Wie op de website van basisschool De Zonnetuin in Sint-Kruis zoekt naar meester Bram, zal hem niet vinden bij het lerarenteam. Toch is Bram Heens (46) de grote vriend en favoriete leraar van heel wat kinderen van de derde kleuterklas en het eerste leerjaar. Als vrijwilliger begeleidt hij drie halve dagen per week kinderen in kleine groepjes bij educatieve spelletjes op de iPad.
“Eigenlijk help ik de kinderen om hun denkvermogen te ontwikkelen zonder dat ze het gevoel hebben dat ze leren. Wellicht is dat de reden waarom ik zo populair ben bij hen”, lacht Bram.
“In de derde kleuterklas oefenen we vooral taal- en rekenspelletjes, terwijl we in het eerste leerjaar leren schrijven met behulp van de iPad. Ik heb thuis een grote verzameling smartgames en ik laat de kinderen ook kennismaken met die educatieve denkspelletjes.”
Bram Heens is licentiaat informatica en werkte vijf jaar als systeembeheerder in drie verschillende IT-bedrijven. Twintig jaar geleden sloeg echter het noodlot toe.
“In 2004 verminderde plots mijn zicht doordat een tumor op mijn rechteroogzenuw drukte. Ik werd in Leuven adequaat behandeld, maar door de gevolgen van de intensieve bestraling zie ik minder goed door mijn rechteroog en is mijn kortetermijngeheugen niet meer optimaal. Mijn leven is sindsdien compleet veranderd, want werken als ICT’er in een bedrijf is niet meer mogelijk.”
Problemen relativeren
“Ik wil me wel nog nuttig maken en daarom vind ik dit werk bij jonge kinderen zo leuk. Ik kom in drie scholen en kan mijn agenda zelf bepalen, en dat komt me goed uit. De kinderen herkennen me vaak op straat en roepen me dan na. Het contact met hen houdt me jong en helpt me om mijn problemen te relativeren.”
“Ik heb soms heimwee naar het werk dat ik vroeger deed, maar ik ben best gelukkig. Ik woon zelfstandig, heb geen financiële problemen, en beleef ontzettend veel plezier aan mijn vrijwilligerswerk bij de kinderen. Wat kan ik eigenlijk nog meer wensen?” (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
