Oud-collega’s Lieven en Frederik uit Izegem fietsen voor het goede doel naar Santiago de Compostela

Al eeuwen trekken pelgrims richting Santiago de Compostela. Om te bezinnen, ter loutering of simpelweg ter ontspanning. Ook goede vrienden Lieven Dejonckheere en Frederik Carton (beiden 44) koesteren al jaren die wens en maken hun ook concreet. Deze zomer fietsen ze ruim tweeduizend kilometer naar de Spaanse stad. Dat doen ze voor een goed doel dat hen na aan het hart ligt.

Hun wegen zijn professioneel al enkele jaren gescheiden, maar toch blijven Lieven en Frederik elkaars pad nog regelmatig kruisen. “We leerden elkaar kennen in Prizma Campus VTI in Izegem, waar we ooit allebei als leerkracht aan de slag waren”, vertelt Lieven. “Naast onze job waren we daar ook actief als begeleiders in de toenmalige jeugdbeweging Kajuit, die daar onderdak vond. Op die manier is een hechte vriendschap ontstaan. Toen al droomden we er al luidop van om samen eens naar Santiago de Compostela te trekken. Bij mij was dat zelfs al iets waar ik mee rondliep sinds mijn twaalfde. Op die leeftijd zat ik op school in het Klein Seminarie in Roeselare en kwam er een pelgrim hartstochtelijk over zijn ervaringen vertellen. Dat heeft toen zo’n indruk om me gemaakt dat die droom me nooit heeft los gelaten.”

45ste verjaardag

De collega’s veranderden in de loop der jaren van werkgever. Tegenwoordig werkt Frederik als leerkracht fysica in Prizma Campus College, op een boogscheut van zijn huis in de Meensestraat. Lieven is dan weer actief als schoolbegeleider in het katholiek onderwijs. “We hielden echter contact en een jaar of drie terug begon Compostela opnieuw in onze gedachten te spelen”, zegt Frederik.

“Toen zaten we echter nog in volle corona, maar we begonnen dit keer wél concrete plannen te smeden. De opzet was om voor onze 45ste verjaardag de tocht te maken. Volgend jaar bereiken we die mijlpaal, dus moest het deze zomer gebeuren. (lacht) Ook ik heb een connectie met Santiago, in die zin dat mijn vader al vier keer de tocht heeft gemaakt van het Franse Saint-Jean-Pied-de-Port naar Compostela. Een kortere versie, maar nog altijd goed voor 700 kilometer stappen.”

“Lieven is behoed voor de hitte, ik voor de Pyreneeën”

De vrienden zijn zich al anderhalf jaar terdege aan het voorbereiden. “We hebben ons huiswerk gedaan”, zeggen ze. “We luisterden naar podcasts over het onderwerp en informeerden ons bij het Vlaams Compostelagenootschap over waar we allemaal moeten op letten. Via via kwamen we in contact met een pelgrim, die ons heel wat belangrijke tips heeft gegeven. Zo is het belangrijk niet té veel water te willen drinken, maar ook voldoende mineralen in te nemen. Zo weten we ook dat het in Frankrijk bij wet verplicht is aan elke kerk een kraantje met drinkbaar water te voorzien. Op advies hebben we ook zes reservespaken en zakjes droogvoeding mee, want je weet maar nooit…”

Het duo onderneemt zijn tocht van 24 juli tot en met 24 augustus. “We starten in Izegem en volgen dan enkele waterlopen tot in Doornik, waar we inpikken op het pelgrimspad voor fietsers”, vertelt Frederik. “In totaal zullen we 2.200 kilometer fietsen, al kan dat met een omweg hier en daar makkelijk 2.500 kilometer worden. De eerste drie dagen doen we dat overigens niet alleen. Lievens dochter Janne (14) en mijn zonen Ewout (13) en Yorben (15) rijden die eerste etappes ook mee, goed voor ongeveer zestig kilometer per dag. Op de derde dag komen onze vrouwen één nacht mee logeren en nemen ze daarna de kinderen terug mee naar huis.”

Het is de bedoeling dat Lieven en Frederik onderweg vooral bij de lokale bevolking zullen slapen. “We hebben daarvoor al eens een cafétest gedaan”, lachen ze. “We trokken naar Doornik, vertelden er over onze plannen en vroegen in het wilde weg of er iemand ons aan een slaapplaats kon helpen in de zomer. Zo heeft een pelgrim ons naar een andere pelgrim verwezen en kunnen we daar al eens terecht en op 25 juli mogen we op de Dag van Sint-Jacob logeren in een klooster, waar we ook even stilstaan bij het religieuze leven. Dat zal ook een goede test voor onze kroost zijn”, knipogen ze. De heren houden ook nog een geheim wapen achter de hand voor als ze geen slaapplaats zouden vinden. “We hebben een officiële zendingsbrief van de Brugse bisschop gekregen. Een zeer mooi gebaar. Als je die toont, zullen er al eens makkelijker deuren openen. In noodgevallen hebben we uiteraard nog onze tent en in Frankrijk is de burgemeester verplicht je te helpen als je nog geen onderdak hebt gevonden. Dat komt dus wel goed.”

Try-out 200 km

Ook de fietsen van Frederik en Lieven zijn intussen gezegend. “We hebben er ondertussen een try-out van 200 kilometer in drie dagen op zitten en dat ging toch goed”, glimlachen ze. “Iedere dinsdagavond gaan we ook samen fietsen en af en toe laten we de wagen staan om te trainen.”

“Niets was de artsen en het verplegend personeel te veel”

Frederik beseft dat het een hele uitdaging wordt. “Lieven is behoed voor de hitte, want het kan daar behoorlijk warm worden. Ik kijk dan weer niet uit naar onze passage door de Pyreneeën. Op één dag gaan we dertig kilometer stijgen… Ook als er een van ons twee zou uitvallen door een ongeval of ziekte zijn afspraken gemaakt. Dan gaat de andere door. Dat vermijdt discussies ter plaatse.”

Kinderafdeling UZ Gent

Toch kan het duo met de juiste motivatie aan zijn tocht beginnen. “Twee jaar geleden sloeg het noodlot helaas toe”, zucht Lieven. “Een van mijn kinderen verslikte zich in een druif en moest met spoed opgenomen worden in het Prinses Elisabethziekenhuis, de kinderafdeling van het UZ Gent. Daar werd ze op de dienst Intensieve Zorgen gereanimeerd en er weer helemaal bovenop geholpen. Niets was de artsen en het verplegend personeel te veel en dat zal ik altijd onthouden. De verhalen van andere ouders kwamen er ook hard binnen. Daarom koppelen we een goed doel aan onze tocht en zal alles ten voordele van de kinderafdeling zijn. We zijn er zeker van dat ze het geld goed zullen spenderen. We kunnen nu al rekenen op enkele sponsors, zoals Dumobil, Fietswerk Izegem, VDS Concepts, Amplify, frituur Nostalgie, garage Decaigne-Degroote en Van Gassen.”