De elfjarige Phéline Fieuw heeft een speciale band met haar oudere zus Ophélie (16). Die heeft een mentale en fysieke beperking waardoor ze heel wat extra aandacht nodig heeft. Bijzonder is hoe Phéline op jonge leeftijd met enorm veel liefde zorg draagt voor Ophélie. “Op een dag kwamen we thuis en had ze haar zus al gewassen en haar pyjama aangetrokken. Het is ongelooflijk wat ze allemaal doet.”
Phéline (11) woont samen met mama Melissa Buyse (39) en papa Cliff Fieuw (44) op de Biest in Waregem. Haar zus Ophélie verblijft sinds twee jaar in zorginstelling De Lovie in Poperinge. Ophélie is zestien jaar en heeft sinds haar geboorte een mentale en fysieke beperking, die bijkomende gezondheidsproblemen met zich meebrengen.
Tijdens weekends en vakantieperiodes komt de oudste zus naar huis. Wat steevast tot een blij weerzien en twee dagen plezier leidt. Phéline, die haar laatste maanden in het zesde leerjaar doorbrengt, speelt dan K3 na en maakt samen met haar zus TikTok-filmpjes. Op zondag gaat Ophélie naar Akabe Funk en Phéline naar de chiro. Maar op de broer-zusdag gaat ze met plezier mee met Ophélie.
Wat ze ook met verve doet, is haar ouders ondersteunen in de zorg die de oudste zus nodig heeft. “Het is ongelooflijk wat ze allemaal doet”, vertelt mama Melissa. “Ze heeft er de feeling voor en is bijzonder empathisch. Wij staan versteld van wat ze doet op haar jonge leeftijd. Op een dag kwamen we thuis en Phéline had haar zus al een bad gegeven en haar pyjama aangetrokken, dat was een leuke verrassing.”
Niet altijd gemakkelijk
Van ’s ochtends boterhammen smeren tot ’s avonds Ophélies tanden poetsen. Phéline doet het met een onvoorwaardelijke zusterliefde. “Ik help haar kleren aantrekken, wassen en zorg dat ze de juiste medicatie neemt. Want ze durft haar pilletjes soms verstoppen”, lacht Phéline. “Ophélie draagt een pamper en daar help ik mijn mama ook bij.”
De zorg voor haar zus is niet altijd even gemakkelijk. “Het is uiteraard veeleisend”, zegt Melissa. “Als meisje van elf is het niet evident, maar toch ondersteunt ze mijn man en mezelf overal waar nodig. Het is bijzonder hoe ze bepaalde dingen als vanzelfsprekend uitvoert.”
“Ze is heel snel groot moeten worden. Bovendien werd ze op jonge leeftijd geconfronteerd met zaken die je normaal zelden meemaakt. Als Ophélie een epilepsieaanval kreeg, was dat een akelig zicht. Die aanvallen zijn nu gelukkig onder controle, maar we hebben vroeger heel wat tijd doorgebracht in het ziekenhuis. Phéline zat op een bepaalde periode meer bij haar zus tussen de artsen dan thuis.”
Kort en krachtig
Tijdens de week is het iets rustiger thuis. “Dat is belangrijk voor het evenwicht. De ondersteuning die wij krijgen bij de opvoeding van Ophélie is broodnodig, zeker in combinatie met twee fulltime jobs. Ze wordt persoonlijk en op een heel goede manier begeleidt in De Lovie. De zorg uit handen kunnen geven, is zorg dragen voor jezelf”, vertelt Melissa.
Phéline vindt het op een manier jammer dat ze geen ‘normale’ zaken kan doen met haar zus. “We kunnen bijvoorbeeld niet eens samen gaan shoppen zoals vriendinnen dat doen. Het is een beetje de omgekeerde wereld, dat de jongste zus zorg draagt voor de oudste.”
Als meisje van elf is het niet evident, maar toch ondersteunt Phéline mijn man en mezelf overal waar nodig – Mama Melissa Buyse
Maar het gezin trekt er regelmatig op uit. “Als we op stap zijn, zie ik af en toe andere kinderen naar Ophélie staren. Dat vond ik vroeger niet zo leuk. Maar nu antwoord ik gewoon kort en krachtig: ‘Mijn zus heeft een beperking’. Of dan zeg ik dat ze een helm draagt om haar hoofd te beschermen als ze valt.”
Met vier naar Oostenrijk
Als het gezin voor een langere periode op stap trok, bleef de oudste zus achter bij oma en opa. Maar vorige zomer gingen ze voor het eerst met vier op reis naar Oostenrijk. “De gezondheid van Ophélie liet het toe”, zegt Melissa. “Het was inderdaad onze allereerste reis met gans het gezin.”
“Het was vooral de allerleukste reis ooit”, reageert Phéline. “Het was wel anders. Zo gingen we vroeger gaan slapen maar ondanks die zaken was het ongelooflijk leuk. We hadden een klein teeveetje mee in de auto en ik kon mijn zus animeren op de achterbank.”
Sjakie
En animeren kan ze. “Want ooit wil ik een ster worden”, grapt ze. “Ik droom ervan om in een musical te spelen. Nu dans ik iedere week al veertien uur bij Balletschool Raymonda in Deerlijk, daar doe ik ballet, acro, jazz, tapdansen en nog andere dansvormen.” Volgend jaar zal Phéline in het middelbaar sociale vorming studeren. En wie weet meedansen in de musical Charlie and the Chocolate Factory. “Ik heb volgende week een laatste auditie in Wilrijk. Dan weet ik of ik in de vakantie een bootcamp mag volgen, waar ze enkele dansers zullen selecteren.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
