Verrassen doet hij zeker, al is het maar met de bij momenten psychedelische musicalmedley-intro, waarin hij filosofeert over onder andere de opwarming van de aarde en de evolutietheorie.
Deze plaat kon tien tracks geteld hebben, maar Newman besloot op ‘t laatste om zijn lied over de penis van de Amerikaanse president Donald Trump toch maar achterwege te laten om het niveau van de Trump-discussies niet nog meer naar beneden te halen. Toch kan hij het niet laten om een andere wereldleider te bashen : Poetin in de gelijknamige song. De New Orleans-vibe – die in zijn soundtrack van de Disney-film The Princess & The Frog – het hoofdthema is, is hier ook weer sterk aanwezig. Newman recycleert sowieso opnieuw vaak akkoorden uit zijn eerder verschenen werk. Nochtans is het al weer negen jaar geleden dat zijn vorige studio-album werd uitgebracht. We vergeven het hem, dankzij de vele soundtracks die hij in tussentijd componeerde en de talrijke optredens die hij in zijn 74ste levensjaar blijft brengen.
De schijf van PADI
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier