Rukhsana Zubair (41) werkt op vrijdagavond als therapeute in het TEJO-huis in Oostende. Daar volgde ze de opleiding ‘poppen en verhalen’. Ze ontwikkelde nu zelf een techniek die werkt aan een basishouding in omgang met elkaar.
Rukhsana is van Pakistaanse afkomst, maar een voorbeeld van integratie. Op haar negende spoelde ze met haar ouders aan in Oostende. In Pakistan groeide ze vooral op in een wij-gericht familiesysteem, waar duidelijke regels heersen en iedereen gericht is op het voortbestaan van de familie. Sinds haar aankomst in Oostende proefde ze van het ik-gericht systeem, waar individuele onafhankelijkheid, autonomie, zelfbeschikkingsrecht, zelfvervulling en privacy centraal staan. “Het vormde een uitdaging voor mij om beide systemen op een gezonde manier te laten samenleven”, zegt ze.
Systeemtherapie
“Het is een zoektocht waarmee ik sinds 2001 bewust bezig ben. De focus ligt in de huidige maatschappij vooral op het verschil tussen beide systemen. Ik wil dat anders. Ik wil vooral een nieuw brouwsel produceren die de ik en de wij met elkaar verbindt.”
Rukhsana vond de sleutel tot verbinding voor zichzelf pas in 2019. “Ik studeerde in 2004 af als maatschappelijk werker”, vervolgt ze. “Door mijn opleiding en vooral door mijn stage in de sociale dienst voor vreemdelingen in Oostende ontdekte ik de honger om me meer in te zetten voor mensen met een migratieachtergrond.”
Diversiteitscoach
In 2004 trok Rukhsana naar Gent om er nieuwe ideeën op te doen, eerst bij vzw Jong, daarna als intercultureel bemiddelaar bij het OCMW van Gent. Ze kon er haar eigen initiatieven op poten zetten, maar de honger bleef groot. “Ik kreeg er de kans om te werken met verschillende kansarme doelgroepen en met extra focus op migratieachtergrond. De opleidingen systeemtherapie en beschermjassen gaven me een nieuwe kijk op de maatschappij en vooral op mezelf.”
In november start Rukhsana als diversiteitscoach bij het OCMW van Oostende. “Als bruggenbouwer ging ik de uitdaging aan om het Sociaal Huis van Oostende te helpen ontplooien tot een cultuursensitieve organisatie. In samenwerking met het agentschap Integratie en Inburgering slaagde ik erin om een omgevingsanalyse, visietekst en een actieplan rond diversiteitsdilemma’s voor de medewerkers van het Sociaal Huis Oostende op te maken”, aldus de Oostendse.
Eigen poppetjes
Rukhsana realiseerde heel wat in het wereldje, maar haar grootste verwezenlijking is toch wel haar Poppen met een verhaal. “Elke vrijdag werk ik als therapeute in TEJO, de vrijwilligersorganisatie die gratis therapeutische ondersteuning biedt aan jongeren. Dankzij TEJO kreeg ik de kans om in februari 2021 de opleiding poppen en verhalen te volgen. De opleiding leert je een methodiek aan de hand van Duplo- en Playmobilpoppetjes.”
Het huidige therapiemateriaal van Duplo en Playmobil bevat echter te weinig poppetjes met een migratieachtergrond om het contextuele gedachtegoed in beeld te brengen. “Een gemiste kans, vond ik persoonlijk, anno 2021. Met als gevolg: na het volgen van de opleiding ging ik samen met mijn dochter Rani aan de slag. In februari van dit jaar schilderden we samen het eerste poppetje. De collectie is ondertussen heel uitgebreid. Via de poppen visualiseren wereldse figuren hun verhaal met een poppetje. Elk van mijn poppen staat voor iemand met een migratieachtergrond. Ze werken vooral mee aan een nieuwe basishouding in omgang met elkaar en dat is wat ik al sinds mijn aankomst wil: mensen doen samenleven, ongeacht hun afkomst”, besluit Rukhsana.
(JR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
