Kerstdag, een mooiere datum om een verjaardag te vieren, die is er wellicht niet. Voor Noël Matthys uit het woonzorgcentrum, was die datum een eeuw geleden zijn geboortedag.
“Mijn ouders woonden in Frankrijk. Mijn vader Odiel was oud-strijder en samen met moeder ging hij na de wapenstilstand in Frankrijk wonen en werd er landbouwer. Na enkele jaren wilde vooral moeder terug naar Vlaanderen en wij gingen in de Waregemstraat 444 onze intrek nemen. Ik deed mijn middelbaar in het Heilig-Hartcollege te Waregem en hielp daarna bij vader in het vlas. Ik bleef vlas kopen en verkopen, zaaien en slijten tot rond 1960.
Uit die tijd herinner ik mij Paul Benoit als vlasser. Als er in Noord-Franrijk aan het vlas moest gewerkt worden, reden wij er soms met de fiets naartoe.”
Noël huwde in 1947 met Georgette Vandesompele (1923-2015). Ze kregen vijf kinderen. In 1960 werd Noël bediende en boekhouder in de textielfabriek Verbauwhede, later Verstraete-Verbauwbede, in de Waregemstraat. Hij bleef er met cijfers bezig zijn tot aan zijn pensioen.
Papierslag
Noël was actief op de Molenhoek. Hij werkte mee in het comité dat centen verzamelde voor de kerkbouw op de wijk en was medestichter van de kermis. “Ik herinner mij dat onze leegstaande vlasschuur gevuld lag met oud papier, waarmee wij een centje verdienden voor de bouw van de kerk.”
Eens op pensioen ontpopte Noël zich tot bouwvakker. “Dit was mijn echte hobby. Ik hielp mee aan de bouw van de woningen van de kinderen en bouwde onze eigen woning in de Windmolenstraat. Ik was ook een beetje architect. Wij woonden in die woning tot 2010 en kwamen dan naar het woonzorgcentrum.”
Kapel ter Ruste
Samen met zijn goede vriend wijlen Michel Vandekerckhove herschilderde hij de binnenkant van de Kapel ter Ruste. “Wij hebben daar zeer veel dagen aan gewerkt. Michel leerde mij de knepen van het vak.” De twee schilders zetten op de achterkant van het altaar, netjes verborgen, hun naam.”
Noël was bekommerd als er op de Molenhoek een kerststal kwam met beelden die Michel maakte. “Ik was bang dat er op zekere nacht iets zou verdwijnen en haalde de beelden elke avond weg en plaatste ze ‘s morgens terug. Ik heb dit enkele jaren gedaan.”
Voor Noël zijn het in het woonzorgcentrum lange dagen. Hij kijkt dan ook elke dag uit naar bezoek. De kinderen regelen het onder elkaar zodat er regelmatig iemand komt. Op Kerstmis komen ze allemaal want 100 jaar is en blijft iets uitzonderlijks en is weinigen gegeven. (MVD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
