Raphaël Dierickx (69) en Erlinda Cauwelier (64), kortweg Raf en Linda, bezweken met nog geen 14 dagen verschil aan de gevolgen van corona. “Voor mij was het een onwezenlijke periode. We hebben ook niet deftig afscheid kunnen nemen, omdat ze al in coma lagen”, zegt zoon Koen Dierickx.
Het is nog altijd moeilijk om terug te blikken voor Koen Dierickx. “Het is ook allemaal zo snel gegaan”, zegt de 43-jarige Izegemnaar die als arbeider aan de slag is bij Dewulf, waar hij landbouwmachines helpt vervaardigen. Zijn ouders Raf en Linda Dierickx-Cauwelier hadden er een carrière in Aurora op zitten. Toen het bedrijf begin in 2003 failliet ging, waren ze twee van de 125 werknemers die op straat stonden. Linda werd huisvrouw, Raf ging nog tot aan zijn brugpensioen aan de slag bij diepvriesgroentenbedrijf d’Arta. Maar in Izegem kenden heel wat mensen Raf en Linda van hun engagement bij SV Izegem. “Ze zijn in het voetbal beland toen ik bij SV Izegem begon te spelen. Dat was toen nog op de Mentenhoek aan de Paters en nog niet in Emelgem, waar VV Emelgem-Kachtem nu speelt. Ze hielden er de kantine open, maar maakten ook de verhuis naar Emelgem mee. Mijn pa was ook nog afgevaardigde van enkele jeugdploegen.”
Zus overleden aan leukemie
Raf en Linda moesten ook al jarenlang een zwaar verlies en verdriet torsen. “Ik had nog een twee jaar oudere zus Els”, vertelt Koen. “Ze is op achtjarige leeftijd overleden aan leukemie. Zelf heb ik daar niet zo heel veel herinneringen meer aan, maar mijn ouders zagen daar uiteraard zwaar van af.”
Ik kan mijn ouders enkel dankbaar zijn voor hetgeen ze voor mij en mijn kinderen deden
De laatste jaren leefden Raf en Linda vooral thuis. “Ze waren iets moeilijker te been, het was dus niet makkelijk om ergens naar toe te gaan. Maar ze hielden zich bezig met de huishoudelijke klusjes, het waren ook allebei zeer handige mensen. Het ging ook nog vrij goed met hen, tot ze in de greep van corona geraakten.”
Linda moest begin dit jaar naar het ziekenhuis voor een appendixoperatie. “Ze was negatief getest toen ze er binnenkwam, maar een week later bleek ze toch besmet. En ze is nooit meer uit het ziekenhuis geraakt. Ze pendelde daar tussen de dienst intensieve zorgen en een gewone kamer. Uiteindelijk is ze van Izegem naar AZ Groeninge in Kortrijk overgebracht.” Linda zou er op zondag 21 maart overlijden. “Maar ondertussen was mijn pa ook al in Izegem binnengebracht. Hij raakte snel in coma. Ik ben dan ook mijn pa gaan vertellen dat ons ma overleden was. We weten niet of hij het ooit beseft heeft. Hij lag immers in coma, maar misschien heeft hij het toch gehoord.” Net 14 dagen later, op paaszaterdag 3 april, overleed ook Raf Dierickx. “Naar mijn ma zijn we nog met mijn kinderen, Yana (16) en Yluna (13), kunnen gaan. Van mijn pa is het veel te snel gegaan. Ook de kinderen moeten dit verlies uiteraard verwerken, maar zij doen dat op hun manier. Je ziet wel dat ze er veel mee bezig zijn. Mijn ouders hebben ook veel voor hun kleinkinderen gedaan.”
Steun van vriendin en familie
Nadat Koen in het ziekenhuis afscheid had genomen van zijn ouders, mocht hij die nadien niet meer zien. “Omdat ze corona hadden bleef het lichaam afgeschermd. Ik had gelukkig wat hulp bij het organiseren van de uitvaartdiensten van mijn vriendin, familie en begrafenisondernemer Snoeck. Die uitvaarten moesten sowieso in intieme kring gehouden worden. Op dat moment mochten er maar 50 mensen een begrafenis bijwonen. Er zijn natuurlijk de praktische zaken die erbij komen kijken, maar ook het emotionele natuurlijk. Je beide ouders verliezen op zo’n korte tijd, dat pakt je enorm. Die mensen hebben alles voor mij gedaan, dat vergeet ik nooit. Mijn moeder was het zorgzame type, mijn vader de man die overal een handje ging toesteken waar men het vroeg.”
Ondertussen heeft Koen ook zijn intrek genomen in de ouderlijke woning in de Europalaan op Becelaers Hof. Alles in zijn omgeving doet hem uiteraard nog dagelijks aan zijn ouders denken. “Mijn ouders liggen samen begraven in Emelgem. Ik kan hen enkel dankbaar zijn voor wat ze me geleerd hebben en wat ze voor mij en mijn kinderen gedaan hebben. En dankzij de steun van mijn vriendin, kinderen, familie en schoonfamilie raak ik er stilaan door.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
