Woensdag 26 oktober is Stijn Vanbecelaere in zijn woning aan de Stationsstraat in Gits overleden. De rasechte Gitsenaar was een graag geziene gast in sport- en muziekmiddens. Maar vijf jaar geleden werd hij getroffen door een ziekte die hem niet enkel fysiek, maar uiteindelijk ook mentaal afmatte. Stijn zou volgende week op 3 november zijn 36ste verjaardag mogen vieren. Het verdriet bij de familie is immens, maar ook bij de entourage van Delfine Persoon waar hij jarenlang een vaste medewerker was, heerst verslagenheid. Van Stijn wordt op zaterdag 5 november om 10 uur in de kerk in Gits afscheid genomen.
Stijn Vanbecelaere woonde in het huis van zijn oma recht tegenover café Yin Yang in de Stationsstraat in Gits. Met zijn overbuur Stefaan Lamsens had hij van jongsbeen al een goed contact, hij ging er vaak ook mee de vogels verzorgen. Yin Yang is ook een bokslokaal en in die sport had Stijn zijn gading gevonden. “Hij hielp vaak mee op training en ook op de meetings konden we op hem rekenen. Hij ging ook vaak mee met de boksers naar zee om er de loopsessies met Delfine af te werken”, zegt coach Filiep Tampere die ook aangedaan is door het plotse heengaan.
Stijn is de zoon van Paul Vanbecelaere en Annie Swaenepoel. Zijn zus Sofie is de echtgenote van Kris Desmet, hun dochter heet Luna. “Hij ging graag eens met haar shoppen”, vertrouwt Sofie ons toe. Bij zijn zus kwam hij op zondag nog over de vloer om samen het middagmaal te genieten. Maar Stijn kampte met een zware vorm van epilepsie die zijn leven totaal ging beheersen. “Hij is lang als metaalbewerker aan de slag geweest bij Sadef, maar door de epilepsie-aanvallen kon hij daar niet meer blijven werken. Hij sportte ook graag, was een gespierde kerel. Maar de medicatie begon ook zijn tol te eisen. Dat sloeg wel aan, maar hij kreeg angstaanvallen.”
Talentvolle kerel
Zijn mama was hem woensdagmorgen nog gaan bezoeken, toen zijn zus Sofie over de middag langsging trof ze hem levenloos aan. “Hij had het er moeilijk mee dat hij bijvoorbeeld niet meer in auto mocht rijden. Hij was een stuk van zijn vrijheid kwijt. Uiteindelijk kocht hij een elektrische fiets, maar hij kon maar moeilijk om met de beperkingen die zijn ziekte hem oplegde. Hij wilde liever geen hulp van anderen, terwijl hij zelf altijd klaar stond om te komen helpen.”
Stijn was een talentvolle kerel. “Hij was ook erg creatief. Samen met zijn goede vriend Tom Lievens ging hij graag fotograferen in leegstaande panden. Hij schilderde niet onaardig en ook sportief was hij sterk. Hij droomde ervan om nog eens een halve marathon te lopen. Hij was ook fan van Club Brugge en kwam hier bij ons thuis de matchen bekijken. Muziek, vooral dan het stevigere genre was ook zijn ding. Hij pikte recent nog wat optredens mee.”
De uitvaart van Stijn zal op zaterdag 5 november in 10 uur in de kerkt van Gits plaatsvinden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
