Als ware gladiatoren betraden 19 moedige atleten de arena van The Pitch. De Heulse plek was voor eens niet het toneel van karaoketaferelen maar van een genadeloze strijd, die het antwoord moest leveren op die ene belangrijke vraag: wie zou de allereerste Belgisch Kampioen Blad-Steen-Schaar worden. Onze man nam deel en haalde net niet het podium.
Belgen en absurde kampioenschappen? Het is een ding waarin we ons hebben weten te onderscheiden. Van het werkschoen-slingeren tot het frikandellen-eten? Je kan het zo gek niet bedenken of het bestaat hier ergens wel in kampioenschapsvorm. Toen de mensen The Pitch, de karaokebar in het hartje van Heule, op de proppen kwamen met het idee om er eentje te houden rond blad-steen-schaar, dan was het een evidentie dat ik het ook zelf zou gaan proberen.
Voor goede doel
“En het is eigenlijk allemaal de schuld van De Warmste Week”, lacht Kenneth Soete, samen met Mathieu Craeynest het duo dat dit kampioenschap in het leven heeft geroepen. “Eigenlijk spookte het idee al langer door onze hoofden maar net zoals met zovele dingen in het leven was er altijd wel iets waardoor we het niet deden. Toen we de eerste berichten over De Warmste Week voorbij zagen komen, was het als het ware een ontwaken. Dat was het signaal waarop we zaten te wachten en van het een kwam het ander. De opbrengst van dit kampioenschap, een Belgische première dus de winnaar krijgt de titel van Belgisch kampioen, gaat integraal naar het goede doel. Zowel een organisatie die zich inzet voor de strijd tegen kansarmoede als een organisatie die werkt rond het thema van darmkanker, zullen van ons een cheque krijgen. Voor mij een persoonlijke zaak want ik verloor zowel mijn mama als broer aan die gruwelijke ziekte.”
Volledig in de war
Steen-Blad-Schaar dus, een spelletje dat zowat iedereen moet kennen. Van het kiezen van een vrijwilliger voor de taak die niemand wil uitvoeren tot het bepalen van wie ergens mag starten: het spel met de hand bepaalde in het verleden al meer dan eens mee het lot. Met 19 zijn we, mensen die denken dat ze die kersverse titel als geen ander verdienen. De eerste ronde is een eitje: mijn tegenstander raakt volledig in de war en ik kan hem in geen tijd naar de vergetelheid verwijzen. De tweede ronde wordt al een pak intensiever. Iedereen analyseert de denkwijze van de potentiële tegenstanders. “Zal hij uitkomen met steen? In de vorige ronde was het een schaar dus nu moet het papier zijn!”
Pure bloeddorst
De spanning is te snijden en de meest onwaarschijnlijke combinaties komen voorbij, maar ook de kwartfinales overleef ik. Vanaf dat moment wordt het strijden voor een podiumplaats, De blondine die voor mij verschijnt, heeft pure bloeddorst in haar ogen. Geen haar op haar hoofd dat eraan denkt haar minimaal derde plaats aan een kalende, bebaarde 40-er af te staan voor eigen publiek. Het wordt een bloedstollend moment. We hebben dusdanig de tactieken van elkaar bestudeerd, dat we keer op keer een gelijke hand hebben. “Nu moet ik steen spelen”, dacht ik overtuigd, waarop ze met papier reageerde. Vaarwel podiumplaats, au revoir Belgische titel, welkom 4de plaats.
Winnares Anna
Ik vind troost in het feit dat ik mijn podiumplaats verloor aan Anna Dumolein, die even later als kersvers kampioene huiswaarts zou trekken. Met een prijzenpakket dat bestaat uit de absolute eer en een karaokesessie, zijn het meteen ook de goede doelen die hier als winnaar uit de bus komen. De gevoelens van verslagenheid ruimen al snel plaats voor een zekere trots. Trots dat dit kampioenschap voor het eerst in eigen streek werd georganiseerd en trots dat ik er aan deel mocht nemen. Ik hoop dat Anna geniet van haar jaar want in 2024 komt die beker met mij mee naar huis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
