Start van pirobakseizoen brengt Anzegemnaars samen: “Een gezellig volksgebeuren”

Zondagavond was het een gezellige drukte in café Nieuw Yvegem, zowel binnen als op het terras. Bakker Tom Dewaele met aan zijn linkerzijde vrouw Cindy Vandevelde poseert met plezier met zijn zelfgebakken piro’s, omringd door onder meer v.l.n.r. burgemeester Gino Devogelaere (Samenéén), cafégastvrouw Mieke Vanwynsberghe en een vertegenwoordiging van de Orde van de piro met leden Hildegart Vandendriessche, Frank Furniere, Roger De Smet en rechts vooraan Peter Benoot. © GV
Gerda Verbeke

De start van het pirobakseizoen in Anzegem ging niet onopgemerkt voorbij. Heel wat van dit smakelijk lekkers werd verorberd terwijl de tapkraan gastvrij vloeide. Ook bakker Tom Dewaele (46) en bakkersvrouw Cindy Vandevelde (44) zaten gezellig in compagnie aan een tafeltje. Of ze de kwaliteit van het welbefaamde broodje kwamen testen? “Jazeker”, glimlacht de warme bakker uit de Pastoor Verrieststraat. “Als we hier zijn, eten we ze zelf ook!”

Het is van zijn vader Jan dat hij de stiel leerde. “Ook al is hij nu gepensioneerd, mijn vader komt nog steeds helpen. Hij startte in de jaren tachtig, zo’n 45 jaar geleden.”

Het lekker gekruid vlees komt van bij slagerij Claude uit de Beukenhofstraat in Vichte. “We krijgen bestellingen van ver buiten Anzegem. Slagers brengen soms hun eigen gehakt mee om zo hun eigen touch te geven aan de ‘worstenbroodjes’.” Het is een zodanig succes dat ze het hele jaar door bakken. “Enerzijds op bestelling en in het weekend hebben we er altijd.”

Luchtig

“Het is de luchtigheid van zijn pistoletdeeg, die het hem doet”, klinkt het bij de cafégasten. “En iedere dag vers”, zegt de bakker. “Er zijn klanten die staan te wachten tot we om 6.30 uur openen en de eerste kraakverse, lauwe piro’s over de toonbank los laten”, vervolgt bakkersvrouw Cindy. “Tegen dat de liefhebbers aan hun auto zijn, zie je ze al bijten. Daar doe je ‘t voor!”

Maar zij zijn niet de enigen die het weten. “Onze jongste dochter Lotte (14) eet ook niets liever dan een piro recht uit de oven, zelfs als ontbijt. Als kleuter van 3 à 4 jaar stond ze te wachten tot ze eruit schoven. Ze is sowieso een vleesetertje, ik herinner me dat we haar moesten waarschuwen dat het heel warm was. Wachten, wachten, Lotte… “, lacht Cindy. “Maar mijn vader is geen haar beter. Hij staat geregeld ook ’s morgens aan de deur.” De tweede dochter Febe (17) lust het ook, maar is er minder door gebeten. Ze doen nu bijna twintig jaar de bakkerij. “Ik had gedacht dat de piro zou uitsterven, maar integendeel. Het groeit, ook bij nieuwe inwoners. Het is dan ook gezellig en gemakkelijk: de oven even voorverwarmen, een sausje erbij en klaar. We proberen naar elke pirobak te gaan”, vertelt ze.

Orde van de piro

De Orde van de piro heeft als doel om de piro te promoten. “Het was een goede start hier in Nieuw Yvegem”, aldus lid van de orde, Hildegart Vandendriessche. “Een gezellig volksgebeuren waarvoor mensen van alle leeftijden speciaal naar het café afzakken.”

Terwijl het aantal ‘herbergen’ afneemt, zijn er toch twee extra pirobaks. In d’Halve Maan in Ingooigem en Cafetaria Aquandé aan het zwembad in Vichte staan sinds dit jaar ook op de affiche. ”We gaan met een delegatie naar de elf pirobaks die – zoals de geschiedenis het wil – in handen zijn van de herbergier, aangevuld met die van de verenigingen”, zegt lid van de orde Frank Furniere. “Een mooie traditie om duimen en vingers van af te likken!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier