Een bekende boysband zong ooit “Mijn liefde voor jou is diep, zo diep” en scoorde er stevig mee in de hitlijsten. Duizenden tieners schreeuwden er de longen mee uit hun lijf, maar niemand die zich ooit de vraag stelde hoe diep diep precies is. Wij gingen op zoek naar het diepste punt. Wat blijkt? In Zwevegem kan je wel héél diep gaan. Vijftien meter onder water, zonder zuurstoffles achter op de rug. Welkom in de onderwaterwereld van het freediven.
Of je nu een rasechte waterrat bent of toch liever de voeten droog houdt, we weten allen wat duiken inhoudt. De ene beoefent het wel eens op vakantie in een tropisch land, de andere beoefent het recreatief terwijl nog anderen het professioneel doen. Nog voor het ontstaan van duikflessen waren er al tal van mensen die de onderwaterwereld verkenden, maar daarbij werden ze steevast geconfronteerd met de menselijke limieten.
Tot 300 meter diep
Dankzij duikflessen ging er plots een heel nieuwe wereld open. Maar daar maken freedivers echter geen gebruik van. Een freediver is een duiker die zonder zuurstoffles zo lang en zo diep mogelijk onder water duikt. Als je de wereldrecords even bekijkt die enkelen op hun naam hebben staan, ga je duizelen. Zo houdt de huidige wereldrecordhouder statisch freediven zijn adem meer dan 11 minuten in en dook een Poolse duiker tot een diepte van 300 meter, zonder zuurstoffles. Ronduit waanzinnige cijfers dus.
Mocht je het ooit in je hoofd halen om die records aan te vallen, weet dan dat de training niet van de poes is. In België kan je op drie plaatsen indoor freediven. Eentje daarvan bevindt zich in Zwevegem. De Duiktank, een gigantisch zwembad dat op de voormalige Transfo-site werd gebouwd, biedt zowel duikers als freedivers de mogelijkheid om tot op een diepte van 15 meter af te dalen. Als nieuwsgierige verkenner wilden wij wel eens proeven van dat freediven.
Topper
Online zijn er tal van filmpjes te vinden van freedivers aan het werk. Het lijkt wat simpel, maar de realiteit is van een compleet andere orde. Enkele tientallen meters diep duiken kan al snel fout aflopen. Dit is niet zomaar iets waar je ondoordacht aan begint. We bellen dan ook maar de beste die er in België te vinden is: Inge Verbruggen. De vrouw met Antwerpse roots mag dan wel een nobele onbekende zijn voor het grote publiek, in de wereld van het freediven is het uitspreken van haar naam meer dan voldoende om zo ongeveer iedere deur te openen.
Meer dan 20 records heeft ze op haar naam staan en tot op heden is ze nog altijd de absolute topvrouw in de Belgische freediving-scene. Dat ze van aanpakken weet, blijkt al meteen bij haar aankomst aan de duiktank. In afwachting van haar komst was ik op het terras aan het genieten van een streekbiertje, kwestie van de zenuwen wat te ontspannen. “Ben jij nu bier aan het drinken? Voor een freedive? Mor man toch!” Hupla, we zijn nog niet gestart en ik word al op de vingers getikt. Alcohol is geen goede vriend voor wie zonder fles tot op zekere diepte duikt. Dat glas was dus een slecht idee en Inge laat dat duidelijk merken. Professionalisme, het zit hem in de details.
Na een outdoor yoga-sessie, waarbij mijn wederhelft schaamteloos de rest van mijn glas leeg drinkt, trekken we naar de rand van het water. “Ik ga even de kabel aan de grond vastmaken” klinkt het bij Inge. Met een onwaarschijnlijke eenvoud springt ze in het water en daalt ze 15 meter af.
Piece of cake, denk ik, wanneer ik de vloeiende beweging zie waarmee Inge tot op de bodem afdaalt. Maar bij mijn eerste poging krijg ik meteen een flinke portie realiteit toegediend. De duik brengt me tot op 5 meter, de druk zorgt voor een gevoel alsof ik door een trein word aangereden. Inge lacht. Je ziet aan haar ogen dat ik niet de eerste ben die zich met iets te veel zelfvertrouwen in het water gooit. Duik na duik probeer ik dieper en dieper te raken, maar keer op keer voel ik hoe het water op mijn lichaam inbeukt. Van de sierlijke eenvoud waarmee Inge zich door het water ploegt, schiet bij mij weinig over. Als een baksteen zak ik naar beneden en steeds opnieuw lijkt het alsof het water me als een blad papier in elkaar gaat drukken.
Nederigheid
Na een uur hang ik al hijgend aan de rand van het bassin, voorzien van een verse dosis nederigheid. Hoe is het mogelijk dat een kerel zoals ik, 2 meter hoog en 100 kilogram droog aan de haak, het met moeite een uur kan uithouden? Meer nog, ik raakte niet eens tot aan de bodem. Inge sust me meteen met de woorden die iedere stoere bink graag te horen krijgt. “Geen paniek, het overkomt de besten. Het is een kwestie van gewenning.”
Bij freediven is het belangrijk dat je vaak traint zodat het lichaam zich kan aanpassen aan de druk van het water. Alleen kan eender welke fout hier fatale gevolgen hebben. Uitermate lastig, lichamelijk slopend en potentieel gevaarlijk, maar toch heeft freediving iets mysterieus en aantrekkelijk. Onder water ontstaat er een symbiose tussen mens en natuur. Het water laat toe dat je er bent en als mens accepteer je het feit dat je hier de zwakke schakel bent. Ik ben verkocht en ga mijn eigen grenzen blijven verleggen.
Wil je het zelf eens proberen? Surf naar de website van Duiktank Transfo: www.duiktank.be.
Bekijk hier de video:
Extreem West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier