Tijdens de Week van de Pleegzorg krijgen gezinnen die hun huis en hart openstellen voor een kind terecht wat extra aandacht. Karlien en Rudi doen dat al 25 jaar. Hun eerste pleegkind was Célina, die als peuter van tweeënhalf bij hen kwam wonen. Toen Cédric negen jaar was, werd hij hun pleegzoon. Intussen is hij 29 en officieel bij hen gedomicilieerd.
Tijdens de week verblijft hij in een voorziening, maar elk weekend en tijdens de schoolvakanties komt hij thuis bij Karlien Depreitere (59) en Rudi Dewulf (60). “Hij hoort bij ons, hij maakt deel uit van ons gezin”, zegt Karlien. Cédric heeft een autismespectrumstoornis en heeft daardoor nood aan specifieke zorg en structuur. Hij doet hij wat hij graag doet: trampolinespringen, wandelen en met zijn metaaldetector op zoek gaan naar oude munten.” Zelfstandig wonen zal voor hem nooit mogelijk zijn, maar binnen het gezin van Karlien en Rudi heeft hij zijn vaste plek gevonden. Nog voor Cédric kwam, had het gezin al ervaring met pleegzorg dankzij Célina. Zij kwam als peuter van tweeënhalf in het gezin wonen en bleef uiteindelijk permanent. “Met haar begon ons pleegzorgverhaal”, vertelt Karlien. Vandaag woont ze samen met haar vriend Hendrik in Gent.
“Pleegzorg draait niet alleen om zorgen. Het gaat om samenleven, begrip en elkaar laten groeien”
Karlien en Rudi hebben zelf twee zonen, Sam en Bram. Na een ingrijpende ziekte mocht Karlien niet meer zwanger worden, al droomden ze samen van een groot gezin met vier kinderen. Ze hadden nog plaats in hun hart en overwogen adoptie of pleegzorg. Het werd dat laatste en ze kijken met een goed gevoel terug op hun keuze. “Sam en Bram beseffen daardoor dat geen enkel kind kiest voor zijn eigen wieg. Het leerde hen delen, respect tonen en oog hebben voor anderen”, vertelt Karlien.
Logeerzorg
Een tijdlang kwam ook Cindy, toen 17, om de vier weken één weekend bij hen logeren. Dat viel onder de formule ‘logeerzorg’, waarbij jongeren af en toe in een gastgezin verblijven om even op adem te komen. Cindy is intussen getrouwd met Stijn en ze hebben 2 kinderen. Al die ervaringen samen maakten van het gezin van Karlien en Rudi een warme en hechte thuis. “Ik had dit nooit alleen gekund. Je moet er samen voor gaan. Het heeft ons leven alleen maar verrijkt”, besluit Karlien. (SV)
