Onofre Notebaert (37) is in het dagelijkse leven zelfstandig loodgieter, maar koestert daarnaast nog een andere grote passie: kleiduifschieten. De Kuurnenaar, die dit jaar nog tot sportman van het jaar in Kuurne werd uitgeroepen, prijkt momenteel op plaats 63 van de wereldranglijst in het kleiduifschieten.
Kleiduifschieten kent zijn oorsprong in de negentiende eeuw. Tijdens een wedstrijd werden toen duiven losgelaten en beschoten. Wie de neerschoot, won. Tegenwoordig gaat het er echter heel anders aan toe. De duiven waarmee het ooit begon, zijn vervangen door ronde schijven waarop geschoten wordt, een diervriendelijker alternatief alvast. Voor Onofre Notebaert begon alles zo’n negen jaar terug toen zijn vader hem uitnodigde om eens mee te gaan naar een wedstrijd kleiduifschieten waarop vader Notebaert een van de deelnemers was.
Braziliaanse naam
“Mijn interesse was meteen gewekt”, vertelt Onofre die zijn naam te danken heeft aan een Braziliaanse buurvrouw die net naast zijn ouders woonachtig was op het ogenblik dat hij werd geboren. “Al gauw had ik de smaak goed te pakken gezien kleiduifschieten mij leuk leek.”
“Wat negen jaar terug begon als een gewone interesse groeide verder uit tot een hobby en is ondertussen voor mij een ware passie geworden. Dit jaar zal ik deelnemen aan zo’n 13-tal wedstrijden. Dit weekend ben ik trouwens een van de deelnemers aan de grote prijs DE. LA. RO die plaatsvindt in de Spaanse stad Toledo en op 15 en 16 juli reis ik af richting het Italiaanse Lonato waar de wereldbeker doorgaat. In tegenstelling tot andere landen zoals Spanje, Portugal, Italië en Australië is kleiduifschieten in België echter niet zo’n bekende sport. Zowel in Vlaanderen als Wallonië is er slechts een Olympische stand terug te vinden. Zelf probeer ik wekelijks een à twee keer te trainen, een trip van om en bij 132 kilometer richting Herentals, gezien er in West- en Oost-Vlaanderen maar weinig mogelijkheden bestaan om op mijn niveau te trainen. In tegenstelling tot sporters die op dit niveau presteren in andere sporten dien ik zelf op te draaien voor het grootste deel van de kosten. Het prijskaartje verbonden aan kleiduifschieten kan hoog oplopen. vooral vanwege het gebruik van de kleiduiven en de hagelpatronen die kostbaarder zijn dan de meeste andere patronen. Enkel bij deelname aan de wereldbeker, het Europees kampioenschap en het wereldkampioenschap kan ik rekenen op financiële tegemoetkoming van de Vlaamse schietsportkoepel en Sport Vlaanderen. Maar ook mijn familie ben ik heel dankbaar. Ik krijg ook de onvoorwaardelijke steun van mijn trainer en andere personen rondom mij, anders zou het niet mogelijk zijn deze sport te beoefenen, waarvoor mijn oprechte dank trouwens.”
“In West- en Oost-Vlaanderen zijn er weinig mogelijkheden om op mijn niveau te trainen”
Olympische discipline
Het kleiduifschieten behoort tot de ‘dynamische schietsportonderdelen’ gezien er niet op een stilstaand doel (schietschijf) wordt geschoten, maar wel op lemen schoteltjes (kleiduiven) die door een machine worden weggeslingerd met een snelheid van 120 kilometer per uur. De schutter moet dan proberen vanuit verschillende posities de kleiduif met een doorsnede van ongeveer 11 centimeter te raken. Het kleiduifschieten is een vorm van schietsport met veel dynamiek en spanning, waarbij veel concentratie is vereist. Nog zeker tot 2028 is de sport opgenomen als Olympische discipline. In het Belgische klassement vinden we Onofre momenteel terug op een derde plaats. Ook dochter Elonia (14) liet reeds haar interesse in de sport blijken, al zal ze nog een jaartje moeten wachten, gezien ze pas vanaf 15 jaar terecht kan in Wallonië om de sport te beoefenen. In Vlaanderen ligt de leeftijd echter nog hoger. (BRU)
