In het huwelijksbootje stappen is toch nog net iets leuker in de buitenlucht onder een stralende zon. Met het vernieuwde huwelijks-reglement kan dat nu niet alleen in open lucht vlakbij het Stadhuis, maar ook op enkele unieke locaties in Oostende, zoals het Leopoldpark of met zicht op zee aan de Venetiaanse Gaanderijen.
Zaterdagmorgen werd het eerste huwelijk, onder massale belangstelling, voltrokken op de kiosk van het idyllische Leopoldpark. Deze eer was voor boekhoudster Steffi Mechele (25) en leerkracht Pieter De Temmerman (26), die elkaar het ja-woord gaven op deze unieke locatie.
“De uitdaging om met onze huwelijksplechtigheid ook voor een Oostendse primeur te zorgen, hebben we met veel plezier aanvaard”, zeggen Pieter en Steffi. “Een mooiere plaats konden we ons niet dromen voor de start van ons heerlijk avontuur samen!”
Ook schepen Hina Bhatti deelde, samen met de aanwezige familieleden, in de vreugde.
“De eerste stap, met huwelijken op verplaatsing, is gezet. Ik hoop dat er nog veel koppeltjes het voorbeeld van Steffi en Pieter zullen volgen. Oostende heeft zeer mooie locaties in de aanbieding: de zeedijk met zicht op zee, de Mercator, het bloemenuurwerk en de kiosk in het Leopoldpark. Vandaag hadden we geluk met het weer: de zon was niet van de partij, maar het bleef droog. Het was een groot succes, een geslaagde primeur!”
Het historische Leopoldpark
Het Leopoldpark is 5 ha groot en werd ontworpen door de tuinarchitect Louis Fuchs (1818-1904) naar het model van een Engels park, met bruggetjes, wandelwegen en bloemperken. Het park werd gedeeltelijk aangelegd over de oude stadswallen en ook gedeeltelijk erbuiten op militair domein.
Den ‘hof’, zoals het in de volksmond genoemd wordt, is een groene oase in het centrum van de stad, waar de wandelaar kan genieten van de rust in een stukje natuur.
Het park met beeldenroute werd aangelegd in 1861 en voltooid in 1870. In 1859 vond men er twee wateraders. Hierop werden dan twee drank-paviljoentjes opgericht die bleven bestaan resp. tot 1940 en 1960. Menig Oostendenaar herinnert zich nog deze aantrekkelijke gebouwtjes en vindt het jammer dat, zeker het tweede paviljoentje (het ‘Pavillion Royal’ beter gekend als de Trinkhall), ten prooi viel aan de afbraakwoede van die tijd.
Een eerste reglement voor wandelaars verscheen in 1862, waarbij toeristen gratis toegang kregen, maar Oostendenaars 1,5 BEF toegang moesten betalen of 5 BEF per gezin, per seizoen.
Een minigolf met cafetaria (aangelegd aan de voet van de stadswallen, in het westen van het park en over het eerste tennisveld van Oostende) en een kronkelend meer met eenden en zwanen vervolledigen dit park. In dit meer werden in het begin van de 20e eeuw grote waterfeesten ingericht, met balletten en duik-wedstrijden. Tot aan WO II mocht men er ook vissen.
Rond de houten muziekkiosk uit 1885, midden in het park en versierd met smeedijzeren balustrades, bloemmotieven en gestileerde lieren, vinden nog regelmatig muzikale optredens plaats. (FRO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier