‘Quarantiny’ scoort op sociale media en is op-en-top West-Vlaams

U heeft ze ongetwijfeld ook al zien voorbijkomen op sociale media: de Tiny-parodie Quarantiny. Waar Tiny gaat winkelen, kamperen of op ballet gaat, houdt Quarantiny zich netjes aan de lockdownregels. Zij begint aan haar derde middagdutje, zwemt in een zee van tijd of worstelt met haar smartphoneverslaving. Het brein achter deze online hit is de uitgeweken Ingelmunsternare Iris Van Robays.

Iris Van Robays (25) woont nu in Gent en werkt als grafisch ontwerper bij de FOD Buitenlandse Zaken. Ze heeft in de krant De Standaard met De Kwinkslagerij haar eigen spitsvondige rubriek, maar ook in haar vrije tijd laat het creatief met beelden omgaan haar allesbehalve los. “Al focus ik me dan op het iets speelsere werk”, glimlacht ze. “Daar is De Kwinkslagerij het beste voorbeeld van.”

Het hele Quarantiny-verhaal startte erg toevallig. “Toen de lockdownmaatregelen bekend raakten, dwaalden mijn gedachten af naar de legendarische Tinyreeks. Als kind verslond ik die een voor een en alle albums staat nog altijd bij mijn ouders in Ingelmunster in de boekenkast. Ik kan er gewoon geen afscheid van nemen. Voor ik het wist, had Quarantiny beslag gelegd op mijn gedachten. Het was – en is – allemaal zo surreëel en absurd. We blijven massaal in ons kot om het coronavirus te bedwingen, ons hele leven is op zijn kop gezet. Dat zorgde voor enorm veel inspiratie.”

Humor is broodnodig

Haar eerste post op 16 maart – Quarantiny werkt van thuis uit – werd meteen massaal gedeeld en geliket. “Sindsdien is het niet meer gestopt”, zegt Iris.”Ik hou de typische look & feel van Tiny aan en dat maakt het net zo herkenbaar. Net als de situaties die Quarantiny meemaakt. Dat is waarschijnlijk het geheim achter het succes, al sta ik er echt van te kijken. Mijn grafische mopjes staan elke week in de krant, maar nu ben ik echt overdonderd door de vele reacties. Via sociale media kom je echt te weten hoeveel mensen je werk waarderen. Dat doet wel deugd. Dat ik telkens opnieuw voor een kleine glimlach bij de mensen kan zorgen, is misschien nog wel mijn grootste voldoening. Dit zijn voor iedereen bizarre en zware tijden, dan hebben we humor meer dan ooit broodnodig. En daar help ik graag bij.”

Haar ideeën haalt Iris uit haar eigen omgeving. “Het klinkt misschien vreemd, maar ik vind heel veel terug in mijn eigen woning. En dat giet ik in een Quarantiny-jasje. Quarantiny houdt ineens wel van joggen is daar het perfecte voorbeeld van. Ik háátte joggen, maar nu doe ik het wekelijks. Ik steek ook veel op van vrienden met kinderen. Zo kwam het idee voor Quarantiny plakt de kinderen achter het behang. En in Quarantiny zet de glasbak buiten kan ondertussen iederéén zich wel vinden, denk ik”, glimlacht ze.

“Ik heb nog een pak ideeën wat Quarantiny na de lockdown kan beleven. Ze zal dus nog even blijven bestaan”

Haar persoonlijke favoriet is evenwel Quarantiny fopt dan maar de hond. “Die verscheen op 1 april en illustreert perfect hoe we ons voelen. We zijn op onszelf en onze directe omgeving aangewezen, meer is er niet.”

Geen terrasje meer…

Net als haar geestelijke dochter bevindt ook Iris zich momenteel in quarantaine. “Al was ik het thuiswerken al gewoon. Ik werkte voor de lockdown sowieso al twee dagen per week van thuis uit, nu is dat de hele werkweek. En ik prijs me gelukkig dat ik een huisgenoot heb, anders zou ik tegen de planten en het behang moeten praten. Wat wel wennen is: na de werkdag kan ik niet even naar buiten om een terrasje te doen. Even stoom aflaten moet nu anders. Met een wandeling of een looptochtje, bijvoorbeeld. Maar we houden vol.”

En zal Quarantiny ook in de post-lockdownperiode blijven bestaan? “Dat is mogelijk, want ik heb al een pak ideeën wat Quarantiny na de collectieve afzondering wil doen. Ze zal dus nog wel even blijven. Ik zie wel hoe het loopt, maar sowieso heeft dit verhaal mijn professioneel netwerk uitgebreid. Quarantiny wordt opgemerkt en mijn werk krijgt waardering. Daar zal ik met mijn fictieve zielsverwant na de lockdown een goeie op drinken op de Vlasmarkt in Gent!”