Woensdag 30 juni sluit het zwembad van Gistel definitief de deuren. Alvorens een nieuw hoofdstuk wordt aangesneden – het zwembad krijgt een nieuwe invulling – blikken we nog één keer terug op een stukje lokale geschiedenis. Redder Gino Viaene is al 43 jaar op post. “Ik stelde mijn pensioen eventjes uit tot aan de sluiting van het zwembad.”
In 1972, toen Snaaskerke nog niet eens bij Gistel hoorde, opende het zwembad in de Sportstraat. Straks, nét geen 50 jaar later, gaat het bad onherroepelijk dicht. Te oud, te versleten, te duur. Het stadsbestuur kondigde eind vorig jaar aan het zwembad een nieuwe bestemming te geven – die discussie werd uitvoerig in de gemeenteraad gevoerd. Nu de sluiting nakende is, is het tijd om eens terug te blikken met iemand die quasi in het zwembad woont: redder Gino. De 61-jarige Gistelnaar is er straks maar liefst 43 jaar aan de slag.
“In 1978 ben ik hier begonnen als opvolger van Jean-Pierre Debeuckelare, die hier toen zes jaar werkte als redder. Toenmalig schepen Redgy Tulpin was destijds op zoek naar een vervanger en kwam via via bij mij uit. Eerlijk, ik zag er aanvankelijk wat tegenop. Ik was als jobstudent namelijk strandredder in mijn geboorteplaats Bredene en de sfeer op het strand is natuurlijk helemaal anders dan in een binnenbad. Ik voelde er weinig voor om een hele dag stil te zitten in een warme ruimte. ‘Dat ga ik niet lang doen’, hoor ik mezelf nog zeggen. (lacht) En zie ons hier nu zitten!”
“Uiteindelijk wordt je de zwembadomgeving gewend. In de laatste 20, 25 jaar was er geen enkel van het nog weinige haar op m’n hoofd dat eraan dacht om te stoppen. Bovendien woon ik al 28 jaar met plezier in Gistel.”
“Ik begon hier al die jaren terug zonder enige begeleiding. ‘Hier, gewoon eens het reglement lezen’, dat was het zowat. Eigenlijk is dat ondenkbaar, hé. De grootste kwaliteit die je als redder moet hebben, is waakzaamheid. Je kan eens lachen of babbelen, maar je ogen moeten altijd de omgeving scannen. Ik doe het intussen altijd en overal, zelfs op een terrasje. Een specifiek geluid, iemand die roept of weent, ook dat moet je in de mot hebben. Na verloop van tijd staan je zintuigen – misschien onbewust – op scherp.”
“Niet lopen!”
Gino staat bekend als een sympathiek man, maar moet als redder ook streng zijn. “De meest gemaakte opmerking? ‘Niet lopen rond het zwembad’, zonder twijfel. Ach, veel zin heeft dat allemaal niet. Net zoals de regel om verplicht een badmuts te dragen. Je weet hoe dat gaat: kinderen trekken om te spelen elkaars badmuts af en gooien die dan weg. (glundert) Hoe waren we zelf in onze kindertijd?”
Ook aan hoogtepunten geen gebrek. “Met de voorganger van de Gistelse Zwemschool werd een feest georganiseerd. Brigitte Becue, Stefaan Maene en Olympisch kampioen Frederik Deburghgraeve kwamen toen – het moet in 1996 geweest zijn – hier zwemmen. Een heel mooi moment. Brigitte Becue kwam hier ook haar comeback voorbereiden.”
Wat ik vind van de sluiting van het zwembad? Een ramp, want een stukje dienstverlening valt weg
Kort na de aanstelling van Gino is ook Danny Goethals (61) begonnen als redder. Hij ging op 2 mei vorig jaar met pensioen na een carrière van maar liefst 41 jaar als redder.
“Het mooiste is dat zowel Gino als ik ook heel veel kinderen hebben leren zwemmen als instructeur bij de Gistelse Zwemschool”, geeft Danny aan. “Het geeft veel voldoening om diezelfde mensen vele jaren later terug te zien met hun eigen kinderen.”
Iets later met pensioen
“Eigenlijk mocht ik begin mei reeds met pensioen”, gaat Gino verder. “Maar op verzoek bleef ik nog eventjes omdat ze anders zonder voldoende redders zaten.”
“Wat ik vind van de sluiting van het zwembad? Een ramp, want een stukje dienstverlening valt weg. De kinderen van basisscholen Gravenbos en De Klimop kwamen te voet, de leerlingen van De Horizon kwamen met de fiets via de Groene 62. Het zwemniveau van de kinderen van bijvoorbeeld Gravenbos is zichtbaar hoger dan dat van kinderen die minder zwemmen. Maar ik begrijp de beslissing. Het zwembad is helemaal versleten en kost veel geld.”
En nu? “Thuiszitten is niks voor mij, ik zou zot worden. Ik ga bij Traiteur Steve, tegenover Zomerloos, aan de slag als flexi-jobber. En ik ga veel fietsen en zwemmen. Dat laatste zal in Oostende moeten gebeuren. Maar op de laatste openingsdag in Gistel zou ik toch graag de sleutel omdraaien. Een symbolische afsluiter.”
Op de laatste dag kan het stadspersoneel ‘s ochtends een laatste duik maken. In de namiddag tot ‘s avonds is het bad open voor het grote publiek en traint ook de Zwemschool een laatste keer. Het water wordt daarna nog niet meteen geloosd. Dat gebeurt pas wanneer de reconversiewerken starten, om de druk op de zwemkom intussen te behouden.
(Timmy Van Assche)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
