De Roeselaarse spoedarts Stig Walravens, die momenteel voor Artsen Zonder Grenzen in Afghanistan werkt, weigert dat land te verlaten. Hij wil niet met andere Belgen gerepatrieerd worden.
De uit Roeselare afkomstige Stig Walravens (33), die jaren geleden nog basket speelde bij Wytewa Roeselare, studeerde geneeskunde aan de Universiteit Gent, met specialiteit spoedarts. Hij werkte een tijdlang als geneesheer in het Sint-Jozefziekenhuis in Malle en in het AZ Sint-Lucas in Gent. Sedert april van dit jaar is hij actief voor Artsen Zonder Grenzen in Afganistan. Hij werkt al enkele maanden in het ziekenhuis in de stad Kunduz. Die bevond zich lange tijd in de frontlinie van de strijd tussen het Afghaanse leger en de oprukkende Taliban-strijders. Hij verzorgde er de jongste weken oorlogsslachtoffers uit beide kampen.
Het gaat om een gloednieuw ziekenhuis dat nog deels in de steigers staat en normaal gezien moest klaar zijn, op het moment dat de Amerikaanse troepen Afghanistan verlieten. Het oude trauma hospitaal van Arsten Zonder Grenzen werd enkele jaren geleden door het Amerikaanse leger – per vergissing ? – gebombardeerd.
Stig Walravens wil in Afghanistan blijven om zijn job als spoedarts voor Artsen Zonder Grenzen te blijven doen. Nu de stad in handen is van de Taliban is het ‘rustiger’ geworden in Kunduz en is het oorlogsgeweld verstomd. Ondertussen verdringen vele mensen zich wle nog altijd rond de luchthaven van Kaboel om het land zo snel mogelijk te verlaten, bevreesd voor represailles van de Taliban.
Stig is de broer van Lore Walravens uit Roeselare, die deel uitmaakt van het nationale vrouwenteam rafting en in 2012 met de ploeg Waterproof Europees kampioen werd: “Het is Stigs beslissing om in Afghanistan te blijven, ik wil daar geen commentaar op geven.”
Zijn mama Christine Devos uit Zeebrugge wil evenmin reageren: “Mijn zoon heeft mij uitdrukkelijk gevraagd om geen commentaar te geven op die moedige beslissing. Hij heeft eenmalig, op vraag van zijn werkgever Artsen Zonder Grenzen, zijn standpunt publiek verkondigd en wil niet dat onze familie daardoor in een heuse mediastorm verzeild raakt. Wil u daar alstublieft rekening mee houden?”
Kortrijkse vrouw met kinderen terug thuis
Goed nieuws is er vanuit Kortrijk. Heijrat Baiad is opgelucht: zijn vrouw en twee kinderen zijn vrijdag weggeraakt uit Kaboel als een van de zestien mensen die een vliegtuig van het Belgische leger wist te evacueren. Via een tussenstop in Amsterdam zijn ze inmiddels terug in België.
Eerder deze week slaakte Hejratullah Baiad via KW een noodkreet. Zeven jaar geleden kwam hij met zijn vrouw Khalida Ibrahimi naar België. Intussen hebben ze hier een mooi leven opgebouwd: Hejrat startte een voedingswinkel in Kortrijk en hun twee kinderen, Sana (4) en Zala (2), werden hier geboren. In juli besloten ze om hun familie in Afghanistan voor het eerst te bezoeken. “Vorige maand keerde ik terug, voor de winkel ook, maar mij gezin wou nog wat langer blijven. Mijn moeder is ziek, dus leek het wel een goed idee. Alles was rustig daar, niets wees erop dat de taliban in zo’n korte tijd het hele land zou overnemen”, vertelt Hejrat.
Geëvacueerd
Toen op 13 augustus de hel losbrak in Afghanistan, verliet Khalida met haar kinderen de stad Herat, maar ze slaagde er niet in om via de luchthaven van Kaboel het land te verlaten. Haar man sloeg doodsangsten uit. Dagenlang probeerde Hejrat de Belgische ambassade in Islamabad in Pakistan, die bevoegd is voor Afghanistan, te bereiken om zijn zaak uit te leggen. Op woensdag kreeg hij uiteindelijk telefonisch contact met het ministerie van Buitenlandse zaken. Zowel hij als zijn vrouw hebben ook de Belgische nationaliteit. Uiteindelijk kreeg zaterdag de bevestiging dat zijn vrouw en kinderen vrijdag geëvacueerd werden. Eind goed, al goed.
