Het overlijden van Piet Lesage komt onverwacht, want in de Westhoek bleef hij altijd ‘bezig’. Ooit als onderwijzer en festivalmedewerker, en tot het laatste moment als regioreporter en culturele duizendpoot. Een portret door zijn zonen, vroegere fotograaf en een van zijn beste vrienden.
Piet Lesage sprak zondagavond af met de ‘skivrienden’ om iets te eten, maar daagde niet op. Zoon Wannes (37) ging een kijkje nemen in zijn woning in Ieper. “Papa zat in z’n zetel, met het tv-bakje in zijn handen. Alsof hij in slaap was gevallen en nooit meer wakker werd.” Ook zoon Kobe (40) kwam ter plaatse. “Hij ging vredig, dat is onze enige troost. Een natuurlijke dood terwijl hij gezond leefde: elke ochtend zijn yoghurt met fruit en tegen de avond 10.000 stappen, desnoods met een lichtje op zijn hoofd.”
Anderhalve maand geleden werd hij 70. “Hij wou geen groot feest: z’n verjaardag, oudejaarsavond… dat waren gewone dagen voor hem”, klinkt het bij de zonen. “Hij was content met kleine dingen en bleef altijd bezig met… tja, wat moeten we allemaal op zijn rouwbrief zetten?”
Gareth Bale
Piet was heel zijn leven onderwijzer in het vijfde leerjaar van de dorpsschool in Proven, richtte mee Dranoeter vzw op en was decennialang secretaris en persverantwoordelijke van het folkfestival in Dranouter. “Wij hebben mooie jeugdherinneringen aan het festival, dat we elke zomer meemaakten vanaf de opbouw”, getuigen z’n zonen. “Hij was fan van folk en kleinkunst en speelde zelf onder meer viool, gitaar, piano en fluit. Als hij eens thuis was, dan was het om artikels te typen. En dat van zover wij ons kunnen herinneren: wij speelden met Playmobil terwijl papa op de fax tikte. Hij kon blijven typen tot hij ter plaatse in slaap viel en we zijn gesnurk hoorden tot boven (beide lachen). Toen de eerste gsm’s op de markt kwamen, belden we dan naar onze vaste telefoon zodat hij wakker schrok en in z’n bed kroop. Hij was trots op de vele mensen die hij ontmoette als reporter: van de exclusieve handdruk met stervoetballer Gareth Bale tot het partijtje basket tegen Johan Vande Lanotte.”
Villa Vanthilt
Piet werkte voor regionale tv en radio en kranten De Zondag en Het Nieuwsblad. “Hij kon speels met nieuws omgaan”, vertelt Margaux Capoen, bijna 10 jaar persfotograaf aan de zijde van Piet en nu beambte bij de stad Ieper. “Ik zag hem twee weken geleden nog op de dienst. Zijn dood is een grote verrassing, het komt binnen. Piet maakte zich nooit kwaad of druk. Hij was een zeer zachtaardige en integere man, met wie het subliem samenwerken was. Piet was een culturele duizendpoot en maakte mooie stukjes, van feestelijkheden over ongevallen tot grote events zoals Fata Morgana en Villa Vanthilt in Ieper. We maakten heel wat mee samen.”
“We woonden niet ver van mekaar”, aldus Margaux. “Piet groeide uit tot een stadsfiguur, die vaak te zien was op zijn fiets. Dat beeld zijn we nu kwijt. In mijn archief heb ik nog zeker 100.000 foto’s uit onze gezamenlijke tijd in de media. Zelf wou hij nooit op het voorplan treden. Hij zei nooit een woord te veel en luisterde vooral.”
Vriend van oud-burgemeester
Iepers oud-burgemeester Jan Durnez was een van zijn beste vrienden. “Het snijdt diep”, reageert hij. “Piet was 56 jaar lang een beetje een introverte maar zeer creatieve kompaan.” De twee hebben een lange geschiedenis samen. “Eerst in de KSA. Dan meer dan 10 jaar een graag geziene topmonitor op de speelpleinwerking die kinderen echt op sleeptouw nam. Een steunpilaar voor het jeugdontmoetingscentrum JOC. Vele jaren stipte hoofdredacteur van het Ieperse jeugdtijdschrift Flisj, dat om de 14 dagen gedrukt werd op meer dan 1.000 exemplaren. Daar zit de oorsprong van zijn immense journalistieke productie.”
“In 1979 trokken we wekenlang door Mexico met het openbaar vervoer”, herinnert Jan. “We waren kotgenoten in Leuven en met Paul Victoor als organisator trekken we al meer dan 40 jaar op skivakantie. Zondagavond gingen we die vakantie met het ‘grootoudersteam’ samen voorbereiden. We begonnen ooit met zeven, de zeven die zondagavond samen moesten zijn. Met Piet erbij zouden we dit jaar met 46 zijn. Het heeft niet mogen zijn. We bewaren in de vriendenkring een berg mooie en warme souvenirs aan een heel bekwame, artistiek begaafde en trouwe, goede organisator en vooral vriend.”
Theater
Piet was een van de stichtende leden van De Nocturnes, periodieke theaterwandelingen in Ieper. “We moeten het zelf nog wat vatten”, klinkt het bij de huidige organisatie. “27 jaar lang was hij één van de drijvende krachten.” Hij schreef en regisseerde ook in tal van andere toneelverenigingen, waaronder Corneelkring Brielen. “De wereld staat even stil”, reageert men daar. “We werden opgeschrikt door dit onwezenlijke nieuws. We hadden nog zoveel plannen. We zullen Piet missen als bestuurslid, als huisregisseur, als mens.”
Opa Piet
In de laatste jaren van zijn leven was Piet ook opa. “Van mijn zoontje Noah (8) en sinds een paar jaar van mijn plusdochtertjes Nikki (10) en Tess (12)”, vertelt Kobe Lesage. “Tijdens hun uitstapjes vertelt hij over de Menenpoort, de Lakenhallen… en wekt zo interesse in geschiedenis. Hij zou bergen verzet hebben om zijn kleinzoon van school te kunnen halen en ging graag met hem naar de vogels kijken in De Palingbeek, waar ze samen duizenden pluimpjes verzamelden. Toen wij klein waren en kattenkwaad uithaalden, hebben we hem nooit kwaad geweten. Voor familiefeesten maakte hij zelf picon met wel 13 verschillende soorten drank in flessen van 5 liter. Ook aan de barbecue bereidde hij altijd te veel, zelfs in de winter. Dan hadden we vlees voor dagen ver.”
De familie haalt voldoening uit de verwezenlijkingen van opa Piet. “Veel van wat hij ooit deed of mee opstartte in zijn leven, is er op vandaag nog steeds. Dat maakt ons trots.”
Uitvaartzorg Leo organiseert de uitvaartplechtigheid op 7 december om 14.30 uur in cultuurcentrum Het Perron in Ieper. (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier