Palestijns gezin in Kuurne bezorgd om familie in Gaza: “We voelen ons machteloos”

Mohammad Abdelbari met dochter Leen. © BRU
Nico Speleers
Nico Speleers Medewerker KW

Afgelopen zaterdag werden bezoekers van Oxfam Wereldwinkel De Drie Wijzen verwend met proeverijen ter gelegenheid van Wereld Fair Trade Dag, die dit jaar in het teken stond van Palestijnse gerechten. Je kon er proeven van couscous en soep, bereid door een Palestijnse kok. Onder de aanwezigen bevonden zich ook Mohammad Abdelbari en zijn dochter Leen (10), die drie jaar geleden naar België verhuisden.

In 2010 trad Mohammad, een Palestijn die opgroeide in Jordanië, in het huwelijk met zijn vrouw Doaa. Meteen daarna vluchtten ze naar Amman, Jordanië, op zoek naar een beter leven. Na enkele tussenstops wonen Mohammad, die boekhouding heeft gestudeerd, en zijn gezin nu al drie jaar in België. Hij spreekt inmiddels behoorlijk goed Nederlands.

Familie gevlucht

“Het is prettig om in België te wonen met mijn gezin”, begint Mohammad het gesprek. “Toch maken we ons zorgen over wat er momenteel in Gaza gebeurt. Een deel van onze familie woont daar nog steeds. Ze kunnen echter niet elke dag drie maaltijden krijgen. Het is al een hele opgave als ze eenmaal per dag of om de twee dagen kunnen eten, meestal staat rijst op het menu. Ze moeten vaak verhuizen vanwege het voortdurende geweld. Toen een nabijgelegen woning werd gebombardeerd, moest de familie van mijn vrouw halsoverkop vluchten. Eerst naar een schoolgebouw, maar toen Israëlische soldaten daar twee weken later plotseling binnenvielen, moest mijn vrouw haar familie onmiddellijk vertrekken zonder hun persoonlijke bezittingen mee te kunnen nemen. Ze vonden onderdak in het Al Shifa-ziekenhuis in Gaza, maar moesten ook daar vertrekken toen bleek dat ook dat ziekenhuis doelwit was van een Israëlisch bombardement.”

Konijnenvoer eten

“In eerste instantie gingen ze terug naar de school waar ze hadden verbleven om er hun achtergelaten bezittingen op te halen. Gelukkig vonden ze er nog een paar terug. Hun hoop om terug te keren naar hun huis was echter van korte duur, aangezien een Israëlische tank het volledig had vernietigd. De 25-jarige neef van mijn vrouw heeft een bombardement niet overleefd. Vooral de ouderen in de Palestijnse samenleving lijden onder het aanhoudende geweld. Sommigen zijn zelfs gedwongen konijnenvoer te eten om te kunnen overleven. Bovendien zijn medicijnen schaars. De oma van mijn vrouw is overleden omdat ze niet de benodigde medicijnen kon krijgen.”

“Sommigen zijn zelfs gedwongen konijnenvoer te eten om te kunnen overleven”

Het blijft een uitdaging voor Mohammad en zijn vrouw Doaa om contact te houden met hun familie ter plaatse, aangezien communicatie vrijwel onmogelijk is. “Alleen via een betalende website lukt het ons soms om contact te leggen met onze familieleden ter plaatse”, gaat Mohammad verder. “Door de enorme prijsstijgingen in Palestina proberen we regelmatig geld over te maken naar onze familie daar, zodat ze eten kunnen kopen. Water en elektriciteit zijn al geruime tijd niet meer beschikbaar. Om hun mobiele telefoons op te laden, moeten ze creatief zijn en meestal gebruiken ze een beschadigd zonnepaneel dat ze hebben aangepast. Ook doen we mee aan demonstraties om de wereld wakker te schudden in de hoop een einde te kunnen maken aan deze bezetting en zo ons steentje bij te dragen.”

Boos en verdrietig

Ook Leen (10), die les volgt aan de basisschool O. L. V. van Vlaanderen in Kortrijk, heeft het moeilijk. “Ik ben boos en verdrietig, maar voel me vooral machteloos omdat ik niets kan doen”, vertelt Leen. “Op school heb ik al een presentatie gegeven over de oorlog en hoe het conflict in 1948 is ontstaan. Daarnaast doe ik samen met mijn ouders en mijn zussen mee aan solidariteitsmarsen voor Gaza in Kortrijk en Brussel. Ik hoop dat de oorlog snel zal eindigen. Gelukkig kan ik altijd terecht bij mijn ouders als ik verdrietig ben, en mijn vriendinnen op school bieden ook veel steun als het even moeilijk is!”

Mohammad en Leen hopen dat de oorlog snel ten einde zal komen, maar beseffen dat het leven in Gaza ook daarna niet gemakkelijk zal zijn, gezien vrijwel alle gebouwen beschadigd zijn, het water ondrinkbaar is en een groot deel van de bodem is vervuild door de bombardementen op Gaza.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier