“Onze blauwe plekken noemen we paalkusjes”: ex-topgymnaste Renate is nu floriste én paaldanseres

Renate Masschelin kan zich uitleven met haar bloemencreaties, maar heeft met paaldansen ook nog een aparte hobby. Haar verleden als topgymnaste gaf haar daar een voorsprong. “Sinds ik gestopt ben met turnen, ben ik nu eigenlijk bezig aan mijn tweede leven.” Ondertussen voelt ze zich ook al op en op Tieltse.

Renate Masschelin houdt zich klaar voor drukke tijden. Met Valentijn zijn haar bloemencreaties nog wat meer gegeerd. “Maar ik werk enkel op bestelling”, geeft ze meteen mee. Met haar vriend Wout deelt ze hun hobbykamer op de zolder. De ene helft is voor Wout als muzikant ingericht, de andere kant is voor de floriste die schuil gaat in Renate.

“Atelier Renate is letterlijk een zolderkamerprojectje”

In het dagelijkse leven werkt ze in een bouwbedrijf, waar ze onder meer de zaakvoerder assisteert. Maar de pas 30-jarige Renate heeft al een heel levensverhaal. “Ik begon als jong meisje te turnen bij Gym Izegem. Daar werd ik opgemerkt en uiteindelijk mocht ik op mijn tiende al naar de topsportschool langs de Voskenslaan in Gent. Daar zat ik meteen op internaat, je leert er zelfstandig worden. Aagje Vanwalleghem was toen mijn voorbeeld. Maar het was best ook een zware periode en de begeleiding was nog niet wat die nu is. Blessures deden me stoppen, het EK in Clermont-Ferrand (2008) was het grootste tornooi waarop ik turnde. Nadat ik van de topsportschool kwam ging een nieuwe wereld voor mij open, het was een echte cultuurschok. In De Bron moest ik vanaf nul een vriendengroep uitbouwen. Maar dat is goed gelukt, het zijn nog altijd mijn vriendjes”, lacht ze. “En ik noem het ook mijn tweede leven, na mijn zestiende heb ik andere wereld leren kennen.”

Maar nu ben je op en top Tieltse?

“Zeker, mijn leven speelt zich hier nu 15 jaar af in deze stad. En mijn vriend Wout, die ook mee achter de Tjolders Brewery zit, heeft hier zijn roots. Ooit zullen we misschien onze woning hier verlaten, maar ik ben zo goed als zeker dat we dan binnen Tielt zullen verhuizen. We zijn hier verankerd geraakt.”

Je hebt ook je eigen atelier Renate. Van waar die fascinatie voor bloemen?

“Ik was altijd al erg begaan met de natuur. Ik zocht een ambacht, iets om te doen met mijn handen. En ik kwam bij de opleiding tot floriste uit. Bij Syntra volgde ik in 2018 en 2019 een opleiding in avondles. Nadat ik mijn examens met succes had afgerond, had ik niet meteen concrete plannen. Ik maakte nu en dan wel eens een cadeautje voor iemand, maar het was mijn partner Wout die me aanmoedigde op kleinschalig niveau toch in bijberoep te beginnen. Ik kan nu bij de groothandel terecht voor al mijn aankopen, maar het is nooit de bedoeling geweest om echt commercieel te worden. Ik maak ook geen reclame, ik heb wel een website en ben actief op sociale media. Maar ik heb geen vast aanbod dat hier klaar staat, ik werk dus louter op bestelling. Vaak word ik ook gevraagd om boeketjes te maken, met verse of droogbloemen. Maar ook planten zijn erg in trek. Op mijn website vind je tal van voorbeeldjes. Aanvankelijk waren het vooral mensen die ik zelf kende die bij me aanklopten, maar ondertussen deint het wat verder uit. Maar het blijft ook letterlijk een zolderkamerproject. Mijn atelier is een ateliertje.”

Je legde je ook toe op droogbloemen.

“Op een bepaald waren die droogbloemen een echte hype, die is ondertussen ook al wat afgezwakt. Vooral jongere mensen die wat meer op de centjes letten vonden dat vaak tof, omdat het ook langer houdbaar is dan verse bloemen. En voor mij is dat ook interessant natuurlijk, je kan er langer mee aan de slag. Maar voor mijn creaties werk ik dus ook met verse bloemen. Ik mocht ook al twee huwelijken van bloemen voorzien. En voor Valentijn zijn er natuurlijk ook heel wat mogelijkheden. Maar ook voor Moederdag en communies maak ik stukjes, zelfs ook grafstukjes. Maar ik heb dus niets in stock, al mijn creaties zijn dan ook uniek”

Naast de bloemen kun je je ook nog uitleven al dansend. Meer zelfs, je doet nu ook al aan paaldansen!

“Dansen doe ik hier bij Euterpe in Tielt, dat zijn daar echt waar alle genres door elkaar: van jazz tot hiphop. Maar geen koppeldansen. En voor het paaldansen belandde ik in Gent, dus trek ik nog elke maandagavond naar daar. Mijn verleden in de turnsport biedt me natuurlijk het voordeel dat ik best lenig ben. En je gebruikt er ook heel wat spieren. Het ligt me goed, ik ben er ondertussen ook doorgedrongen tot de groep gevorderden. Maar na een avondje van drie uur paaldansen sta je eigenlijk vol blauwe plekken. We noem dat ‘paalkusjes’. Er bestaan daar ook competities in, maar daar doe ik niet aan mee. Maar er is wel een showcase waar ik met de andere danseressen eens mijn kunnen kan tonen. Maar dat is voor later dit jaar.”