Na 50 dienstjaren heeft brandweerman ‘Patje’ Depoortere (69) vrijdag zijn allerlaatste brandje geblust. Het was niet meteen de moeilijkste interventie uit zijn carrière, maar wel ongetwijfeld die welke hem het meest zal bijblijven. Zijn collega-brandweermannen, de erebrandweer en zijn familie gaven hem een mooie blijk van waardering voor een halve eeuw vrijwillige inzet en dienstbaarheid.
In 1973 kroop Patrick Depoortere voor het eerst in een brandweerpak. 50 jaar en drie kazernes later (in de Hospitaalstraat, de Rekkemstraat en recent Bramier) wist hij dat zijn collega’s zijn afscheid niet zomaar ongemerkt voorbij zouden laten gaan. “Ik dacht aan een etentje, maar dit had ik niet zien aankomen”, vertelt hij geëmotioneerd.
Appel valt niet ver van de boom
Een brandweerwagen kwam Patrick en zijn partner met de nodige toeters en bellen ophalen aan zijn woning in de Waterstraat. “De grootste verrassing was dat mijn zoon Frederique de wagen bestuurde, dat had ik helemaal niet verwacht.” De appel is inderdaad niet ver van de boom gevallen: in navolging van zijn vader is Frederique (47) reeds 24 jaar bij de brandweer actief, hij is korporaal bij de brandweer van Hooglede.
Bij aankomst aan de kazerne reed de brandweerwagen met Patje onder een waterboog door, terwijl het korps en de erebrandweer een erehaag vormden. Vóór er effectief gefeest kon worden, wachtte Patrick wel nog zijn ultieme interventie. Hij bluste vlotjes zijn laatste brandje, waarna hijzelf ook nog eens goed natgespoten werd. Hij mocht een warm applaus in ontvangst nemen en ook het etentje kwam er nog. Daarvoor trok het ganse gezelschap naar het Dorpshuis van Rekkem.
(CB)