Torhout heeft nu zijn eigen Crystal Ship

We zien v.l.n.r Eva Stael, Michiel Mestdagh, Leon Catrycke, Sujit Povijit, Ben Slow, Björn Van Poucke, Paul Warlop, Helen Bur en Lieselotte Denolf. © foto Kurt Desplenter

Liefst 22 kunstwerken is de stad Torhout in een klap rijker. Twee buitenlandse en een Vlaamse street artist hebben daar de voorbije week werk van gemaakt. Wie model stond? De Torhoutenaren zelf! Het streetartproject Kaleidoscope werd in goeie banen geleid door niemand minder dan Björn Van Poucke, ook curator van het succesvolle The Crystal Ship in Oostende.

Voor het streetartproject Kaleidoscope ging stad Torhout in zee met Björn Van Poucke. De Gentenaar is niet zomaar iemand, hij is curator van The Crystal Ship in Oostende en zijn adressenboekje staat vol met gerenommeerde en (inter)nationaal bekende kunstenaars uit de wereld van de street art. Het streetartfestival in Oostende is na vier jaar nog steeds een zeer groot succes en wint zelfs elk jaar nog aan populariteit. “We zijn gestart in 2016 en jaarlijks stijgen we met 25 procent meer bezoekers. Vorig jaar hadden we 100.000 bezoekers, dit jaar stevenen we zelfs af op 125.000 bezoekers”, aldus Björn Van Poucke.

Mensen voelen zich betrokken

Niet verwonderlijk dus dat de het stadsbestuur en de cultuurraad van Torhout in zee wilden gaan met deze talentvolle curator die internationaal naam en faam maakt. Schepen van Cultuur Lieselotte Denolf beseft dat samenwerken met de curator van The Crystal Ship ook een mooi visitekaartje kan betekenen voor Torhout, maar een verhoopt bezoekersaantal wil ze er niet op kleven. “Al is het zeker onze bedoeling om Kaleidoscope als toeristische troef uit te werken. We willen dus absoluut bezoekers aantrekken, maar het is niet onze focus. We willen vooral kunst in onze stad brengen en street art leent zich daar perfect voor, want het is een zeer toegankelijke vorm van kunst waarmee we iedereen kunnen bereiken. Ons oorspronkelijk idee was om iets te doen met de kleine elektriciteitskastjes, maar we waren wel op zoek naar kwaliteit om het plaatselijke te overstijgen.”

“Michiel Mestdagh, ons hoofd van de dienst Vrije Tijd die in Oostende woont, heeft het idee aangebracht om Björn te contacteren. We hebben hem uitgenodigd hier in Torhout en we waren meteen enthousiast”, aldus de cultuurschepen die samen met de werkgroep Kunst van de cultuurraad op prospectie trok in Oostende. “De kunstwerken van The Crystal Ship spraken ons enorm aan. We zagen meteen ook in dat een dergelijk project een dynamiek kon teweeg brengen in onze eigen stad. We zijn zeer blij dat Björn met ons in zee is gegaan. Zoiets naar onze stad brengen, is voor mij als een droom die in vervulling gaat”, vervolgt Paul Warlop van de deelraad Kunst en tevens samen met Michiel Mestdagh een van de voortrekkers van Kaleidoscope.

“We merken dat mensen zich betrokken voelen bij dit project”, pikt schepen Denolf in. “Mensen konden zich aanmelden om de achterkant van zichzelf of van hun kinderen te laten schilderen op hun huis. We zijn aangenaam verrast dat we op een vlotte manier gevels ter beschikking kregen van de mensen. Het bewijs dat het project leeft in en dat de burgers willen participeren.”

De kunstenaars zijn druk in de weer om alles tijdig af te krijgen.
De kunstenaars zijn druk in de weer om alles tijdig af te krijgen.© foto Kurt Desplenter

Curator Björn Van Poucke koos drie street artists uit die hun werken mochten vereeuwigen in Torhout: de buitenlandse artiesten Helen Bur en Ben Slow en de Vlaming Joachim. De laatste twee maakten elk een monumentaal groot werk, Helen Bur maakte twintig portretten waarvoor Torhoutenaren model stonden. “Ik nam telkens een foto van de achterkant van de personen. Waarom de achterkant? Het is gemakkelijk om iemands gezicht te portretteren, maar het is veel interessanter voor mij om iemands houding en manier van stappen vast te leggen. Ook voor The Crystal Ship in Oostende werkte ik volgens dit principe”, aldus de Londense kunstenares.

Culturen verenigen

Op de zijgevel van het missiehuis Scheut maakte de Britse artiest Ben Slow een groot werk van Leon Catrycke, die rector-pater in het Missiehuis van Scheut is, en verpleegster Sujit ‘Su’ Povijit.

“We doen graag mee met dit mooie project. Dit is echt kunst, grote kunst zelfs. In het missiehuis leven we met dertig paters en in naam van hen allen kwam mijn portret op de muur naast dat van Su, die we eigenlijk vriendelijk een beetje verplicht hebben”, zegt de rector met een knipoog. “Su is van Thailand en wij, rustende missionarissen, hebben heel ons leven in de wijde wereld geleefd en gewerkt. Daarom vonden we het heel zinvol dat dit weerspiegeld werd op de muurschildering.” Su beaamt dat. “Het is mooi dat verschillende culturen op die manier verenigd worden. Al wist ik niet dat de muurschildering zo groot zou uitvallen! Mijn kinderen passeren hier elke dag op weg naar school, ze zullen niet naast hun mama kunnen kijken”, lacht Su.

Groot kunstwerk op het klooster: “Een roze tijger zagen de zusters niet zitten”


Het was oorspronkelijk de bedoeling om de grote zijgevel van het Sivi, met uitzicht op het station, te gebruiken voor een zeer grote muurschildering, maar de grote bomen zouden het zicht op het kunstwerk belemmeren. Maar niet getreurd, wie het station van Torhout binnen rijdt, wordt nog steeds hartelijk verwelkomd en dat dankzij de zusters van de Heilige Vincentius.


Op de zijgevel van het klooster in de Viaductstraat werd een majestueus kunstwerk geschilderd door Joachim, een artiest uit Antwerpen. “Heel tof dat de zusters zo enthousiast waren om hun medewerking te verlenen aan dit project en een muur ter beschikking te stellen. Ik had vooraf niet gesproken met de zusters en ik heb eerst een ‘neen’ te horen gekregen op mijn eerste twee schetsen. Zo had ik een ontwerp gemaakt van een grote, roze tijger met een groene achtergrond, maar daar waren de zusters niet voor te vinden. En ik begrijp dat eigenlijk ook wel, want dat was misschien iets te speciaal. Daarom begon ik te grasduinen in de geschiedenis van de stad. Zo zijn we bij een troubadour terechtgekomen, een link met het gelijknamige jeugdhuis. Een mooie invalshoek en dat vonden de zusters ook passen, want ze wilden dat de muurschildering een positieve boodschap uitdraagt.”

Geen roze tijger, wél een troubadour op de zijgevel van het klooster dichtbij het station.
Geen roze tijger, wél een troubadour op de zijgevel van het klooster dichtbij het station.© foto Kurt Desplenter

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier