Rolstoel houdt vader en zoon Mario en Jaan niet tegen om sportieve dromen waar te maken

© BP
Leen Belpaeme
Leen Belpaeme Medewerker KW

‘Goa nie bestoa nie’. Zo luidt het motto van Mario (45) en Jaan (19) Peene uit Bredene. Jaan vertrekt binnenkort naar het EK boccia in Sevilla terwijl papa Mario zich voorbereidt op een unieke looptocht op 11 juni 2022 met Jaan in de rolstoel. Samen zullen ze 60 kilometer afleggen vanuit Gits met een tussenstop bij Club Brugge om dan naar Oostende en Bredene te lopen. Een rolstoel houdt dit gezin duidelijk niet tegen om samen sportieve grenzen te verleggen. “Het gaat soms moeilijker en je hebt soms hulp nodig maar ‘gaat niet, bestaat niet’.”

Op 22 november vertrekt Jaan Peene met de Belgische delegatie naar Sevilla voor het Europees kampioenschap boccia. Dit is een paralympische miksport verwant aan petanque. Doel van het spel is om je eigen rode of blauwe ballen dichter bij de witte doelbal (de jack) te plaatsen dan de tegenstander.

Tactische sport

Jaan is al negen jaar bezig met Boccia, waarvan zeven jaar in competitie. “Ik vond het eerst maar een saaie sport”, blikt Jaan terug. Al snel raakte hij toch geboeid door het tactische spel.

“Als je het ziet, is het niet meteen de meest aantrekkelijke sport, maar eens je aan het spelen bent merk je wel degelijk de nodige spanning. Veel mensen maken de fout dat het gewoon met een balletje gooien is, maar je moet al drie ballen op voorhand weten wat je zal doen.”

Hoogtepunt

Dat hij nu al naar het Europees kampioenschap mag gaan, is een droom die uitkomt voor de Bredenaar. “Dit is echt een hoogtepunt voor mij. Een jaar geleden was er een opdracht op school over mijn wens voor de toekomst. Ik had toen opgeschreven dat ik ooit eens een internationale bocciawedstrijd wilde spelen. Een jaar later is het al zover. Ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Ik kijk echt uit naar de volledige beleving. Ik heb geen hoge verwachtingen, maar ik kijk er vooral naar uit om veel bij te leren.”

Jaan traint nu al vier keer per week. “Veel mensen zeggen dat ze topvoetballer willen worden, maar ze beseffen niet dat je er hard voor moet werken als je een bepaald niveau wil halen. Bij boccia is dat hetzelfde. Ik train drie keer per week en de laatste tijd zelfs vier keer per week. Als ik gedaan heb met school wil ik nog meer trainen en hoop ik ook ooit naar de Paralympische Spelen te kunnen gaan.”

Goa nie bestoa nie

Na het EK staan er voor Jaan ook trainingen samen met papa Mario op het programma. Samen willen ze volgend jaar vanuit Gits waar Jaan naar school gaat, via het stadion van Club Brugge naar Bredene lopen. Het gezin kocht daarvoor zelfs een speciale rolstoel aan.

“Tijdens corona kwam er heel wat tijd vrij omdat ik naast mijn gewone job veel ging draaien als dj. Al die opdrachten vielen weg, maar omdat we graag actief bezig zijn, gingen we veel wandelen en lopen. We namen Jaan al eens mee op trailwandelingen en samen met vrienden droegen we de rolstoel dan op moeilijke stukken. Zo ontstond het idee om te kijken voor een aangepaste rolstoel waar we offroad mee konden wandelen, maar ook lopen. Dat lopen ging zodanig goed dat het idee groeide om van Dominiek Savio naar huis te lopen. Omdat Jaan grote supporter is van Club Brugge, hebben we het stadion op ons parcours betrokken.”

Indrukwekkende conditie

Mario laat zich ondertussen professioneel begeleiden door Team Fisher en bouwde al een indrukwekkende conditie op. “Ik ben zelf al goed voorbereid, maar nu komt het er vooral op neer om mijn loophouding aan te passen aan de rolstoel. Ik kan al gemakkelijk lange afstanden lopen, maar met de rolstoel lukt dat nog niet omdat ik pijn aan mijn rug krijg. Ik moet mijn lichaam daarom anders trainen met een kinesist.”

Ook Jaan zal na het EK mee trainen. “Hij moet ook wennen om zo lang in de rolstoel te zitten.” Het project heeft de band tussen vader en zoon nog sterker gemaakt. “Ik zal nadien een beetje moeten afkicken van zoveel tijd samen”, lacht Jaan.

Levenswijze

Goa nie bestoa nie is ondertussen ook een levenswijze geworden voor het gezin. “Je houdt die leuze ook wel in het achterhoofd als het even tegenzit of als ik zelf aan het lopen ben”, zegt ook mama Els.

“Jaan zit dan wel in een rolstoel, dat houdt hem niet tegen om er ook sportief voor te gaan. Het gaat soms moeilijker en je hebt soms hulp nodig maar gaat niet bestaat niet. Wat er ook gebeurt, er zijn altijd mensen die het nog moeilijker hebben. Die rolstoel is geen belemmering om actief bezig te blijven”, vult Mario Peene nog aan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier