Steeds meer Bruggelingen kloppen bij Poverello aan voor een 1 euro-maaltijd

Enkele vrijwilligers van Poverello Brugge, met Jan Van Brugghe tweede van links. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Door de eerste winterprik en de dure energie is het aantal kansarme Bruggelingen dat op weekdagen voor 1 euro een warme maaltijd gaat eten bij Poverello met een derde vermeerderd. En waar voordien enkel eenzame, oudere mensen opdaagden, ziet de organisatie het cliënteel stilaan verjongen.

Normaal kloppen er vijftig Bruggelingen aan bij Poverello in de Oostmeers, maar dat aantal neemt enorm toe. Begin deze week daagden er 67 mensen op voor een warme maaltijd. Het sinterklaasmenu op dinsdag 6 december werd fel gesmaakt: Poverellosoep op basis van prei, de specialiteit van vrijwilliger Rik, en spaghetti bolognaise. Als gratis toetje had Chocolaterie Roose gezorgd voor een chocoladen Sint.

Voedseloverschotten

“We kunnen rekenen op barmhartige Brugse bedrijven die ons hun voedseloverschotten schenken”, zegt coördinator Jan Van Brugghe, die zeven jaar geleden het roer overnam van zuster Cécile. “Tegenwoordig is de samenwerking met de bakkers iets minder, want die hebben geen restjes meer. De gestegen energie- en grondstofprijzen nopen hen om minder brood te bakken…”

“Maar we kunnen gelukkig ook terecht bij de voedselbank van het OCMW. Verder heeft de heisa omtrent het vermogensbeheer van de vzw Poverello in Brussel ons ook in Brugge geen deugd gedaan: het aantal financiële giften is gedaald…”

Facturen van 24 euro

Jan Van Brugghe leidt een groep van 45 Brugse vrijwilligers, die elk één of twee ochtenden per week een middagmaal koken. “Geregeld krijgen wij vragen van kandidaat-vrijwilligers. Deze week was er onder meer een Pakistaan die geen werk vindt, en af en toe komen ex-gevangenen zich presenteren. Ze zien vrijwilligerswerk als een opstapje om zich weer in de maatschappij te integreren. Iedereen inschakelen lukt niet altijd, ik moet waken over een goed evenwicht binnen onze ploeg.”

In het keukenteam is Lut (67), een gewezen verpleegster uit het AZ Sint-Jan, al tien jaar een vaste kracht. “Mensen helpen ligt in het verlengde van mijn vroegere job, zo weet ik wat gedaan tijdens mijn pensioen.” Ook de werkzoekende Pablo (27) is enthousiast: “Ik doe dit al zes jaar, twee dagen per week. Het doet deugd om anderen te helpen.”

In een apart kantoor zit vrijwilliger Guido De Vloo, gewezen boekhouder in het AZ Sint-Jan, facturen uit te schrijven: “Drie van onze vaste klanten zitten in schuldbemiddeling, het OCMW betaalt hun maaltijden. Voor november moest ik facturen van 24 euro uitschrijven… Schrijnend.”

Een reden om op te staan

Bij de start 35 jaar geleden, onder hoede van zuster Cecilé, was Poverello de enige organisatie die maaltijden verstrekte aan Bruggelingen in armoede. “Nu is er ook de soepcentrale en het sociaal restaurant. Maar toch komen er steeds meer mensen. Het wijst op de stijgende armoede. Ik bespeur ook sociale armoede. Sommige habitués staan hier elke ochtend stipt om 10 uur en vertrekken pas als we onze deuren sluiten om 14.30 uur. Eenzame senioren zoeken hier warmte én gezelschap. Op zaterdag kunnen ze terecht bij Open Balie in de Venkelstraat. Maar ik stel vast dat nu ook jongere Bruggelingen bij ons komen eten, ons cliënteel verjongt langzaam.”

Aan tafel wachten Annie (69) en Robert (76) op hun spaghetti. “Na mijn echtscheiding kreeg ik het financieel moeilijk, maar dat is niet de voornaamste reden dat ik naar Poverello kom”, vertelt Annie. “Ik heb hier een nieuwe vriendengroep opgebouwd. Het is een reden om op te staan, anders blijf ik de hele dag in mijn zetel liggen.” Annie woont in een sociale flat, maar de Welzijnsschakel moest er haar op wijzen dat ze recht had op het sociaal tarief van 35 euro voor haar gas en elektriciteit.

Robert, gewezen arbeider bij Bus&Car, komt al elf jaar bij Poverello. “Sinds de dood van mijn vriendin. Zij was thuis de kokkin en liet mij nooit binnen in de keuken. Ik kan geen ei bakken. Zonder Poverello heb ik geen warm eten. Af en toe durf ik op restaurant gaan, maar je kan niet meer uitgeven dan je hebt, hé. Ik heb wat kunnen sparen tijdens mijn actieve loopbaan, maar de ziekenbond regelt nu al mijn geldzaken. Velen trekken na het middagmaal naar de bib om daar in de warmte te zitten. Of ze gaan naar de dagopvang in ’t SAS, waar ze een douche kunnen nemen. Sommigen hebben een plaats gereserveerd in de nachtopvang. Als die volzet is, kunnen ze slapen in De Snuffel of in Charlie Rockets.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier