Tino (53) maakt maquette van Lakenhallen en belfort met 3D-printer: “Duurt 18 uur om te printen”

Tino maakt een 3D-geprinte maquette van het belfort en Lakenhallen. © TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Nadat hij jarenlang liefhebber was van maquettes ontdekte Tino Goudeseune de 3D-printer. Daarmee maakte hij miniatuurversies van onder meer de IJzertoren en het vroegere stationsgebouw van Vlamertinge. Nu is hij bezig met zijn voorlopig grootste project: een 3D-geprinte maquette van het Ieperse belfort en Lakenhallen.

Tino Goudeseune (53) woont in de Streuvelswijk in Vlamertinge met zijn vader Raphaël. Beroepshalve is hij meubelmaker bij Verhulst, maar in zijn vrije tijd houdt hij van fotografie, mountainbiken en… 3D-printen. “3D-printen is een productietechnologie waarmee je een digitaal ontwerp kunt omzetten in een fysiek object”, vertelt Tino, die al meer dan tien jaar zijn eigen 3D-printer heeft. “Ik ben al van jongs af liefhebber van maquettes. Vroeger was dat met knippen en plakken, een omslachtig proces waar je veel geduld voor nodig hebt. Met 3D-printing gaat alles veel gemakkelijker.”

Ondertussen 3D-printte Tino al maquettes van verschillende gebouwen en monumenten uit de regio, zoals het vroegere stationsgebouw van Vlamertinge, de watertoren aan de Dikkebusseweg, de IJzertoren en het monument Gebroeders Van Raemdonck. Dat heeft meer voeten in de aarde dan je zou denken. “Het moeilijkste is eigenlijk het digitaal model tekenen in een tekenprogramma”, gaat Tino verder. “Daarvoor zoek ik zoveel mogelijk informatie, plannen, foto’s… op het internet op. Of als het mogelijk is, ga ik het zelfs ter plaatse gaan opmeten, zoals bij het monument van de Gebroeders van Raemdonck.”

Filament

Daarnaast 3D-printte Tino al de Vliegenierskapel in Diksmuide, de Galge in Poperinge, de ondertussen afgebroken kerk in de Brandhoek, een kapelletje van O. L. V van Fatima in Vlamertinge en een V1-raket op zijn ramp. Nu is hij bezig met zijn voorlopig grootste project: een maquette van het Ieperse belfort en Lakenhallen. “Ik vond veel informatie op het internet, maar kreeg ook de plannen van het diensthoofd van de technische dienst”, legt Tino uit. “Omdat het zo’n grote maquette is, moest ik het wel in zes delen afprinten. Mijn 3D-printer is immers beperkt tot 25,6 millimeter hoogte, breedte en diepte.”

“Ik sta open om mijn 3D-ontwerp te delen”

Als het model getekend is, wordt het naar de 3D-printer gestuurd. “Die bouwt het object laag per laag op met een dunne draad plastic van 1,75 mm, filament genaamd”, legt Tino uit. “Het filament wordt verwarmt tot ongeveer 200°C en dan door de printkop –-nozzle in het vakjargon – gevoerd op het blad, dat overigens ook verwarmd wordt tot ongeveer 60 °C.”

De maquette van de Lakenhallen en belfort, inclusief Nieuwerck, is niet alleen zijn meest recente project, maar ook zijn grootste project tot nu toe. “De Lakenhallen printen, bestaande uit zes verschillende delen, duurde in totaal 18 uur”, vertelt Tino. “De maquette is 42 cm, 22 cm hoog en 16 cm breed. Ik ben best wel tevreden met het resultaat, al is het zeker nog niet perfect. Zo zag ik op de bronzen maquette op de Grote Markt dat er aan de binnenkant van de Lakenhallen geen dakkapellen zijn, terwijl ik die wel in mijn ontwerp heb opgenomen.”

Kathedraal

Tino deelde zijn voortgang op Facebook en is bereid om zijn 3D-ontwerp te delen met anderen die het willen 3D-printen. “Voorlopig heb ik nog niet veel vragen gekregen, maar ik sta er zeker voor open”, zegt Tino. “Vorige week kreeg ik wel de vraag van Jan Hosten van de Vrienden van de Sint-Maartenskathedraal om een 3D-print te maken van de kathedraal. Ik wil dat wel doen, maar het is geen eenvoudige opdracht. Ze willen de evolutie van de kathedraal in vier maquettes tonen: van de middeleeuwen, voor de oorlog, tijdens de oorlog en nu.”

Zelf droomt Tino nog van maquettes van tal van andere gebouwen, en daarvoor zoekt hij het niet te ver. “Bovenaan mijn wenslijstje staat nu het kasteel van Vlamertinge, maar het probleem is dat ik daar nog geen plannen van heb. Ik heb wel veel foto’s, maar het is niet evident om die te vertalen in een 3D-ontwerp. Het is wel niet onmogelijk. Zo kon ik ook geen plannen bemachtigen van de IJzertoren, dus dan heb ik alles op basis van eigen afmetingen en foto’s moeten reconstrueren.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content