De journalistiek mag dan soms ‘van den hond’ zijn, voor wie Annelies Nollet niet persoonlijk kent, kan haar carrièrewending een bruuske ommezwaai lijken. De 29-jarige reporter van De Krant van West-Vlaanderen heeft al wat nodig is om verder haar weg te banen in de journalistiek, maar ze verhuist binnenkort naar een huisje in de bossen in Beselare om zich van daaruit toe te spitsen op haar nieuwe job als hondengedragstherapeut en haar bedrijf ‘Honden in Nesten’.
Een gedurfde stap. “Ik zet die ook wel met een klein hartje,” lacht ze. Maar als één iemand in haar opzet kan slagen, is zij het wel. Geen hond die daaraan twijfelt. “Eigenlijk is mijn hond Kibo er de oorzaak van dat ik hondengedragstherapeut ben geworden. Ik was werkloos en depressief toen ik haar in huis haalde. En zij gaf me een reden om uit mijn bed te komen. Want honden hebben veel verzorging nodig: je moet er mee wandelen, je moet ze eten geven en als je dat niet goed doet laten ze zich horen,” schatert Annelies.
Band met hond
“Toen Kibo een jaar of twee was, begon ze allerlei gedragsstoornissen te vertonen. Op een keer beet ze me en klopte ik aan bij een gedragstherapeut, die me aanraadde haar te laten inslapen. Of ze moest aan zware medicatie die een zombie van haar zou maken. Ik was intussen zo aan mijn hond gehecht dat ik voor geen van beide opties openstond. Dus besloot ik om te gaan studeren en zelf een oplossing voor haar te vinden. Ik werd hondentrainer, ging in een hondenschool werken en volgde een opleiding hondengedragstherapeut bij Geert De Bolster. Met zijn connectiemethode kan je je hond leren om te zijn wie hij is. Er groeit wederzijds respect en zo ontstaat er een band.”
“Dat werkte voor ons. We vonden een evenwicht en we zijn happy. Het was zo’n opluchting dat ik hetzelfde wou gaan doen voor andere mensen. Aanvankelijk ben ik daarmee begonnen in bijberoep. Na mijn eerste begeleiding heb ik drie dagen met een glimlach rondgelopen. Zo blij was ik dat ik een mens en een hond had kunnen helpen. Ik had het gevoel dat ik een verschil kon maken. In de journalistiek had ik dat gevoel niet. Je bent altijd maar aan het rennen en hebt maar even de tijd om naar adem te happen. Je negeert je vrienden en ook je hond. En wat je ook schrijft, je moet neutraal blijven. Terwijl ik een Wouter Vermeersch wel eens in zijn ballen had willen schoppen omdat ik vond dat hij het verdiende. Ik had vooral niet het gevoel dat ik iets bijdroeg aan de maatschappij. Met ‘Honden in Nesten’ heb ik dat wel.”
“Vooraf juiste vragen stellen, kan achteraf veel problemen besparen”
Annelies groeide op bij haar grootouders in Lauwe en vertoeft al sinds haar studententijd in Kortrijk. Verhuizen naar het platteland na tien jaar stadsleven zal een aanpassing vergen. “Ik ga midden in het Vijverbos wonen. Tussen de egels, vossen en eekhoorns. Kibo zal zich daar geweldig amuseren. Ik weet niet of ik een hekel aan de stad gekregen heb doordat zij er een hekel aan heeft of omgekeerd. Maar ze zit er zeker voor iets tussen. Ze is heel angstig, bang voor geluiden. Gewoon op straat wandelen lukt niet. Als iemand met zijn haagschaar aan de slag is, is ze in volle paniek. Plus, Kortrijk wordt tegen zo’n rotvaart volgebouwd dat er binnen tien jaar wellicht geen grasspriet meer overblijft. Wij wilden groen en rust en adem.”
Niet dat de klant per se naar Beselare moet om ‘Honden in Nesten’ te raadplegen. “Nee, ik ga bij de klant aan huis. Mijn werkterrein bestrijkt heel West- en Oost-Vlaanderen. Ik specialiseer me in honden ‘met een rugzakje’. Honden die ergens een trauma hebben opgelopen. Veel honden zijn geadopteerd uit het buitenland of komen uit een asiel. Ik behandel die dieren bij hen thuis. Als er een probleem is, moet je ze zien in hun natuurlijke omgeving. Je moet achterhalen hoe de interactie thuis verloopt. Heel veel mensen zeggen: ‘Mijn hond is stout, hij bijt’. Maar misschien is die hond helemaal niet agressief en bijt hij uit angst. Een hond afleren om putten te graven in de tuin, is simpel, maar de verwerking van een trauma kan maanden duren. Dat is echt één op één, bij de mensen thuis, om de twee weken. Tussendoor soms aangevuld met digitale contacten.”
Binnen twee weken staat ook de website online waarop klanten van ‘Honden in Nesten’ allerlei tips zullen vinden over hoe ze met hun hond kunnen omgaan. “Een online tool met daarin een hele hoop basisinformatie”, aldus Annelies. “Veel mensen denken: als mijn hond kwispelt is die blij. Dat kan. Het kan ook zijn dat het een ander soort kwispel is, dat hij helemaal niet zo blij is. Dergelijke zaken ga ik uitleggen. Ook met filmpjes en zo. Het idee is echt om mens en hond dichter bij elkaar te brengen.“
Begrip
Zodra het hek rond haar huis er staat, komen er ook kleine groepslessen. “Met maximaal drie hondjes en drie verzorgers”, zegt ze. “In een hondenschool is dat al vlug met 10 of 15 honden. Dat lukt met een labrador of een bordercollie, maar niet alle honden functioneren in zulke groepen. Ik heb het ook ooit geprobeerd met mijn hond en dat was het stomste wat ik ooit gedaan heb. Ik wist toen ook niet beter. Hondentaal moet je leren. Ik heb daar nu vijf jaar voor gestudeerd.”
En ze blijft studeren. Annelies heeft net een tweejarige studie over hondenvoeding achter de rug, ze is een businessopleiding aan het volgen en ze wil naast de connectiemethode ook andere methoden leren om met honden om te gaan. Ook in de menselijke psychologie wil ze zich gaan verdiepen. “Honden en ik, dat lukt goed. Maar wat ik vooral doe, is bij mensen begrip creëren voor hun hond. Ze zullen meer bekomen van hun hond. En gezinsleden die bang zijn voor die vierpotige indringer, kunnen leren op hun gemak zijn in zijn buurt. Mensen zouden volgens Annelies twee keer moeten nadenken voor ze een hond in huis halen. Er zijn per jaar 75.000 bijtincidenten in ons land. En dat getal zou een heel stuk naar beneden kunnen. Zo voorziet ‘Honden in Nesten’ ook een korte opleiding voor mensen die de aankoop van een hond overwegen. “Wie een hond wil, moet zich afvragen wat hij ermee wil doen en waar die hond behoefte aan heeft. Past hij in jouw woning? Past hij bij je karakter? Vooraf de juiste vragen stellen, kan je achteraf veel problemen besparen.”
Alle mensen zijn gelijk, maar tegelijk zijn we ook allemaal verschillend, anders. ‘Anders’ zoomt in op mensen die bewust of onbewust afwijken van de norm. Noem ze ‘buiten gewoon’.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
