Sinds twee jaar ben ik ook officieel voogd van een aantal niet-begeleide, minderjarige vluchtelingen, tot nu toe allen Afghaanse jongeren van 16 tot 18 jaar. Dat betekent hen in hun procedure steunen, meegaan naar de verhoren in Brussel, hun studies en welzijn opvolgen en proberen om hen een mooie toekomst te geven. Het zijn niet mijn kinderen, maar toch voelt het zo aan. Dit engagement heeft mij als priester tot een veel rijkere mens gemaakt.”

“De leerlingen houden me kritisch en fris van geest”

Je geeft les godsdienst aan het Torhoutse college.

“Aan de vierdes en de zesdes. Godsdienst en ook beperkt gedragswetenschappen. Ik doe dat bijzonder graag. De leerlingen houden me kritisch en fris van geest. En ook een aantal collega’s komt wel eens vinnig uit de hoek als het over Kerk en geloven gaat. Ik probeer mee te geven wat het kan betekenen om anno 2018 een christen te zijn. Ik wil me daarbij echter absoluut niet gedragen als iemand die de wijsheid in pacht heeft. Integendeel, eigenlijk ben ik het liefst een vraagteken. Iemand die duidelijk laat blijken dat ook hij met vragen en twijfels worstelt en zeker niet overal antwoorden op heeft. Ik wil niets als een evidentie beschouwen. Ik verberg niet dat ik ook nog dikwijls een zoekende mens ben.”

Wat vind je het mooiste en lelijkste plekje van Torhout?

“Het mooiste vind ik Groenhovebos. Prachtig om er te verpozen en rust te vinden. Het lelijkste: de stadskern, meer bepaald de Markt en vooral de Burg. Die laatste vind ik foeilelijk.”

Zou je, eenmaal met pensioen, in Torhout blijven wonen?

“Nu woon ik er erg graag. Het uitzicht vanop mijn kamer is uniek. Ik heb er zicht op de voetbalwedstrijden en de atletiekmeetings op het stedelijk sportstadion. (lacht) En ik zie er de komende en de gaande mens. Maar mocht ik met pensioen gaan, dan zou ik naar een grotere stad verhuizen. Bij voorkeur Brugge. Het Torhoutse cultuurcentrum de Brouckere heeft weliswaar een mooi aanbod aan voorstellingen en activiteiten, maar in Brugge tref je daar een veelvoud van. Aan nóg grotere steden, zoals Gent, Antwerpen of Brussel, heb ik niet direct behoefte. Al doe ik die af en toe aan om rockconcerten bij te wonen, een van mijn hobby’s. Ik ga in principe elke zomer naar Rock Werchter. Ik ben grote fan van U2 en heb al heel wat shows van die groep bijgewoond. Van dergelijke optredens kan ik intens genieten. Bono is een topzanger.”

Bio Rik Cloet

Privé

43 jaar, priester, woont op kamers in het hoofdgebouw van de Scholengroep Sint-Rembert in de Bruggestraat 23, is uit Pittem afkomstig.

Opleiding en loopbaan

Is aan de KU Leuven master in de pedagogische wetenschappen geworden (specifiek onderwijskunde), geeft als priester sinds 2003 les godsdienst aan het vierde en zesde jaar van het Sint-Jozefsinstituut (college), behartigt de collegewebsite.

Vrije tijd

Medebezieler van de vzw Banglabari ten voordele van Bangladesh, padre van KSA ‘s Gravenwinkel, voogd van enkele niet-begeleide minderjarige vluchtelingen, gaat graag zwemmen, houdt van rockconcerten en fotografie.