BRUGGE De heropstart van het sportseizoen loopt bij heel veel ploegen niet van een leien dakje. Heel veel provinciale voetbalploegen hebben te kampen met opvallend meer blessures. Twintig maanden amper voetballen laat zich blijkbaar bij velen voelen. “Lopen op lange afstanden of fietsen is totaal iets anders dan wedstrijden afhaspelen”, stellen de trainers. Ook krijgen de clubs te maken met nog heel wat afhakers. “Sommige jongens kregen heel veel tijd om na te denken en ze kwamen tot de conclusie dat het leven meer is dan voetbal alleen.”
Het provinciale voetbal, en bij uitbreiding het hele sportleven, trekt zich stilaan weer op gang nadat het bijna twintig maanden stil lag. De heropstart blijkt bij veel ploegen niet zo makkelijk te verlopen. Het aantal blessures ligt opvallend hoger dan in andere seizoenen. “Vooraleer we de eigenlijke trainingen begonnen, heb ik de groep aangeboden om samen te gaan lopen”, vertelt Kenny Verduyn, trainer van VVC Beernem. “Dit verliep vlot, tot we met bal begonnen. Dan werden we geconfronteerd met kwaaltjes aan de adductoren of quadriceps. Die spiervezels zijn een jaar in verlof geweest, hé. Lopen op lange afstanden of fietsen is totaal iets anders dan wedstrijden afhaspelen, waardoor de heup belast wordt. Ik moet de voorbereiding aanpassen en laat enkele sessies vallen.”
Rik Bouckaert, trainer bij VKSO Zerkegem: “Sommige spelers fietsten naar Namen en terug. Maar dat is langdurig hetzelfde tempo. Die typische spieren, nodig om te voetballen, lagen stil. En het balgevoel is zo goed als weg. We moeten daar aandacht aan besteden.”
Intensiteit aanpassen
Ook Kurt Delaere, trainer van KSV Oostkamp, stelt hetzelfde vast. “Tijdens corona zijn we blijven doortrainen, met onder meer moderne technieken als videoanalyses en pretrainingen. Tot vorige week dacht ik dat we gespaard zouden blijven van blessures, maar na de thuismatch tegen VG Oostende telde ik vijf slachtoffers. Eén had zijn voet omgeslagen, een andere zware benen en nog een jongen had last aan het bekken. Twee voelden pijn na het trekken van een sprint. Misschien moet ik de intensiteit aanpassen en op recuperatie overschakelen. We hebben nog maar een paar weken voor de competitiestart. Enkel wie fit is, komt in aanmerking. Ik zal nooit risico’s nemen met de gezondheid.”
Bekkenproblemen
Zelfs testen en specifieke trainingen kunnen het blessureleed niet volledig voorkomen. “Op 21 mei startten we met fysieke testen, waarna iedereen een loopprogramma kreeg”, zegt Steve Swaenepoel, trainer van KSC Blankenberge. “Tevens lasten we preventiesessies in. Toch zie je grote invloeden die resulteren in lichte kwaaltjes of problemen met het bekken…”
“Voetbal komt bij velen niet meer op de eerste plaats. Ze willen genieten”
Zelfs Stijn Desmet, trainer bij Jong Male VV en master LO aan de UGent, wordt geconfronteerd met stijfheid en verrekkingen. “Tevens moet ik de nodige aandacht schenken aan de balbehandeling. De voorbije drie weken kon ik voor wedstrijden met moeite elf fitte spelers selecteren. We zijn al gestart in mei. We wisselen preventie af met het opnieuw leren lopen. De zwaarste blessuregolf lijkt stilaan wel voorbij.”
Ambities bijstellen
Bovenop de blessures merken de ploegen dat veel spelers alsnog de voetbalschoenen opbergen. Steve Stellamans, trainer van KSV Jabbeke: “Ik kon met een gerust gevoel heropstarten, want de voltallige kern had bijgetekend. We hoefden geen versterkingen aan te trekken. De voetballers lagen heel lang stil en ik hervatte met de grootste voorzichtigheid. Maar, weinig volk op training! De afwezigen waren op reis of naar een feest. Ouderen, die er nog een jaartje zouden bijdoen, stoppen nu toch of kampen met langdurige blessures. Andere trekkers van het geheel zijn plots heel blessuregevoelig. Ik koesterde maanden geleden redelijke ambities. Die kregen nu een flinke knauw.”
Dany Couvreur, trainer bij VK Dudzele, ziet dezelfde trend. “Prille dertigers met kinderen stoppen om op zondag gezinsuitstappen te organiseren. Bij mij is er eentje die nu nog voor twee weken op reis vertrekt. Vroeger was dat ondenkbaar. Voor oefen- of bekermatchen ben ik al blij als ik elf valabele spelers heb… Ja, ook ik word gecounterd door blessures. Periodisering? Om dat toe te passen moet je de groep integraal op training hebben. Dat is bij mij allerminst het geval.”
Familiemomenten
Dat merkt ook Steve Swaenepoel, trainer van KSC Blankenberge. “Sommige jongens kregen heel veel tijd om na te denken. Blijkbaar kwamen er sommigen tot de conclusie dat het leven meer is dan voetbal alleen. Enkel ouderen hielden het voor bekeken en opteren op zondag voor een familiemoment.”
Tom Ruytinx, trainer bij Dosko Sint-Kruis: “Mentaal ligt het allemaal complex. De jongens hebben heel lang heel veel dingen niet mogen doen. Nu komt voetbal niet meer op de eerste plaats. Ze willen genieten. Ondanks alle preventie word ik geconfronteerd met blessures. Vroeger organiseerde ik mijn voorbereiding voor pakweg 28 deelnemers. Nu begroet ik er gemiddeld tien minder…”
(Jean Pierre Vanheerwswynghels)
