Roy Batteu en kapster Inge Daels verhuizen met hun drie kinderen naar Italië

Lore, Roy, Lentl, Inge en Ennio aan hun huidige woning in Zillebeke. Ook de hond Vita verhuist natuurlijk mee naar Italië. (Foto EG)
Erwin Gabriëls
Erwin Gabriëls Medewerker KW

Na een lange tijd van wikken en wegen ruilt het gezin Batteu – Daels z’n woonst in de Wervikstraat in Zillebeke voor een typisch Italiaans huis in Frontino in de provincie Pesaro-Urbino aan de Adriatische kust.

Roy (41) is timmerman-schrijnwerker en zaakvoerder van Poorten Batteu. Inge (40) is kapster. Ze kochten in Italië een ruime Italiaanse woning en verkochten in een mum van tijd hun woonst in de Wervikstraat in Zillebeke. Alles wordt nu in gereedheid gebracht om midden juli definitief naar Italië te verhuizen.

“Aan de verhuis is een lange weg voorafgegaan”, vertelt Inge. “We brengen onze vakanties al 18 jaar door in Italië. Die regio is onze tweede thuis geworden. We leefden al lang met het idee om er ooit te gaan wonen. Vijf jaar geleden hadden we ons oog al laten vallen op een woning in Italië. Eind vorig jaar kwam dat huis te koop. We kregen een bericht dat het verkocht was aan een Italiaan. Vier weken later sprong de verkoop af en kregen wij onze kans. We hebben niet getwijfeld. Onze jarenlange droom werd werkelijkheid.”

“Voor de kinderen wordt het wat wennen, maar ze zijn goed voorbereid”

Roy en Inge hebben drie kinderen die uiteraard ook meeverhuizen. Lore (14), Lentl (11) en Ennio (4) worden ook voor een stukje Italiaan. “Om definitief de Italiaanse nationaliteit te krijgen, moet je er vier jaar wonen, maar dat zal geen probleem vormen. We zijn niet zinnens om na een paar maanden hier terug te staan”, vervolgt Inge. “Wij zullen ons vlug aanpassen, maar voor de kinderen wordt het wat wennen, maar ze zijn goed voorbereid. In de eerste plaats was het noodzakelijk om de taal te kennen. Alle drie spreken ze vlot Italiaans en hebben bovendien nog een extra cursus Italiaans gevolgd. Ze hebben hun nieuwe school al gezien en zijn al ingeschreven.”

“Lore gaat naar het primo superiore (derde middelbaar), Lentl volgt het eerste media (zesde leerjaar) en Ennio zit in de materna (kleuterklas). Het schooljaar begint er de derde week van september. Voor hen zal het allemaal nieuw zijn. De eerste maanden zullen we hen zoveel mogelijk helpen. Via de sociale media zullen ze hun vriendjes blijven volgen, al zullen ze ook heel vlug ingeburgerd zijn.”

Handen uit de mouwen

Roy zal zijn job als timmerman en schrijnwerker ook in Italië verderzetten en Inge oefent haar job als kapster verder uit. “Ons nieuw huis is perfect in orde. Op de eerste verdieping en in de zoldering hebben we voldoende ruimte om twee appartementjes in te richten. We geven onszelf een jaar de tijd om alles in orde te brengen zodat we gasten kunnen ontvangen. Alle verbouwingen door plaatselijke werklieden laten doen, zou een hoop geld kosten. Maar Roy kan zelf de handen uit de mouwen steken om de noodzakelijke veranderingen aan te brengen”, vervolgt Inge.

“Je vertrekt naar Italië uiteraard niet zonder plan en dat hebben we al lang in gedachten. Natuurlijk komt er heel wat administratieve rompslomp bij kijken. Anderzijds kan je ook niet zomaar naar Italië gaan wonen. Je moet zelf in je levensonderhoud kunnen voorzien. Direct aankloppen bij het plaatselijke OCMW is geen optie. We moesten bewijzen dat we ons op alle vlakken goed konden integreren en ook een bewijs van inkomen kunnen voorleggen.”

Positieve reacties

Het bericht van de definitieve verhuis van het gezin gaat in de regio rond als een lopend vuurtje. “We verhuizen niet naar het einde van de wereld, maar het is toch een grote stap”, zeggen Roy en Inge. “We weten waar we terecht zullen komen. De levensstandaard daar is vergelijkbaar met de onze hier. Op het vlak van werkgelegenheid en studiekeuzes zitten we goed. Het leven verloopt daar wel iets rustiger. De stress valt wat weg, al is dat niet de reden om te verhuizen.”

Roy en Inge kregen heel wat positieve reacties na hun beslissing. “De ouders van Roy en mijn ouders zijn natuurlijk bezorgd, maar steunen ons wel in onze beslissing. Familie, vrienden en kennissen staan achter onze keuze en ze kunnen natuurlijk altijd naar Italië komen. Ze weten dat het ons in het nieuwe thuisland zal lukken.” (EG)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier