Tokio Hotel – Dream Machine

Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Met Dream Machine brengt Tokio Hotel zijn vijfde studio-album uit.

De tweelingbroers Bill en Tom Kaulitz (oprichters van de band) konden bij het debuutalbum van Tokio Hotel niet meer naar school vanwege fans en journalisten die hen overal achtervolgden. Vanaf dat moment volgden ze privélessen. Dat zegt genoeg over de populariteit van de band. Ze werden vereerd en verafgood, eerst in hun geboorteland Duitsland, dan in de rest van de wereld. We herinneren ons nog de schreeuwende en huilende tienermeisjes op hun eerste tournees. Daarna werd het een beetje stil rond de band. We vroegen ons af of de vier jongens het succes zouden overleven. Met dit vijfde studio-album krijgen we toch een volwassener Tokio Hotel te horen, deze keer volledig in het Engels. De band volgt wel hun eigen visie van hun muziek en nu brengen ze het album uit dat ze al lang wilden samenstellen. Je hoort nu niet meer het pop-rockgeluid waarmee ze beroemd werden, maar deze keer overheerst meer een pop-synthesizergeluid. We merken een meer dansbare vibe in hun muziek.

Frontman Bill Kaulitz etaleert ook een volwassener sfeer in zijn stem en zijn lyrics. Ze zijn trots op het feit dat ze dit album bijna volledig zelf schreven en hebben geproduced. Hun bestaande contracten liepen af en daarom kregen ze meer vrijheid, zeggen ze zelf. Toch is hun muziek herkenbaar gebleven, met de kenmerkende lyrics, meestal over de liefde. Dit is heel intens in het nummer Elysa, een ballad waarin Bill het lied vocaal beklemmend maakt. De meeste songs zijn echter geladen met synthesizereffecten en elektronische instrumenten, iets wat we niet van hen gewend zijn, maar we volgen de band in hun nieuwe richting. Ook de fans van het eerste uur zullen met dit album trouw blijven aan hun idolen door de typische zangstijl van Bill Kaulitz en de dansbare melodie, een evolutie van de band die we zeker aanmoedigen en waarmee ook de fans volwassener meegroeiden. As Young As We Were is prima als voorbeeld voor deze evolutie. Het nummer begint wat donker, maar evolueert naar het einde toe helder en met een snellere melodie. Dit is wat de band ook uitstraalt met dit album.

(PADI)