Pieter Agneessens scheert hoge toppen bij nationale voetbalploeg voor eenbenige voetballers

© JRO
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Op één been kan alleen een ooievaar staan, luidt het spreekwoord. Dat geldt alvast niet voor Pieter Agneessens (26), die hoge toppen scheert bij de Red Flamingo’s, de nationale voetbalploeg voor eenbenige voetballers. Agneessens wint nu de Gouden Schoen voor ‘Comeback van het jaar’.

Pieter is afkomstig uit Geraardsbergen, maar is ondertussen verhuisd naar De Haan, waar hij samen met zijn vriendin conciërge is in een zorghotel. Hij zwom, bokste, voetbalde, liep, fitneste en reed met zijn motor op circuit alsof zijn leven ervan af hing. En zijn leven hing er bijna letterlijk van af, want zeven jaar geleden kroop hij door het oog van de naald en kwam er abrupt een einde aan zijn sportieve leven toen hij door een motorongeluk zijn rechterbeen verloor. “Ik herinner het me nog alsof het gisteren was”, blikt Pieter terug. “We zouden op circuit gaan rijden met de motor en er moest wat aangepast worden. Bij de laatste testrit voor we zouden vertrekken ging het mis. Het had die dag geregend en op een riooldeksel in een bocht gleed mijn motor weg. Ik ben een vijftal minuten buiten bewustzijn geweest en toen ik wakker werd zag ik mijn been naast mij liggen. Ook mijn ander been was zwaar gehavend.”

Kritieke toestand

Ongeloof was het eerste wat opdook bij Pieter. “Dat eerste moment waarbij je je eigen been ziet liggen, gaat er van alles door je heen, maar vooral ongeloof”, vervolgt Pieter.

Ik heb opnieuw moeten leren voetballen, want ik was rechtsvoetig

Pieter werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. “Mijn mama was bij mij en heeft me wakker gehouden door constant tegen mij te praten. Eens aangekomen in het ziekenhuis hebben ze me twee dagen in een kunstmatige coma gehouden. Toen ik wakker werd vroeg ik meteen of het nog te redden was, maar dat bleek het geval niet te zijn.”

Geen prothese

Een vechter als hij is besloot Pieter om niet bij de pakken te blijven zitten. “Sporten zat er niet echt meer in. Althans, dat dacht ik. Op Facebook zag ik dat er animo was om een voetbalploeg samen te stellen met mensen die een ledemaat geamputeerd zagen. Sindsdien voetbal ik er al ruim een jaar. Ik heb alles opnieuw moeten leren, want ik was rechtsvoetig, en moest nu opnieuw leren voetballen met links. We verplaatsen ons op het veld met krukken, niet met een prothese”, aldus Agneessens, die ondertussen opnieuw op de motor rijdt.

Trofee

Trainer van de Red Flamingo’s is Jabbekenaar Geert Deprée, die ook al twaalf jaar schepen is van de gemeente. De ploeg ligt hem nauw aan het hart. “De arm van mijn zoon Arne Deprée (37) werd zeven jaar geleden geamputeerd nadat een tumor werd ontdekt in zijn arm. Vier jaar geleden ontdekte hij de Red Flamingo’s. Ik wou hem niet alleen naar Tubeke laten rijden, waar er getraind werd en zo ging ik enkele keren mee. Toen ze daar zonder trainer kwamen te zitten, ben ik er aan de slag gegaan als trainer. We mogen ons toch wel tot de twaalf beste teams van Europa tellen, en daar zijn we trots op. Het zijn allemaal jongens met een verhaal. Deze trofee van ‘Comeback van het jaar’ is er eentje voor de hele ploeg”, besluit Geert onder het goedkeurend oog van Pieter.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier