Op 1 januari stopte huisarts Pol Ottevaere (72) definitief met zijn dokterspraktijk om met pensioen te gaan. Hij vreest echter niet in een zwart gat te vallen. “Ik zal meer tijd hebben voor mijn vrouw, om te lezen of om muziek te beluisteren.”
Pol Ottevaere (72) is afkomstig uit Hulste en de oudste van 6 kinderen. Hij ging er naar de lagere school, waaronder twee jaar bij zijn vader, meester Roger. Daarna trok hij naar het Sint-Amandscollege in Kortrijk. “Daar adviseerden ze mij verder te studeren in talen, maar ik was rebels en startte de kandidaturen tandheelkunde en geneeskunde in Gent ”, vertelt Pol, die in 1974 afstudeerde.
Huisje van de kerkfabriek
“De drie kandidaatsjaren waren verschrikkelijk lastig. Ik kwam uit de richting Latijn-Grieks en de wetenschappelijke vakken zoals natuurkunde en scheikunde waren moeilijk. Na drie jaar bleek mijn dieptezicht onvoldoende om tandarts te worden en dus werd het geneeskunde.”
In datzelfde jaar trok hij met zijn gezin naar Bavikhove. “In september kon ik in Kuurne starten als huisarts, ter vervanging van dokter Noël Soenen die plots ziek geworden was. In oktober kon ik mijn eigen praktijk beginnen in Bavikhove. Het was een huisje van de kerkfabriek, heel basic met een gang, een wachtzaaltje, een praktijkruimte en een achterkeuken. Het toilet was toen zelfs buiten ”, lacht Pol.
De Leesclub
Met Pasen 1975 verhuisde het gezin naar Bavikhovedorp 19, later naar de Bruyelstraat. De praktijk bleef in Bavikhovedorp . “Het duurde een tijdje voor onze zoon Pieter doorhad dat zijn vader een dokter was, voor hem ging ik gewoon elke dag ‘naar mijn werk’. In 1982 kochten we het huis waar we nu nog altijd wonen. Net dan devalueerde de Belgische frank: een serieuze financiële tegenvaller.” In 2010 verhuisde de praktijk nog naar de Europastraat.
In zijn 46-jarige dokterscarrière zag Pol veel veranderen. “ Bij de start als huisarts had ik net als andere studenten veel theoretische kennis verworven, maar we moesten de stiel nog leren. Nu zit de opleiding veel beter in elkaar. De richting is meer gericht op de praktijk, op leren samenwerken en op zelf inzicht verwerven”, vertelt Pol. “Ik had het geluk lid te kunnen worden van De Leesclub, waar een tiental jonge huisartsen samenkwamen. Elk van ons las een geneeskundetijdschrift en bracht voor de andere huisartsen in de club het meest interessante artikel. De groep kwam wekelijks een uur bijeenkwam. We deden dat tientallen jaren. Dat was enorm verrijkend.”
Snelle evolutie
Volgens Pol evolueerde de geneeskunde snel. “ Tot eind jaren 90 deden wij als huisartsen nog zwangerschapsbegeleiding en bevallingen. Vandaag gaan dokters in hun vakgebied zelf specialiseren. De gewone geneeskunde verandert naar een hoogtechnologische geneeskunde. Hartproblemen, orthopedie…”
“Om een voorbeeld te geven: ik kreeg in 1995 een heupprothese en moest twee weken in de kliniek blijven. Nu is dat drie dagen en hop, weer weg. De zorg is sneller en accurater dan vroeger. Dat is jammer genoeg niet zo voor de zorgkinderen, behoeftigen en mensen die in de problemen sukkelen. Zij staan door financiële of psychische moeilijkheden dikwijls op wachtlijsten.”
De Cévennes
Of zijn eigen patiënten nu ook op een wachtlijst staan? “De zwaarste dossiers zijn geregeld. Bijna iedereen heeft een andere dokter gevonden. Er zijn ook patiënten die maar om de zoveel jaar komen en die nog niet reageerden”, zegt Pol. “Natuurlijk ga ik de patiënten missen. En zij misschien mij ook.”
Naar eigen zeggen zal Pol niet in een zwart gat vallen. “Eerst is er nog bureauwerk met veel medische dossiers die nog bij de nieuwe huisartsen van de patiënten moeten terechtkomen. Een groot deel daarvan zijn nog papieren dossiers”, zegt Pol. “Daarna zien we wel. Onze tuin is een wildernis, daar is werk genoeg. Verder zullen mijn vrouw en ik meer tijd hebben voor elkaar, de kinderen en de acht kleinkinderen. Ik zal ook meer tijd hebben om te lezen en naar muziek te luisteren. En zodra corona het opnieuw toelaat, gaan we weg met de camper naar onze geliefde Cévennes in Frankrijk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
