Pierre Fourier heeft in zijn tuin een volwassen mimosa staan in volle bloei, en da’s volgens de Blankenbergenaar vrij uniek. “Maar onze badstad telt niet voor niks het meeste uren zonneschijn”, klinkt het.
Normaal associëren we hem met de Côte d’Azur, maar dankzij de klimaatopwarming gedijt de mimosa – een winterbloeier met opvallend gele bloemetjes – hier nu ook. “Acacia dealbata is de wetenschappelijke benaming. Ik heb ‘m destijds in een tuincenter gekocht als potplant, want normaal tref je zo’n exotische boom bij ons niet zo gauw aan. Ik ben er nagenoeg zeker van dat dit in onze contreien de enige mimosa is in volle grond. Waar je hem wel vindt, is aan de Côte d’Azur: Nice en omstreken. Maar ondertussen is hij hier dus perfect geacclimatiseerd. Door de milde winters, tamelijk beschutte plaats en het lokale microklimaat, groeit en bloeit hij ieder jaar”, zegt Pierre Fourier, die daarvoor eerst gedurende een paar jaar minutieus de vriestemperaturen bijhield in zijn tuin.
De mimosa is namelijk een exoot die oorspronkelijk uit Australië komt. “Bij min vijf graden Celsius zou hij kunnen doodgaan, maar zo’n volwassen boom is natuurlijk ook wel een stuk kloeker dan een zaailing. Wat ik er – behalve de kleurenpracht – zo leuk aan vind, is dat de bloemetjes een heel aangename geur verspreiden die wat doet denken aan viooltjes. Ze leveren ook veel stuifmeel en nectar voor de bijtjes”, aldus Pierre. De mimosa bloeit aan het einde van de winter, tot in maart. “Eigenlijk is dit ook een mooi uithangbordje voor Blankenberge: nergens schijnt de zon zoveel als hier. Voor een badstad is dat gefundenes fressen, maar die troef wordt door het stadsbestuur nauwelijks uitgespeeld. Een gemiste kans”, klinkt het.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier