“Hij was een vaste waarde in onze verdediging”: voetbalclub KVC JEI in rouw na overlijden Sam (32)

KVC JEI moet in haar eerste bestaansjaar een tragedie verwerken. De 32-jarige verdediger Sam Monstrey is niet meer. Hij zakte enkele weken geleden tijdens een kartavond met het werk plots in elkaar. De papa van twee piepjonge kindjes overleed afgelopen vrijdag in het Gentse UZ.

Tijdens een teambuilding met het werk ging het plots helemaal mis met de papa van Elle-Marie (2,5 jaar) en Baptiste (zes maand). In de Yeti in Eeklo stapte hij plots uit z’n kart en zeeg neer. Een werkmakker probeerde hem, tot de hulpdiensten overnamen, te reanimeren. Sam Monstrey werd naar het Universitair Ziekenhuis in Gent overgebracht. Vorige week gaven de dokters zijn echtgenote Hannah geen hoop meer. Hij stierf vrijdag.

Rudy T’Jonck, met Rudi Ilegems voorzitter van vierdeprovincialer KVC Jong Eernegem-Ichtegem, snikt als we hem bellen. Z’n zoon Jason was een van de beste vrienden van Sam. “Samen met onder meer Lorenzo Degrande, onze sportief verantwoordelijke Jason Vanthomme en nog een paar andere mensen hebben ze een leuke vriendengroep”, weet T’Jonck. “Ze kwamen vaak samen. Bijvoorbeeld om Nieuwjaar te vieren.”

Goeie techniek

Ook Rudy T’Jonck heeft het moeilijk om dit tragische voorval te vatten. “In het verleden pendelde Sam tussen het eerste elftal en de reserven”, gaat de voorzitter verder. “In derde provinciale had hij het niet gemakkelijk. Dit seizoen zitten we in vierde. In onze verdediging was Sam een vaste waarde. Soms als rechtsachter, soms centraal achterin, soms op links. Hij was een beetje vermagerd en had aan zijn conditie gewerkt. Op technisch vlak was hij altijd een goeie voetballer.”

Zowel uit bij Lissewege (14/9) als thuis tegen Aartrijke (21/9) verscheen Sam Monstrey aan de aftrap. Eind september ging het tijdens de teambuilding van z’n werkgever fout. Toen vorige vrijdag het nieuws over z’n overlijden bekend werd, moest KVC JEI beslissen om de thuismatch tegen SVD Kortemark te laten doorgaan of te verschuiven naar een latere datum.

Minuut applaus

“Mijn zoon Jason vroeg me wat hij moest doen”, verduidelijkt Rudy T’Jonck. “Op zo’n moment weet je echt niet wat best is. Wat zou Sam gewild hebben, was mijn antwoord. ‘Spelen’, dacht Jason. Dus lieten we de match doorgaan. Zijn vrouw en hun kindjes waren aanwezig. Voor de aftrap hebben we het truitje van Sam in de middencirkel gelegd. We applaudisseerden één minuut voor hem. Dat hakte er bij iedereen in.”