Woo Sé Mama is een stevig rocknummer, waarmee de 58-jarige Brit zijn dertiende solo-album inzet. In de strofe van Nova lijkt David Bowie even te zijn gereïncarneerd.
Long Long Road is een prachtige soulvolle ballad. Weller brengt opeenvolgend odes aan New York – en de multiculturele samenleving die overigens muzikaal zeer sterk wordt afgebeeld – en aan de Amerikaanse kunstenaar Edward Hopper (wereldberoemd door schilderijen als Nighthawks en Gas). She Moves With The Fayre is zo funky als maar kan, gecombineerd met zweverige zanglijnen. Meer soul, die recht uit het hart lijkt te komen, krijgen we met The Cranes Are Back. In het house-achtige ‘dubby’ One Tear komt niemand minder dan Boy George zijn stem verlenen aan deze gevarieerde prachtplaat, waarvoor we enkel maar bewondering kunnen hebben. Paul Weller verdient een nog grotere plaats in de muziekwereld. Chapeau !
(PADI)
De schijf van PADI
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier