De afkoelweek voor het secundair onderwijs staat voor de deur en steeds meer stemmen gaan op om in onze scholen extra maatregelen te nemen. Wij vroegen een leerkracht, directeur en leerling hoe zij met de huidige situatie omgaan.
Ruth De Rammelaere (28, leerkracht eerste graad Park Uniek): “Wil mijn leerlingen achter mondmasker leren kennen”
Wat vind je van de aangekondigde afkoelweek?
“Tot nu toe mochten we altijd volledige dagen naar school maar we hadden het wel al voelen aankomen dat er misschien een afkoelperiode zou worden ingelast. Al sinds 1 september werken wij zeer coronaveilig. Aan de leerlingen merken we dat ze het lastig hebben en nu moeten ze zich zelf gaan beredderen thuis in een weekje afstandsonderwijs. Ik denk dat ik voor al mijn collega’s mag spreken als ik zeg dat we liever fysiek aan onze leerlingen les geven met alle maatregelen die nu gelden. Aan de andere kant snappen we wel waarom de overheid deze periode wil inlassen.”
Hoe beleef jij als leerkracht het coronatijdperk?
“Voor mij is het mijn eerste jaar Park Uniek, dat dit jaar nog maar aan het tweede jaar toe is. Ik mag van heel veel geluk spreken dat ik in zo’n dynamisch en fantastisch team terecht ben gekomen waarin we het beste proberen maken van alle maatregelen, zowel voor de leerlingen als voor onszelf. Ik vond het zeer bizar om mijn leerlingen en collega’s enkel met mondmasker aan te leren kennen. Sommige leerlingen heb ik pas voor het eerst ‘gezien’ na een aantal weken, toen ze toevallig aan het eten waren. Wij mogen van geluk spreken dat we volledige dagen konden lesgeven en dat we de leerlingen toch nog goed konden leren kennen. De relatie leerkracht-leerling is zeer belangrijk in onze school en zo kunnen we die toch wat proberen te onderhouden. Als school hechten we veel belang aan de relatie ouder-leerkracht maar door corona kan dit nu niet op de gewone manier met de informele momenten onder de noemer BarUniek. Nu werken we via videocalls maar ik hoop toch bij de afsluit van het schooljaar de ouders van mijn leerlingen eens persoonlijk te zien.”
Wat wordt het eerste dat je na deze hele coronaperiode zal doen?
“Een teambuilding met mijn fantastische collega’s! En iets leuk doen met de leerlingen. Ik geef historisch bewustzijn, ruimte en natuur. Momenteel zijn er toch ook heel wat beperkingen in het lesgeven. Ik hoop dus dat ik dan bepaalde werkvormen en proefjes kan doen zonder altijd te hoeven nadenken of het wel coronaveilig is. Ook het contact met de ouders vinden we zeer belangrijk maar op dit moment zijn er geen externen toegelaten op school. En misschien dat dan ook mijn huwelijk kan doorgaan op de voorziene datum.”
Dauw Debruyne (18, laatstejaars Sint-Jozefinstituut): “Plezier is met dikke stift uit de agenda geschrapt”
Wat vind je van de aangekondigde afkoelweek?
“Zeer goed, eindelijk eens een week chillen in pyjama. Nee grapje! Het is sinds maart 2020 geleden dat wij nog eens een volledige week op de schoolbanken hebben doorgebracht. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik mis de lessen op school. Tijd spenderen met leeftijdsgenoten, ook al is het in de klas, is belangrijk. Dat besef ik nu meer dan ooit.”
Hoe beleef jij als student het coronatijdperk?
“Ik ben laatstejaars en al jaren plannen en dromen we van de veelbesproken laatstejaarsreis, onze 100 dagen, het vieren van onze 18de verjaardag… We zagen die mooie plannen één voor één geschrapt worden omwille van de maatregelen. Eerlijk? Dat is lastig. De taken zijn allemaal gebleven maar het plezier is met een dikke stift uit de agenda geschrapt. Helemaal niet zoals we het hebben gedroomd. Ook mijn hobby’s kon ik niet beoefenen waardoor mijn dagen nu vooral bestaan uit slapen, les volgen, studeren en eten. Niet echt rock ’n roll moet ik toegeven. Aan de andere kant realiseer ik mij dat er maatregelen nodig zijn om ons normale leven terug te kunnen oppikken en ik moet zeggen dat ik toch wel uitkijk naar dat moment. Ik ga, als alles goed gaat, half augustus een jaar in het buitenland studeren. Of ik effectief kan vertrekken en wanneer, zal volledig van het coronavirus afhangen. Wat mij betreft, kunnen ze niet snel genoeg vaccineren. Dat zoveel mensen het zwaar hebben en corona het alomtegenwoordige gespreksonderwerp is, hakt er soms wel in bij mij. Als student vind ik de online lessen niet makkelijk te volgen. Sommige leerkrachten zorgen voor heel wat interactie. Bij andere leerkrachten blijft een les beperkt tot eenrichtingsverkeer. Ook technisch loopt er wel eens iets fout. Het is als student een uitdaging om een ganse dag geboeid te blijven achter een beeldscherm.”
Wat wordt het eerste dat je na deze hele coronaperiode zal doen?
“Als het terug kan, mag er voor mijn part gerust een feest-, concert- en festivalmaand worden gepland. We hebben heel wat in te halen! Luidkeels op de dansvloer meezingen en shaken op een stevig nummer, het zoveelste biertje door de lucht zien vliegen of met plakkerige schoenen aanschuiven aan de toiletten! Om maar te zwijgen om je vrienden even kwijt te zijn en ze dan terug te vinden aan de bar. Ik mis het allemaal enorm!”
Carine Van Damme (52, directeur Handelsinstituut Regina Pacis): “Denk dat afkoelweek echt noodzakelijk is”
Wat vind je van de aangekondigde afkoelweek?
“Gezondheid en veiligheid primeren, dus ik denk dat deze week noodzakelijk is… Natuurlijk had ik liever gehad dat we het huidige schema, van deeltijds afstandsonderwijs voor de tweede en derde graad en voltijds les voor de eerste graad, konden aanhouden. Echter gezien de evolutie van de pandemie moeten we er alles aan doen om een derde golf te vermijden. Ik hoop dat een week voltijds afstandsonderwijs voor alle jaren daartoe kan bijdragen.”
Hoe beleef jij als directeur het coronatijdperk?
“Corona daagt ons uit. Op bepaalde momenten moesten we heel snel schakelen maar anderzijds onthoud ik vooral de inzet, creativiteit en drive van de collega’s om samen, in de gegeven omstandigheden, het beste te realiseren voor onze leerlingen. Ik onthoud ook de flexibiliteit en plichtbewustheid van onze leerlingen. Op school doen ze echt hun best om zich aan de maatregelen te houden en ze zetten zich meestal ook goed in tijdens het afstandsonderwijs. Nochtans is dit voor hen geen gemakkelijke periode maar ik zie heel veel veerkracht. Ik zie mensen en jongeren die elkaar dragen en zo komen we er samen doorheen. Daarnaast is het ook jammer dat een aantal leuke activiteiten voor onze leerlingen niet op een normale manier kunnen doorgaan. Hierbij denk ik aan de onthaal-driedaagse voor onze eerstejaars, de eindejaarsreis voor onze laatstejaars, 100-dagen… Kortom, memorabele momenten in een schoolloopbaan. De mensen die dagdagelijks in de frontlinie staan verdienen het grootste respect. Hierbij denk ik in de eerste plaats aan de mensen in de zorg. De grootste blijk van waardering die we hen kunnen geven, is volgens mij dat we zelf heel strikt de maatregelen volgen zodat het virus zo weinig mogelijk kans krijgt om zich te verspreiden.”
Wat wordt het eerste dat je na deze hele coronaperiode zal doen?
“Ongedwongen samenkomen met mensen. Enerzijds met mijn familie en anderzijds met de collega’s om hen te bedanken voor alle inspanningen die ze gedaan hebben om hun lessen aan te passen aan het afstandsonderwijs, de leerlingen te blijven motiveren, een luisterend oor te zijn voor wie het moeilijk heeft… Al vrees ik dat het niet meer voor dit schooljaar zal zijn. In de tweede helft van vorig schooljaar zijn drie collega’s op pensioen gegaan, ook zij hebben hun afscheidsdrink nog te goed.”
(KeMa)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
