Vijf weken na het overlijden van haar echtgenoot en gewezen postbode André Verhaeghe (80) is in het AZ Delta Menen Christiane De Cooman (79) uit Wervik overleden. Ze werd thuis getroffen door een hersenbloeding. André en Christiane baatten maar liefst 23 jaar volkscafé De Macote in de Stationsstraat uit. Ze gingen eind 2011 met welverdiend pensioen.
Christiane was de dochter van Hubert De Cooman en Marie-Louise Vercaigne. Hubert overleed in november 2000. Hij werd 90 jaar. In april 2002 overleed Marie-Louise, ze werd 92 jaar. Beiden verbleven in het woon- en zorgcentrum Mater Amabilis.
De ouders van Christiane woonden in de Nieuwstraat en waren zelfstandigen. Ze hadden een elektrowinkel. Er waren vijf kinderen: André, Pol, Guido, Anny en Christiane. Christiane ging in het middelbaar naar school in het toenmalig Mater Amabilis in de Koestraat.
Ze werd grensarbeidster in Comines (Frankrijk) en werkte in de firma Customagic, waar ze overtrekken maakten voor de autozetels.
Muziekliefhebber
Als uitbaatster van café De Macote in de Stationsstraat begon ze aan een nieuw hoofdstuk in haar leven. Haar echtgenoot André bleef nog een tijdlang postbode. Aanvankelijk zag ze het niet zitten om een café uit te baten, maar geleidelijk aan werd het wel haar ding. Wanneer er ambiance was, dan zorgde Christiane voor de muziek. Ze hield immers van muziek, ook bij haar thuis en stond Radio 2 vaak op. In het café stond ze op haar strepen.
Christiane kwam rechtstreeks op tv tijdens de bekende ‘Pak de poen show’. Ze won daar een mooi bedrag
Ze kwam lang geleden op de toenmalige BRT rechtstreeks op televisie tijdens ‘Pak de poen, de show van 1 miljoen’, een groots opgezet spelprogramma. Ook het publiek kon in de prijzen vallen. Christiane werd uit alle aanwezigen geloot en kwam op het podium. Ze won een mooi bedrag, toen nog in Belgische frank.
Levensgenieter
Christiane hield van lekker eten en at graag vis. Eenmaal met pensioen vulde ze haar dagen met onder meer televisie en de krant lezen. Ze maakte er een gewoonte van om vroeg op te staan en vertoefde vaak in haar naaikamer.
Christiane zag er altijd verzorgd uit, mooi gekleed en elke week ging ze op woensdag naar de kapster. Door corona verloor ze haar smaak en reuk, waardoor ze niet meer van lekker eten kon genieten. Vaak kloeg ze daarover.
Christiane hield van een goed glas witte wijn, een rosé, een Baileys of cointreau. Ze hield van het mooie weer en lag graag te zonnen in haar tuin of achteraan in De Macote. Ze ging niet vaak op vakantie, enkel een aantal keer naar Spanje naar de vakantiewoning van haar zus Annie of naar Italië. Haar verste reis was begin jaren ‘90 naar Thailand, Taiwan en Japan.
Familie
Christiane was een bezorgde moeder en oma. Ze was bezorgd om de hartproblemen die haar enige zoon Dimitri als kind had. Ook haar oudste kleinzoon Robbe was als kleuter zwaar ziek.
Ze deed heel veel voor haar kleinkinderen Robbe, Briek en Guust. Het was lang een gewoonte dat heel de familie op woensdag thuis in de ‘kleine Macote’ in de Koestraat kwam eten.
De laatste jaren ging het moeilijk met haar gezondheid. Ze vergat veel en het liep steeds minder goed. Dagelijks ging Christiane haar echtgenoot André bezoeken in woonzorgcentrum Het Pardoen. Hij overleed vijf weken geleden.
Het afscheid vindt plaats in intieme kring. Een laatste groet aan Christiane kan maandag en dinsdag tussen 14.30 en 18.30 uur in het funerarium Serenity, Vredestraat 1a in Wervik.
