Bijna twee maanden na haar verdwijning in Peru, is er nog altijd geen spoor van de 28-jarige Natacha de Crombrugghe uit Brussel. Haar ouders leven sindsdien in onzekerheid. Een hel die Rudy Devos en Rita Debonnez uit Desselgem maar al te goed kennen. Hun dochter Debbie verdween tien jaar geleden in Nepal en werd dood teruggevonden. Met zijn vzw SOS Dhunche wil Rudy ouders die hetzelfde meemaken ondersteunen. “Ik wilde absoluut spreken met de mama van Natacha.”
“Toen ik het eerste bericht over de verdwijning van Natacha las, begon onze film opnieuw te spelen. Alles wat wij tien jaar geleden met Debbie hebben meegemaakt, keerde in één flits terug. We kunnen alleen maar hopen dat haar ouders uiteindelijk ander nieuws krijgen dan wij toen.” Bijna twee maanden nadat de 28-jarige Natacha de Crombrugghe uit Linkebeek voor het laatst werd gezien en gehoord in Peru, blijft het verhaal door het hoofd van Rudy Devos (62) en Rita Debonnez (59) uit Desselgem spoken. Het is herkenbaar, geven ze aan. Pijnlijk herkenbaar.
Tien jaar geleden, in mei 2012, kwam vanuit Nepal de laatste mail van hun (stief)dochter Debbie Maveau aan. Dat ze vier dagen op trektocht zou vertrekken, om daarna op het vliegtuig terug naar België te springen. En dat ze waarschijnlijk niets meer van haar zouden horen, maar elkaar in Zaventem zouden terugzien. Maar op 8 juni, de afgesproken datum, stapt de 23-jarige studente niet van het vliegtuig. “Debbie was avontuurlijk, maar niet roekeloos”, vertelt haar moeder Rita, glimlachend naar een foto van haar dochter. “Ze wist wat ze deed. Dat we niets hoorden, lag in mijn hoofd puur aan het gebrek aan bereik.”
Verminkt, vermoord
Toch groeit er al snel ongerustheid. Zeker wanneer blijkt dat de goedlachse twintiger op 30 mei wel is ingecheckt in het Nepalese nationale park voor haar wandeling, maar er niet opnieuw is buitengekomen. “Ik moest. Ik kon niet anders dan haar daar gaan zoeken”, zegt Rudy, stiefvader van Debbie. “Ik moést het zelf doen. Want ik voelde dat er niets gebeurde.”
Op maandag vertrekt Rudy, samen met Debbies vriend en diens vader, naar Nepal. Omdat het lokale onderzoek niet van de grond lijkt te komen, neemt Rudy het heft in handen. Hij organiseert zelf de hele, peperdure operatie, huurt zelf een helikopter in en speurt zelf mee langs de bergflanken. Een dag later wordt het zwaar verminkte en onthoofde lichaam van Debbie gevonden. Op een plek waar eerder al was gezocht, vlak bij het wandelpad. “Ze moet daar al een tweetal weken hebben gelegen… Ik zie die beelden nog voor me”, zegt Rudy stil en voor zich uit starend. “Het was verschrikkelijk.”
Na de autopsie in België is het zeker: Debbie werd vermoord. De inslagen en restjes metaal, vermoedelijk van een machete, in haar nek zijn duidelijk. Wie achter de moord zit, blijft tot op vandaag echter onduidelijk. “In dat dorp weet men goed genoeg hoe het in elkaar zit”, zegt Rudy daarover. “Maar iedereen zwijgt om iedereen te beschermen.” “Willen we het antwoord? Ik wel”, zegt Rita. “Maar ik kan me erbij neerleggen dat ik dat antwoord nooit zal krijgen. Wij hebben Debbie wel hier kunnen begraven. Ze is weer thuis. We hebben een plek om naartoe te gaan, er hangt een beetje as in een ketting rond mijn nek. We hebben iets tastbaars. ”
Kevin op Corsica
In 2015, drie jaar na het verlies van zijn stiefdochter, richt Rudy een vzw op, SOS Dhunche. Deels om het dorpje waar Debbie het laatst verbleef opnieuw op te bouwen na de aardbeving, maar vooral om ouders in dezelfde situatie als het Desselgemse koppel te ondersteunen.
Mijn leven is tien jaar geleden gestopt – Rudy Devos, oprichter vzw SOS Dhunche
“Wij hebben een potje ter beschikking om zoektochten te helpen financieren”, zegt hij. “Zo’n operatie kost immens veel geld. Bij de zoektocht naar de vermiste Kuurnenaar Kevin Vanneste in Corsica hebben we daar wat uit geput. En ik ben toen, in september 2018, ook zelf naar daar geweest. In een mum van tijd hadden we een tijdslijn van de laatste dagen, maar helaas stopten de aanwijzingen. Kevin is nog niet gevonden, neen.”
Tijd is volgens Rudy het belangrijkste, zelf meteen reageren. “Je vertrekt beter te vroeg dan een uur te laat. Het gaat om die eerste momenten, die eerste dagen. Hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt. Hadden wij gewacht, we zouden Debbie nooit hebben gevonden. Haar lichaam zou zijn weggespoeld door de moessonregens. Dat zou het… nog zwaarder hebben gemaakt. Denk ik. Liever slecht nieuws dan geen nieuws.” “Je kind niet vinden… Nooit. Ik mag er niet aan denken”, zegt Rita zacht.
Telefoon met moeder
Ook de ouders van Natacha de Crombrugghe trokken naar Peru om er hun dochter te zoeken. Zonder succes, maar met hoop haar te vinden, keerden ze eind februari terug naar België. “Ik heb de moeder aan de lijn gehad, voor ze vertrok”, zegt Rudy. “Ik heb gebeld. Vooral om onze hulp aan te bieden, maar ik heb ook ons verhaal verteld. Ik wilde haar graag zelf spreken, absoluut. Ik moest laten weten dat we er willen zijn voor hen, met de vzw. En ik moest haar zeggen hoe belangrijk het is dat ze zelf ter plaatse gaan.”
Zelf vinden Rudy en Rita ook steun bij lotgenoten, bij de vzw Ouders van een Vermoord Kind. “Jij hebt daar veel aan, hé”, knikt Rita naar haar man. “Het mooie daar is dat je één, drie, twintig of honderd keer je verhaal opnieuw mag vertellen, er wordt steeds geluisterd”, zegt Rudy. “Iedereen daar weet wat het is, weet hoe het voelt.” (even stil)“Wij zijn daar opgevangen door andere ouders en intussen kunnen wij misschien dezelfde steun bieden aan nieuweouders”, voegt Rita toe. “Want jammer genoeg komen er nog elk jaar nieuwe mensen bij.”
Een reiger landt in de uitgestrekte tuin van Rudy en Rita. Een prachtig beeld. En een zicht waar ook Rudy stil kan van genieten. “De rouw is voor iedereen anders. We laten elkaar daar in zijn en we houden aan elkaar vast”, zegt Rita. “De echte levensvreugde is Rudy kwijt. De vogels, het groen, de stilte en de rust, die zijn er nog.” “Voor mij is mijn leven gestopt in 2012”, sluit Rudy af. “De laatste tien jaar zijn weg, en ik weet niet waar ze naartoe zijn. Het plezier is verdwenen, sinds de dood van Debbie.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
