Ruim twee jaar geleden verhuisde Geert Lammertyn (51) met zijn vrouw Isabelle (48) en hun twee kinderen Jade (16) en Ruby (14) naar het zonnige Spanje. “Voor de rust”, zo zegt Isabelle. Het koppel baatte er een B&B uit in Catral in de regio Alicante. Zondagmiddag zeeg Geert opeens neer tijdens een fietsrit. Hij overleed ter plaatse.
Geert en Isabelle baatten jarenlang een sportstudio uit in het Brugse, maar woonden al die jaren in Oostende. De coronacrisis maakte echter een einde aan hun leven als personal trainers. Dat heeft Geert toen diep geraakt. “Geert heeft diep gezeten toen”, vertelt Isabelle vanuit Spanje. “Ook de dood van zijn vader – hij stierf aan een hartaderbreuk – hakte er diep in. Geert was niet meer dezelfde en moest zelfs even opgenomen worden ter behandeling van zijn depressie.”
Spaanse zon
Toch besloot het koppel om niet bij de pakken te blijven zitten en andere oorden op te zoeken. Spanje zou voortaan hun uitvalsbasis worden. Het zonnige leven onder de Spaanse zon lachte hen toe. “We zijn verhuisd – ruim twee jaar geleden ondertussen – naar Catral. En we zijn er een eigen B&B gestart: Finca Vida Lente. Dat sportieve liet hem echter nooit los. Hij sprong zelf nog geregeld op de fiets. Vooral ook om anderen te helpen die bij ons in de B&B kwamen. Die fietsroutes in onze buurt zijn populair. Geert stippelde ook die routes uit.”
“Toen ik toekwam, waren ze Geert al aan het reanimeren. Verschrikkelijk was dat”
Dat is exact wat hij die zondagmiddag deed. “Geert was met een vriend vertrokken om een route uit te stippelen voor mensen die bij ons zouden komen logeren”, duidt Isabelle. Toen hij op de terugweg was, viel hij plots neer. De vriend van Geert is mij daarop komen halen nadat hij de hulpdiensten had verwittigd. Toen ik daar toekwam, waren ze Geert al aan het reanimeren. Verschrikkelijk was dat. Het enige nieuws dat ze mij konden vertellen, was dat hij het niet gehaald heeft.”
Een met de natuur
Aan de Spaanse droom van Geert kwam zo abrupt een einde. “Geert was hier heel gelukkig”, zegt Isabelle nog. “Hij was hier een met de natuur om mensen te ontvangen die het nodig hadden om ook even van die rust in hun leven te genieten. Hij deed dat graag: wandelen in de natuur en fietsen. Hij werd daar echt gelukkig van. Zijn papa is op dezelfde manier gestorven. Verschrikkelijk. Maar Geert is wel gestorven terwijl hij deed wat hij het liefste deed: fietsen. Het is een magere troost, maar dat sterkt me wel in mijn verdriet.”
Wat er nu staat te gebeuren, weet Isabelle nog niet. “We worden goed omringd. Mijn zus is hier nu, gelukkig maar. Maar ik weet nog niet of we nu hier zullen blijven of we terug naar België keren. Ik moet dit allemaal eerst nog verwerken. Geert was hier zo gelukkig en wij ook wel. We willen nu eerst in alle rust afscheid nemen van mijn grote liefde en rouwen. Daarna kunnen we aan de volgende stappen denken. We gaan Geert zo hard missen. Hij was mijn alles. Dat hij nu zo wordt afgenomen van ons, zo vroeg, dat is moeilijk om te plaatsen. Maar we zullen hierdoor moeten, voor Geert”, besluit Isabelle.
