Jaarlijks tafereel in grootsteden als Gent en Antwerpen, nu ook te zien in de Paardenstad: kamperende schoolouders. Oorzaak: de Sint-Paulusschool had voor het eerst ingetekend op de digitale aanmeldingsprocedure van de Vlaamse overheid, waarbij met vaste criteria en een maximumcapaciteit wordt gewerkt. Gevolg: 120 toekomstige scholieren kwamen op de wachtlijst van hun voorkeursschool terecht.
De ouders zijn woedend. Campus College zat snel vol, en om niet opnieuw uit de boot te vallen trokken tientallen ouders ‘s nachts al naar campus Hemelvaart, waar er voor de poort gekampeerd werd.
Toch bijzonder. In andere steden overnachten sommige ouders zelfs meer dan een week voor de school. Zijn we met te veel?
Of wordt het onderwijs slecht bestuurd?
Twee weken geleden klaagde een groep ouders bij onderwijsminister Ben Weyts aan dat 700 kinderen volgend jaar geen plek vinden in het buitengewoon onderwijs, in Antwerpen alleen al. ‘Worden jongeren niet te snel gelabeld?’, was zijn reactie. Van iemand die tijdens de lockdown soep als redmiddel voor de opgesloten studenten uitvond en plots letterlijk in zijn onderbroek voor de klas staat, mag je inderdaad niet bijster veel verwachten.
Letterlijk in zijn onderbroek
Ik ben uiteraard geen onderwijsexpert, maar de voorbije jaren heb ik in de sector niemand gevonden die de bevoegde minister positief evalueert. Een cynisch lachje en een reactie off the record, dat krijg ik bij elk schoolbezoek. Toch bijzonder jammer dat het instituut van onze toekomst niets beter verdient.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
