Het bekende Italiaans geïnspireerde eethuis L’abbiocco, met chef Jess Wittevrongel (38) achter het fornuis, huist niet langer in de Knokkestraat. Het restaurant heeft sinds kort een nieuwe stuk op het gelijkvloers van de hoogste van de drie Heldentorens. “Toen we de mogelijkheid kregen om dit pand hier aan te kopen hebben we niet lang getwijfeld”, zegt Jess. “Ook hier willen we diezelfde laagdrempeliger sfeer creëren.”
Restaurant L’abbiocco huisde acht jaar lang in een hoekpand in de Knokkestraat. In die jaren groeide het Italiaans geïnspireerde eethuis al vlug uit tot een echt succesverhaal. Jess Wittevrongel startte de zaak op met zijn echtgenote Christy De Graeve (35) – die echter vooral achter de schermen werkt – en zijn twee zussen. Intussen is de jongste zus wel uit de zaak gestapt. Bij de start van L’abbiocco had Jess al een mooie loopbaan in de gastronomie achter de rug.
Danny Horseele
“Ik heb de hotelschool Ter Groene Poorte gevolgd en ben op mijn achttiende van huis vertrokken om ervaring op te doen als kok in de betere restaurants”, zegt Jess. In het Brusselse heb ik onder meer in Villa Lorraine gewerkt. Later werkte ik onder meer ook in het toenmalige sterrenrestaurant ‘t Molentje in Zeebrugge, bij chef Danny Horseele. Ik ben Danny dan ook gevolgd toen hij een nieuwe zaak begon aan de Herdersbrug in Dudzele. Vervolgens ben ik chef geworden bij het Italiaans restaurant La Porta in Brugge, behorend tot en boven café Santpoortje.”
“Maar komende uit een ondernemende familie van zelfstandigen uit Zuienkerke – mijn ouders runnen een drukkerij – begon het ook te kriebelen om zelf als zelfstandige te beginnen met een eigen restaurant”, gaat Jess verder. “We hadden de kans om in Heist, waar we toen al een hele tijd woonden, een pand aan te kopen en in te richten als restaurant. En dat was dus de start van L’abbiocco.”
“Bij ons thuis zaten we vaak met heel de familie samen rond een grote tafel waar er steeds lekker eten werd geserveerd. Het was deels de aanzet voor mij om naar de hotelschool te trekken maar het heeft me ook geïnspireerd voor het concept van de zaak. Daarin speelt het idee van ‘de grote tafel’ namelijk een grote rol.”
“We zetten graag mensen samen zodat er boeiende interacties ontstaan en onze menu bestaat voor een groot stuk uit ‘sharing dishes’, schotels om te delen met vrienden en tafelgenoten dus. Ons concept sloeg al vlug aan en onze werd zeer vlot volgeboekt. Meer zelfs: we moesten vaak mensen weigeren. Daarom hebben we een bijkomende verdieping gecreëerd destijds, nog in ons vorige pand dus”, aldus Jess
Meer ruimte
Enkele jaren terug kregen Jess en Christy de kans om hun horecapand te verkopen aan een grote projectontwikkelaar die het zou afbreken om er een nieuw appartementsblok te realiseren. “Een mooie kans voor ons, maar we wilden dan ook wel een nieuw en liefst ruimer pand vinden om ons restaurant in verder te zetten. Toen bereikte ons het nieuws over de bouw van de fameuze Heldentorens, nabij de Kursaalstraat, met telkens een handels- of horecapand op het gelijkvloers”, vertelt Jess.
“Wij hebben die kans gegrepen, maar dat was natuurlijk wel een flinke investering… Intussen zijn we enkele maanden open en we zijn tot nu toe al heel tevreden. Ons concept wordt grotendeels behouden. Dat wil zeggen: veel hapjes en gerechten om te delen – zoals pizza, mosseltjes, plankjes met fijne charcutterie – maar daarnaast ook gerechten zoals vongole, ravioli, lamsragout of zeebaars met venkel en basilicum. Op deze nieuwe locatie hebben we dus veel meer ruimte en kunnen we vlotter werken. We hebben een capaciteit van zo’n 80 à 100 couverts per avond.”
Mooi terrasje
Wat hij zelf vindt van die Heldentorens? “Ik weet dat er veel om te doen is, maar persoonlijk vind ik dat wel mooie architectuur en een meerwaarde voor Heist. Vanaf maart start hier ook een tijdelijke omgevingsaanleg rondom de torens zodat het tegen de zomer proper en goed toegankelijk is. En vanaf september start de definitieve aanleg van de omgeving. Daarbij wordt dan ook de Kursaalstraat verkeersvrij gemaakt zodat we een mooi terrasje zullen kunnen realiseren. Ja, we zien de toekomst hier dus positief tegemoet!”
