In de regio zijn er meer en meer beginnende wijnbouwers. Ook in Oostrozebeke troffen we iemand die al een paar jaar aan het experimenteren is, met succes. Jozef Vanhecke (70) uit de Dentergemstraat zit nu al boven de honderd wijnstokken en levert met ’t Engeltje Kalberg een schitterend product af.
Volgens Jozef Vanhecke (70) begon het allemaal met een teveel aan druiven in zijn tuin. “Ik had een drietal druivelaars staan van moeder Clara en door hen goed te verzorgen, kreeg ik een overvloed aan druiven. Mijn vrouw maakte er nog confituur van, maar dat kan je niet blijven doen als je maar met twee mensen bent in het gezin. Gezien ik over een zee aan vrije tijd beschikte, kwam ik op de idee om met het teveel aan druiven iets te doen.”
“Acht jaar geleden, toen ik op pensioen was, heb ik de koe bij de horens gevat en ben ik een eerste keer aan het persen gegaan nadat ik me eerst goed had geïnformeerd. Ik heb vervolgens een starterskit gekocht en ben dan stap voor stap aan het werk gegaan. Intussen had ik daar ook over gesproken met een biljartcollega en die raadde me aan om een cursus te volgen. Zo ben ik een jaar lang naar Kruishoutem getrokken om gedurende drie uur per week een initiatiecursus te volgen. Ik kon nog drie jaar verder les volgen om uiteindelijk een fitolicentie te behalen, maar dat heb ik niet gedaan.”
Wijnstokken
“Het spreekt voor zich dat ik nu ook verplicht was om mijn wijndomein uit te breiden. Gezien ik thuis in de tuin over te weinig grond beschikte, moest ik op zoek naar een geschikt terrein. Dat kreeg ik aangeboden door mijn buurman/landbouwer Vanspeybrouck die me een geschikt streepje grond aanbood. Intussen heb ik mijn collectie al uitgebreid tot honderd wijnstokken en dat is goed voor een productie van honderd flessen. Ik ben gestart met de soorten die ik kende zoals pinot noir, pinot gris, Chardonnay en Dornfelder. Ik begon met het maken van rode wijn, later ook witte wijn en ten slotte heb ik rosé ontdekt. Rosé is een heel dankbare wijn die nagenoeg iedereen graag drinkt.”
“Tot op vandaag ben ik uiterst tevreden over het resultaat, maar ik probeer toch om mijn product elk jaar nog beter te maken. Van commercialisering is echt geen sprake. Het is en blijft een hobby en iedereen die meehelpt bij de pluk, profiteert mee. De meeste flessen worden uitgedeeld aan vrienden en gebruikt bij eigen feestjes. Vergeet niet dat het een heel intensieve bezigheid is, het hele jaar door. Eenmaal de druiven zijn geperst en de gisting volgt, moet het suikergehalte voortdurend in de gaten gehouden worden. Bovendien moet er heel secuur en hygiënisch worden gewerkt zodat er geen schimmels optreden. Een heel leuke, maar intense hobby. Wel heb ik eruit geleerd dat we ook hier in Vlaanderen schitterende wijn kunnen maken en ik ben er zeker van dat er in de toekomst wijngaarden zullen worden aangeplant in Oostrozebeke.”
