Na het hartverscheurende verlies van haar dochter Marthe (10,5 maanden) in 2008 liet het thema rouw, verdriet en verlies mama Tine Top (39) niet meer los. In maart 2020 opende ze haar eigen praktijk ‘Verder na Verlies’ om mensen in verliessituaties te begeleiden. Nu hoort daar ook ‘De troostzolder’ bij, een plaats waar je allerlei warme troostcadeautjes en kaartjes kan kopen, veelal ontworpen en gemaakt door lokale ondernemers.
Marthe was een vrolijke baby en zag op 27 september 2007 het levenslicht. Ze is de dochter van Tine Top en Dieter Vanderhaeghe. “Toen Marthe 5 maanden oud was, kreeg ze verschillende letseltjes, waarna er verschillende maanden van onderzoeken volgden. Uiteindelijk kreeg ze de diagnose leukemie met een heel uitzonderlijke uitingsvorm, want alhoewel leukemie een bloedziekte is, was Marthes bloed tot op het einde in orde”, zegt mama Tine Top.
Knipoog als afscheid
“De twee laatste maanden van haar leventje heeft Marthe bijna constant in het ziekenhuis doorgebracht. De laatste vier dagen lag Marthe op intensieve zorgen. De dag voor Marthe gestorven is, was ze al in een diepe slaap en hadden we geen echt contact meer. Toch knipoogde ze nog een keer, ik dacht dat ze daarmee wou zeggen: mama, het komt wel goed. Maar achteraf bekeken was het eerder een afscheid.”
Lachen en huilen
Tine en Dieter waren erbij toen Marthe net voor middernacht op 14 augustus gestorven is. Ze was toen net 10,5 maanden oud. “Hulp zoeken wou ik niet, ondanks het feit dat ik als 25-jarige geen manier vond om om te gaan met met mijn verdriet. Als rasechte West-Vlaming zou ik alles alleen wel oplossen. Op een dag hebben mijn man en een vriendin mij verplicht om wel hulp te zoeken, zo kwam ik bij een rouwconsulente terecht. Ik kreeg de erkenning dat wat ik voelde niet abnormaal is in deze omstandigheden en dat ik mij niet hoefde aan te passen of in bochten te wringen. Ik leerde dat lachen en huilen mag en dat het een het andere niet uitsluit. Ik kon over mijn angst vertellen om verder te leven terwijl mijn dochtertje dat niet kon en ik me daar schuldig over voelde. Ik kon er terecht met mijn verdriet waarvoor er eigenlijk geen superlatieven bestaan om de intensiteit daarvan weer te geven”, vertelt Tine.
Op aanraden van de rouwconsulente volgde Tine, die al werkte in de sociale sector, een postgraduaat rond rouw en verlies. “Sindsdien had ik stiekem de droom om zelf mensen in verliessituaties te begeleiden. Ik had nu zowel mijn persoonlijke ervaring van verlies als de theoretische kennis. Toch duurde het nog even vooraleer ik mijn droom werkelijkheid kon laten worden, want er kwamen nog levende verlieservaringen op mijn pad, zoals echtscheiding met alle verliezen die daarbij horen, ziekte… Nu kan ik de betekenis van dat alles zien en het helpt me enorm om mensen te begeleiden in hun zoektocht naar hoe je verlies leert integreren in je leven.”
De troostzolder
Verder na Verlies is de eigen praktijk van Tine die op maart 2020 werd opgericht. De praktijk is er voor mensen in allerhande verliessituaties, zowel bij overlijden als levend verlies. “Verlies kun je niet in een weegschaal leggen: wat is erg genoeg om verdriet te hebben? Alles: als het voor jou een verlies is, dan is dat zo. Naast individuele begeleidingen zet ik ook groepen op, het lotgenotencontact. Want ook daar zit enorm veel kracht in. Wanneer we onze kwetsbaarheid durven delen, durven benoemen, zien we dat we niet alleen zijn. Dat kan enorm troostend, helend en ondersteunend kan werken”, vertelt Tine.
Wanneer we onze kwetsbaarheid durven delen, zien we dat we niet alleen zijn
“Hoewel ik het zelf had meegemaakt en de theorie errond reeds kende, werd ik in mijn praktijk opnieuw geconfronteerd met de grote onbeholpenheid van mensen wanneer kwetsbare thema’s naar boven komen. We leerden niet hoe hiermee om te gaan. In het beste geval zeggen we of doen we maar wat gebaseerd op oude rouwmodellen, wat in vele gevallen heel kwetsend kan zijn voor de persoon met verlies. Daarom houd ik zo van mijn werk, om mensen hierin te begeleiden en kennis bij te brengen rond rouw.”
Naast mensen begeleiden wilde Tine ook iets doen om meer kennis over omgaan met rouw de wereld in te sturen. “Dat deed ik door regelmatig over rouw te schrijven op mijn Facebookpagina en website. Van daaruit vloeide plots het idee om onze zolder om te bouwen tot De troostzolder, zodat ik ruimte heb voor individuele begeleidingen, voor het werken met groepen en daarnaast ook ruimte heb voor allerlei warme troostkaartjes en cadeautjes. Ik had het stil verlangen dat wanneer men hoort dat er een winkeltje bestaat die enkel troostcadeautjes en geschenkjes verkoopt, dat ook een signaal is dat het echt wel belangrijk is dat we collectief zorg dragen voor onze medemensen in verdriet.”
Veel onwetendheid
Momenteel is Tine volop bezig met de uitwerking van vormingen, workshops en lezingen. “Ik vind het zo belangrijk dat we allen weten wat rouw is en wat we beter wel of niet doen/zeggen. We mogen het onszelf niet kwalijk nemen dat we het niet weten, want we leerden er niet over, en mocht onze Marthe nog geleefd hebben, zou ik waarschijnlijk ook niet geweten hebben hoe ik ermee moest omgaan. Er is nog te veel onwetendheid over dit onderwerp. Ik merk wel een evolutie, maar ik hoop op deze manier ook mijn klein steentje hieraan te kunnen bijdragen. Eigenlijk zou mijn job niet mogen bestaan. Ik hoop ergens dat we er als maatschappij in slagen om allen samen een veilige en warme bedding te creëren voor elkaar waar ruimte is voor ieders manier van zijn, manier van omgaan met verdriet en pijn.”
Wie eens een kijkje wil nemen op De troostzolder is welkom tijdens het opendeurweekend op zaterdag 27 november en zondag 28 november telkens van 9 uur tot 19 uur, Krombeekseweg 80 in Poperinge. Meer informatie op www.verdernaverlies.com.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
