In intieme kring werd zaterdag afscheid genomen van Iepers schepen Patrick Benoot. Na een korte strijd overleed hij aan de gevolgen van kanker. “Maar hij bleef positief, om de mensen van wie hij houdt niet te ontmoedigen.”
De kist van Patrick werd omringd door heel wat bloemen. Van familie en vrienden, van de Ieperse liberalen en de landbouwraad, van Levensloop Westhoek en de Stichting tegen Kanker. Op de kist lag het schepenlint van de man.
Grote droom
“Zijn grote droom”, aldus de spreker in de aula van Uitvaartzorg Leo. “Patrick was niet alleen een harde werker en levensgenieter, hij toonde ook een grote betrokkenheid in het maatschappelijk reilen en zeilen van zijn geliefde stad. In 1995 waagde hij zich aan de politiek voor de toenmalige VLD. Hij raakte meteen verkozen en werd OCMW-raadslid, samen met broer Danny. Hij zetelde van 1995 tot 2000 en vervolgens van 2012 tot 2018 in de gemeenteraad. In 2019 kwam zijn grote droom uit: Patrick werd schepen van Sport, Personeel, Waterbeleid, Land- en Tuinbouw.”
Dag van gisteren
Burgemeester Emmily Talpe nam even het woord. “Ik ken Patrick al meer dan 25 jaar, ruim voor de politiek dus. Toen ik net was afgestudeerd met een diploma rechten op zak, wist ik absoluut niet wat ik in mijn leven wou doen. En op een dag, ik herinner het me nog als de dag van gisteren, stond Patrick letterlijk aan mijn deur, met de vraag of ik niet bij hem in de bank wou komen werken, want hij had dringend hulp nodig. Caroline zal kunnen beamen dat ik door zijn glimlach en oprechtheid geen kans maakte om te weigeren. Ik bleef daar een jaar tot ik mijn pad vond in het bedrijfsleven. Maar dat jaar is me enorm bijgebleven. Patrick was dan ook geen werkgever, geen baas, hij was meteen een gelijke, een vriend.”
Zwembad
“In 2018 gebeurde het ondenkbare voor velen”, aldus Talpe. “Open Ieper verdubbelde, leverde de eerste vrouwelijke burgemeester en twee schepenen, onder wie m’n trouwe collega en vriend Patrick. Hij was zo fier, en terecht. Zijn al gezwinde tred werd nog gezwinder, mooi om te zien. Patrick heeft de voorbije jaren heel wat gerealiseerd: kleine dingen voor sportverenigingen, padel in Ieper, een eerste landbouwraad, … Maar het grootste project in zijn handen was het uitwerken van de plannen voor een nieuw overdekt zwembad. We naderen de eindmeet, maar zonder jou… Wanneer straks de eerste spade in de grond gaat en we later in het zwembad plonzen, zullen we allen aan Patrick denken en hoe hij op z’n West-Vlaams gewrocht heeft om dit te realiseren. Je was er zo graag bij geweest Patrick. Wel, we zullen zorgen dat je erbij bent. Dat beloof ik uit de grond van mijn hart.”
Met zijn levensgezel Caroline en broer Edwin trok Patrick vorige zomer met de moto richting Noordkaap in Noorwegen. “Tijdens die reis begon Patrick de eerste fysieke ongemakken te voelen”, aldus de spreker. “Enkele maanden later werd kanker vastgesteld en startte een loodzware chemoreeks. Maar Patrick bleef strijdvaardig en levenslustig. Even leek het beter te gaan, tot een nieuw onderzoek herval liet zien. Ergens voelde Patrick aan dat zijn strijd eindig was, maar hij bleef positief, om de mensen van wie hij houdt niet te ontmoedigen. Hij drukte die mensen wel wat steviger tegen zich aan, en bedankte Caroline voor alles wat ze voor hem deed.”
Immens verdriet
Ook Caroline nam het woord. “Hier sta ik nu, overmand door immens verdriet”, sprak ze geëmotioneerd. “Lieveke, je leefde zo graag en je wou er nog een heel eind mee verder gaan. Het heeft niet mogen zijn. Uren zou ik jullie kunnen vertellen over ‘ons’, over onze mooie maar veel te korte periode samen. Maar ik zal me tot de essentie houden, en dat is onze liefde. De liefde die wij voor elkaar voelden was heel diep, heel echt. Wij hadden een connectie met elkaar die veel verder ging dan de aantrekkingskracht. We begrepen elkaar zonder woorden, één blik was genoeg en we wisten van elkaar wat de ander dacht. Ik wist niet dat je zo bemind kon zijn. Jij hebt me dat laten ervaren in vele opzichten. Respectvol, teder, attent, een echte gentleman.”
Laatste woorden
“Ik ben vandaag omringd door mensen die je goed kenden en voor wie jij op de een of andere manier iets hebt betekend. Maar ze zijn er bijlange niet allemaal. Ontelbaar zijn ze, tijdens je loopbaan als verzekeraar en bankier en zeker in je politieke loopbaan. Je dienstbetoon was zeer groot, geen tafelspringer maar altijd klaar om iemand te helpen. Vandaag vieren we je mooie maar veel te korte leven. Je leeft verder in de harten van wie jou genegen was. Ik sluit af met je laatste woorden in Jan Yperman. ‘Het komt goed.’ Ik gaf je nog een zoen. ‘Love you en tot morgen lieveke’. Ik zal je enorm missen, lieveling. Je zei het zo dikwijls: nie plooin. En ik zal nie plooin. Voor altijd, je musti.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
