Dinsdag liep de Sint-Petrus-en-Pauluskerk in Oostende vol voor het afscheid van Achiel Luypaert. De gewezen uitbater van Primeurs Achiel in de Nieuwstraat was een icoon in Oostende. Hij overleed anderhalve week geleden op 86-jarige leeftijd. “Je kon de liefste mens van de wereld zijn, maar ook de hardste.”
Op vrijdag 21 januari overleed Achiel, nadat hij enkele uren eerder uit het ziekenhuis werd ontslagen. Weinigen wisten dat Achiel ziek was. Het nieuws van zijn overlijden sloeg dan ook in als een bom.
Chemokuur
Achiel mag gerust een icoon genoemd worden in de stad. Iedereen kende de man wel die met harde hand zijn winkel leidde. Het respect voor Achiel was enorm. In september kreeg de man te horen dat er een tumor werd ontdekt op zijn darmen. Hij droeg de diagnose waardig, zoals iedereen van een man als Achiel zou verwachten. Enkele weken geleden belandde de gewezen winkeluitbater in het ziekenhuis.
De chemokuur die hij moest ondergaan deed zijn etenslust verdwijnen als sneeuw door de zon. Toen hij op vrijdag 21 januari de vraag kreeg of hij liever thuis zou aansterken of liever in het ziekenhuis zou blijven, was zijn keuze snel gemaakt. Achiel overleed diezelfde avond nog.
Je papa zou je de Eddy Merckx van de verkopers hebben genoemd
Zijn afscheidsplechtigheid stond gepland op 1 februari. Dag op dag 93 jaar nadat Achiels ouders, Maurice Luypaert en Irma Andries, de kruidenierszaak ‘Epicerie Etoile’ geopend hadden. Die winkel nam Achiel in 1956 over. Het was het begin van een succesvol verhaal met Achiel aan het roer.
De ceremonie in de Petrus-en-Pauluskerk werd geopend met een woordje van kleinzoon Igor Luypaert. “We hebben je veel de hemel in geprezen, maar we hebben ook veel gevloekt”, klonk het. “Je kon de liefste mens van de wereld zijn, maar ook de hardste. Je groeide op in jaren van oorlog en armoede, je mama die stierf toen je pas acht jaar was en je papa die alleen overbleef met vijf kinderen. Je papa moest elke cent twee keer omdraaien. Harde tijden, een taaie opvoeding en 100 gram gezonde keunehersens: de ideale cocktail van een topondernemer. Gelezen in de gazette? De zoetste fraizen van ’t land. In plekke van suiker in je koffie: ier e fraisje. Een topverkoper was pépé. Je papa zou je de Eddy Merckx van de verkopers hebben genoemd.”
Volle kerk
Het was een mooie dienst, eentje die Achiel waardig was. De kerk zat dan ook afgeladen vol. Zo zou hij het graag gewild hebben, lieten de kleinzonen van Achiel eerder al ontvallen. Achiel was een man van het volk. Daar was hij het liefst: tussen de mensen. Zijn familie was alles voor hem, en ondanks zijn pensioen was ook de winkel dat nog steeds. Achiel leed enorm onder de coronacrisis. Hij miste de mensen enorm. Zijn 85ste verjaardag, op 4 mei 2020, vierde hij op zijn balkon. Hij bracht er My Way, de hit van Frank Sinatra waar hij gek van was.
My Way was meteen ook het laatste lied die voor Achiel weerklonk in de Sint-Petrus-en-Pauluskerk. Primeurs Achiel zal nooit meer hetzelfde zijn zonder Achiel zelf. De man die de bekende groenten- en fruitwinkel groot maakte, zal voor eeuwig in ieders geheugen gegrift staan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
