Elf weken geleden onderging hij een heupoperatie, de voorbije twee weken fietste hij zo’n duizend kilometer langs de Loire. “Tja, ik ben nogal avontuurlijk aangelegd”, lacht Oostende voor Anker-curator Hubert Rubbens. Plus: hij had er – helaas – de tijd voor.
Twee jaar geleden ging de 57-jarige Hubert, na een loopbaan bij de marine, met pensioen. Niet om stil te zitten. Als curator van Oostende voor Anker heeft de Oostendenaar normaal gezien de handen meer dan vol met de voorbereiding daarvan. Maar door de coronadreiging en de daarop volgende maatregelen viel het grootste evenement langs de Belgische kust twee jaar na elkaar in het water.
Dus deed Hubert maar even iets anders. Vorig jaar stapte hij 655 kilometer naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostella. Daarmee zamelde hij 16.000 euro in voor De Lichtbaken, een vzw die hulpbehoevenden aandacht en eten geeft.
“Na mijn Compostella-avontuur vorig jaar werd het tijd voor iets anders”, vertelt Hubert. “Ik ben nogal avontuurlijk aangelegd (lacht) . Ik heb een bucket list en nummer twee op mijn lijst was een fietstocht langs de Loire. De Loire kwam zo’n acht jaar geleden in mijn vizier. Om de twee jaar is er hier een festival rond maritiem erfgoed en toen ik hier was, rees het idee al om de Loire af te fietsen.”
Nog niet gevallen
Toen in december bleek dat mei te vroeg zou komen om Oostende voor Anker te organiseren, plande Hubert een ander evenement: een broodnodige heupoperatie. “In maart werd ik geopereerd. Het was tijd om daar eindelijk eens werk van te maken. Ik sukkelde al even, en voel me nu veel beter. Mijn dokter had me voor mijn fietstocht wel verwittigd: ‘Als het niet gaat, zet je aan de kant’, en vallen was ook uit den boze. Maar ik kan hem geruststellen: ik ben nog niet gevallen (lacht) .”
“Het is een bijzondere streek, die je langs minstens even bijzondere plaatsen brengt. Ik blijf uiteraard niet op de fietspaden, maar wijk geregeld eens van mijn koers af om die bijzondere plaatsen te bezoeken. Soms beland ik in de ‘middle of nowhere’, waar geen kat is. Net dat maakt het extra speciaal.”
Hubert vertrekt telkens vroeg, want de temperaturen kunnen er aardig oplopen. “Het kwik klimt hier al snel tot zo’n 29 graden. Maar ik heb ook al in de regen gefietst, hoor. Het was zo erg, dat ik veel zin had om mijn fiets in de Loire te gooien. Ik fiets bijna elke dag meer dan 100 kilometer – op mijn kalmste dag was dat 95.”
Drie jaar erbij
Tussendoor kreeg Hubert goed nieuws: “Ik mag de volgende drie jaar curator van Oostende voor Anker blijven. Dat zorgt dan weer voor motivatie om mijn fietstocht af te werken. Als ik terug ben, werk ik verder aan de editie van volgend jaar. En dat wordt een knaller van formaat. Maar nu eerst weer: ‘en vélo!’ ”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
