Op de plaats waar in 1943 de bommenwerper Damn Yankee neerstortte (kruising Zomerweg met Oude Bruggeweg) prijkt nu een stijlvol herdenkingsbord. Zo krijgen én de gebeurtenis en oorlogsauteur Luc Packo de aandacht die ze verdienen.
Straks krijgt ook Jacob van Maerlant er eentje op de vernieuwde Snellegemse markt. Maar de Damn Yankee is de eerste die een stijlvol herdenkingsbord krijgt in een cortenstalen plaat. “Duurzaam en tijdloos, zoals de info op dit bord hoort te zijn”, meent schepen Claudia Coudeville.
Het verhaal van de neergestorte bommenwerper in Snellegem, waarbij lokale boeren de overlevenden uit de handen van de Duitse soldaten hielden, is genoegzaam bekend. Minder gekend in het verhaal is dat enkel door het optreden van de bemanning van de bommenwerper het vliegtuig niet neerstortte in het dorp, en er dus zo vele burgerslachtoffers vermeden werden.
Bail out
Voor Jabbekenaar Luc Packo, auteur van het boek ‘Bail out’, is de reconstructie van dit verhaal zowat zijn levenswerk. “Samen met mijn zoon Jens heb ik heel wat vrije tijd doorgebracht op zoek naar restanten van de bommenwerper en naar de reconstructie van het verhaal. Een klein museum, het boek ‘Bail Out’, en – dankzij de veelvuldige contacten met de inmiddels overleden piloot Bruce Sundlun – een grote belangstelling in de Verenigde Staten zijn het resultaat.”
“Toen was het een rapenveld, nu zijn er aardappelen gepland. Maar dit stuk veld is als het ware mijn tweede heimat geworden. Ik kom nog regelmatig langs, vaak met mijn zonen Jens en Sander. Jens neemt zelfs al kleine Staf mee, die hier onlangs zijn eerste kogelpunt heeft mogen vinden. Maar spectaculaire vondsten, zoals een gedeelte van de propeller – die staat mooi opgekuist in het privémuseum van Luc – zal je na al die jaren uiteraard niet meer vinden”, lacht Luc Packo.
Op 1 december 1990, net 47 jaar na datum, werd er reeds een klein gedenkteken geplaatst, als eerbetoon aan de vijf jonge Amerikaanse bemanningsleden die op die dag sneuvelden.
Initiatief van Luc Packo
“Het was onze bedoeling om hun namen levendig te houden en de voorbijganger te blijven helpen herinneren aan de tragische gebeurtenis waarbij deze jonge mensen hun leven gaven voor onze vrijheid. Chester, Mike, Frank, Harry en George mochten nooit vergeten worden. Wijlen ereburgemeester Eric Gheeraert huldigde toen mee het gedenkteken in.”
Het nogal klein uitgevallen gedenkteken en de tand des tijds zorgden ervoor dat Luc Packo ijverde voor een ‘monument’ op de plaats van de crash. Na onderhandelingen met het gemeentebestuur, dat al plannen had om het al evenzeer op te waarderen monument van Jacob van Maerlant te vernieuwen, werd gekozen voor uniforme herdenkingsborden. Wie nu de Zomerweg afrijdt, ziet een mooi en modern roestijzeren herdenkingsbord van anderhalve meter, dat de herdenking aan de vijf overledenen van de Damn Yankee levendig houdt.
(PA)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
