Onze stad zag in de voorbije eeuwen veel mensen passeren die in hun tijd grote bekendheid genoten maar daarna in de nevelen van de geschiedenis verdwenen. Gediplomeerd gids Chris Weymeis haalt elke week zijn loep boven en vertelt het verhaal van die ‘vergeten’ Bruggelingen. Vandaag: kunstschilder Charles Rousseau.
Hoewel hij in zijn relatief korte leven een prachtige carrière opbouwde, behoort Charles – ook wel Karel genoemd – Rousseau tot de niet zo bekende Brugse schilders.
Hij werd op 6 september 1862 geboren in de Pottenmakersstraat, nabij de Vlamingbrug, als zoon van beeldhouwer en later antiquair Leo Rousseau en Joanna Boüüaert, een dochter van een goudsmid. Ook Charles’ grootvader Pieter was beeldhouwer en kunstschilder. Met andere woorden: Charles stamde uit een kunstzinnige familie.
Charles kreeg zijn eerste onderricht in tekenen en schilderen in het atelier van de Brugse historie- en genreschilder Bruno Van Hollebeke. Vanaf 1876 volgde hij in de Brugse Academie lessen bouwkunde, maar in 1880 schakelde hij over naar de zogeheten zuivere kunstvakken. Zo behaalde hij in 1883 de eerste prijs voor ‘schilderen naar het leven’ en prijzen voor historische samenstelling, uitdrukking, ontleedkunde en tekenen naar het antieke beeld.
Tussen 1883 en 1887 zette Charles zijn kunstopleiding verder aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel, waar hij eerste prijzen voor tekenen en schilderen naar de natuur behaalde. Hij werd hiervoor door zijn Brugse buren uitbundig gevierd.
In 1887 nam Charles deel aan de Godecharle-prijs met het schilderij ‘Samson en Dalilah’. Omdat de kunstenaar tijdens het schilderen van dit doek ernstig ziek werd, was het onafgewerkt. Toch aanvaardde de jury het werk, maar de eerste prijs behaalde Charles niet; hij kreeg wel een financiële beloning. Het schilderij werd in 1899 door de stad Brugge aangekocht.
Zwakke gezondheid
In 1894 werd Charles Rousseau aangesteld als leraar tekenen aan de Brugse Academie, een functie die hij in 1914 neerlegde. Ondertussen was hij op 11 juni 1890 getrouwd met Louise Callandt. Het gezin ging in de Hendrik Consciencelaan wonen en kreeg minstens drie kinderen (Boudouin, Marie en Madeleine). Er bestaan schilderijen met de afbeelding van zijn kinderen, net als van de nabijgelegen Smedenpoort. Vanaf 1887 had de kunstenaar geregeld af te rekenen met een zwakke gezondheid. Charles stierf op 26 juni 1916, slechts 46 jaar oud.
Zijn bekendste werk is ongetwijfeld het polyptiek of veelluik ‘Hulde aan de bewerkers van Brugge-Zeehaven’, uit 1910. Het werk hangt in de historische zaal van het Brugse stadhuis en brengt hulde aan diegenen die zich hebben ingezet voor de totstandkoming van de haven van (Zee)brugge.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
